نقاشی به روی آوار‌های زلزله/ خلق پرتره‌های خیرین برای قدردانی از کمک به مردم زلزله زده
به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، زلزله ۷.۳ ریشتری در کرمانشاه آنقدر قدرت داشت که در مناطقی که به کانون زمین لرزه نزدیک بودند، همه چیز را تخریب کند.
سقف خانه‌ها فرو ریخت، دیوار‌ها آوار شدند، ده‌ها تن زیر آوار جان باختند و کودکان زیادی والدین خود را از دست دادند، اما در میان این همه سیاهی، نقطه‌های سفیدی هنوز در مناطق زلزله زده دیده می‌شود.
آن زمان که نوزادی در این مناطق چشم به روی این دنیا می‌گشاید، خنده بر لب‌های ترک خورده مردم زلزله زده می‌نشیند. زمانی که کانکسی به یک خانواده زلزله زده اهدا می‌شود، شوق و شادی را می‌توان در نگاه‌های اعضای خانواده‌های زلزله زده دید. هر کامیون کمکی که به مناطق زلزله زده ارسال می‌شود، سراسر شادی را به منطقه می‌آورد.
مردم کرمانشاه، اما در تمام روز‌های بعد از زلزله، قدردان کسانی بوده اند که کمک هایشان را به سمت مناطق زلزله زده هدایت کرده اند. هر کدامشان به نوعی تلاش می‌کنند که این قدردانی را به گوش مردم برسانند.
محمد پورکند، ۴۳ ساله و اهل محله فولادی منطقه سرپل ذهاب است. وی که پیش از زمین لرزه ۷.۳ ریشتری به عنوان یک نقاش فعالیت می‌کرده، پس از زلزله نیز از پای ننشست و این روز‌ها برای قدر دانی از کسانی که به کمک مردم زلزله زده کرمانشاه آمده اند، پرتره‌هایی را خلق می‌کند که اکثر آن‌ها چهره‌های آشنای مردم در زمان بعد از زلزله کرمانشاه هستند.
وی در گفت و گو با خبرنگار گروه جامعه در رابطه با این اقدام خود می‌گوید: ۷ روز بعد از زلزله کرمانشاه و بعد از اینکه به درستی متوجه شدم چه بر سر مردم آمده است، تصمیم گرفتم با کشیدن تصاویر افرادی که بعد از زلزله به کمک مردم کرمانشاه آمده اند از آن‌ها قدردانی کنم.
این نقاش می‌افزاید: کار خود را ابتدا به روی دیوار‌های تخریب شده آغاز کردم و بعد از آن، با وارد شدن کانکس‌ها به محلات مختلف، نقاشی به روی کانکس‌ها را آغاز کردم.
پورکند در رابطه با پرتره‌هایی که طی مدت زمان اخیر به تصویر کشیده است می‌گوید: اولین نقاشی دیواری من، تصویر علی دایی، اسطوره فوتبال کشورمان بود. وی بعد از زلزله، به یاری مردم کرمانشاه آمد و با کمک شهروندان، کمک‌های قابل توجهی را روانه مناطق زلزله زده کرد.
وی می‌افزاید: بعد از تصویر علی دایی، چهره جواد خیابانی را نقاشی کردم. سپس برای قدردانی از ابوبکر معروفی شخصی که در راه کمک به مردم زلزله زده کرمانشاه خودرواش واژگون شد و جان باخت را کشیدم. در مرحله بعدی تصویری از فاطمه دانشور از خیرین تهرانی را نقاشی کردم.
این نقاش در خصوص اقدام اخیر خود به منظور به تصویر کشیدن کشتی حادثه دیده سانچی می‌گوید: بعد از حادثه سانچی، تصمیم گرفتم طرح موضوعی را به تصویر بکشم. می‌خواستم با این کار به نوعی از تلاش‌های خدمه این نفت کش تقدیر کنم.
پور کند در پاسخ به این پرسش که پیش از زلزله مشغول به چه فعالیتی بودید؟، می‌گوید: کار من نقاشی است. بیشتر نقاشی روی دیوار انجام می‌دهم، اما گاهی اوقات اقداماتی دیگر از جمله رنگ کردن خانه‌ها و یا تزئینات خانه‌ها را برعهده می‌گیرم.
وی می‌افزاید: درآمد این کار چندان زیاد نبود و بعد از زلزله نیز درآمدی نداشته ام.
این نقاش با از برگزاری کلاس‌های آموزش نقاشی برای کودکان مناطق زلزله می‌گوید و می‌افزاید: بعد از زلزله برای سرگرم کردن کودکان مناطق زلزله زده، کلاس‌های نقاشی برای کودکان برگزار می‌کنم. یک کانکس کوچک به این کار اختصاص داده شده و ۴۰ کودک در این کلاس‌ها شرکت می‌کنند. اگر برای این کار کانکس بزرگ تری اختصاص پیدا کند می‌توانم به تعداد بیشتری از بچه‌ها آموزش دهم.
پور کند می‌افزاید: کلاس‌هایی که برای کودکان برگزار می‌شود کاملا رایگان است. ضمن اینکه وسایل مورد نیاز برای نقاشی را نیز خودم در اختیار کودکان قرار می‌دهم. در روز‌های ابتدایی با رنگ‌هایی که در اختیار داشتم به بچه‌ها آموزش می‌دادم و بعد از آن، مدتی است که کمک‌هایی در این زمینه به دست من رسیده تا بتوانم رنگ، قلم، مداد‌های رنگی و ... را در اختیار کودکان زلزله زده قرار دهم.
وی در خصوص وضعیت زندگی اش بعد از زلزله کرمانشاه می‌گوید: خانه ام تا حدود زیادی تخریب شده است، اما خوشبختانه اعضای خانواده ام آسیب ندیده اند. خانه ما دیگر قابل سکونت نیست و در منطقه فولادی، بسیاری از خانه‌های دیگر نیز همین وضعیت را دارند.