وزیرخارجه بنگلادش از مذاکره با میانمار برای بازگرداندن مسلمانان روهینگیایی خبر داد
به گزارش گروه بین‌الملل ، به نقل از رویترز، وزیر خارجه بنگلادش روز یکشنبه اعلام کرد این کشور در حال انجام مذاکرات با میانمار برای بازگرداندن روهینگیایی‌های آواره به کشورشان است. وزیر خارجه بنگلادش در گفتگوهای هفته جاری در میانمار به این موضوع می‌پردازد. بیش از 600 هزار مسلمان روهینگیایی از اواخر ماه اوت و آغاز عملیات‌های بی‌رحمانه ارتش برمه علیه آنها به بنگلادش فرار کرده‌اند. رنجی که آواره‌های روهینگیایی متحمل شده‌اند اعتراض جوامع بین المللی را به دنبال داشته است.
در بیانیه وزارت خارجه بنگلادش آمده است: «میانمار و بنگلادش در حال انجام مذاکرات برای بازگرداندن آواره‌ها به کشورشان هستند و انتظار می‌رود برای انجام راحت‌تر این کار یک گروه مشترک تشکیل شود». یکی از دستیاران ارشد وزیر خارجه بنگلادش اعلام کرد این مقام عالی‌رتبه روز یکشنبه برای شرکت در نشست آسیا-اروپا که دوشنبه و سه‌شنبه در میانمار برگزار می‌شود به این کشور سفر می‌کند. او پس از این نشست، دو روز دیگر برای گفتگوهای دوجانبه درباره روهینگیا در میانمار می‌ماند. گفته می‌شود دو کشور درباره روهینگیا به درک متقابل رسیده‌اند و جزئیات اندکی باقی مانده تا دو کشور به توافق برسند.
اکثر جمعیت بنگلادش بودایی است و مسلمانان روهینگیایی در میان آنها اقلیت به حساب می‌آیند. این مسلمانان که در ایالت راخین متمرکز شده‌اند چندین دهه است که از سوی ارتش برمه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. با اینکه سابقه سکونت آنها در میانمار به قرن‌ها می‌رسد هنوز هم حق شهروندی آنها به رسمیت شناخته نشده است. حملات اخیر ارتش علیه این مسلمانان باعث آواره شدن صدها هزار نفر از آنها شده است.
گزارش‌ها حاکی از آن است که ارتش خانه‌های مسلمانان را به آتش می‌کشد، به کسانی که از آتش‌سوزی جان سالم به در برده‌اند شلیک و به زنان تجاوز می‌کند. سازمان ملل متحد نیز اقدامات ارتش برمه را پاکسازی قومی توصیف کرده است. آواره‌ها از طریق جاده و دریا سعی کرده‌اند خود را به کشور همسایه –بنگلادش- برسانند، اما تعداد زیادی از آنها در این مسیر پر خطر جانشان را از دست داده‌اند. این در حالی است که آنهایی که موفق شده‌اند به بنگلادش برسند هم شرایط خوبی ندارند. اردوگاه‌هایی که نزدیک مرز دو کشور برای آنها در نظر گرفته شده است امکانات کافی ندارند و به دلیل کمبود امکانات بهداشتی ممکن است هر لحظه بحران بهداشتی جدیدی در آنجا به وجود آید.