از مشکلات روزمره تا حمایت کمرنگ مجامع بین‌المللی "مهاجران افغاستان در ایران"

به گزارش سرویس بین الملل بر اساس آمار رسمی مقامات ایران و سازمان های بین المللی بیش از 3 میلیون پناهجوی افغانستانی به صورت مجاز و غیر مجاز در ایران زندگی می کنند.

دسترسی به خدمات مختلف از جمله آموزش، بهداشت و معیشت از جمله اقدامات ایران در راستای کمک به این پناهجویان است.

فعالیت نهادهای خیریه و انجیوهای مردمی در ایران در راستای کمک به پناهجویان گسترش یافته است و بسیاری نهادهای خیریه در ایران بدون توجه به نژاد اتباع خارجی در حال کمک رسانی به اتباع خارجی آسیب پذیر هستند.

موج جدید تویتتری وزیر جدید آموزش و پروش ایران با عنوان هیچ دانش آموز مهاجری از مهر جا نماند، طرح بیمه سلامت اتباع خارجی توسط وزارت بهداشت و اقدامات وزارت کشور ایران در راستای بهتر زندگی کردن آنها تنها بخشی از فعالیت های ایران در راستای خدمات آموزشی، درمانی و معیشت مهاجرین است.

علاوه بر نهادهای داخلی نهادهای بین المللی در ایران همسو با خدمات ایران به مهاجرین در این عرصه فعالیت دارند و این نهادها و انجمن ها با دریافت مجوز از اداره اتباع و مهاجرین خارجی ایران مشغول به کمک رسانی به مهاجرین هستند.

انجمن پناهجویان دانمارک از جمله انجمن های است که در راستای کمک به پناهجویان در عرصه های آموزش، درمان و معیشت پناهجویان مشغول به فعالیت است.

در بازدید از وضعیت پناهجویان آسیب پذیر در استان البرز به همراه خانم باربارا می مستشار آلمان در ایران و مشاور امور پناهجویان سفارت آلمان در ایران از نزدیک با برخی فعالیت های این انجمن قرار گرفتیم.

کارگاه تولید و اشتغالزایی زنان سرپرست خانوار پناهجویان در زمینه تولید پوشاک تحت نظر این انجمن فعالیت می کند.

در این کارگاه خیاطی جمعی از زنان و دختران جوان پناهنده که سرپرست خانوار هستند اشتغال دارند و بخشی از نیازهای معیشتی خود را با کار کردن تامین می کنند.

در همین راستا و به منظور بررسی این خدمات از نزدیک در جریان فعالیت های این انجمن و بازدید از کارگاه تولیدی پوشاک قرار گرفتیم و با جمعی از شاغلین در این کارگاه به گفتگو پرداختیم.

فاطمه 18 سال دارد و 2 ماه است که در این کارگاه مشغول به کار است سایر خانواده 5 نفره آنها به کشاورزی مشغول هستند، وی در رابطه با حضور خود در این کارگاه می گوید که برای تامین خرج مخارج زندگی مجبور است که کار کند.

نرگس دختر جوان دیگری است که در ایران متولد شده است و در گفتگو با خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس می گوید که به تنهایی کار دوخت یک مانتو را انجام می دهد و از این طریق کمک مالی به خانواده اش می کند.

وی که 2 لبه پارچه برش خورده را روی هم گذاشته است و تمام مدت نگاهش به دوخت پارچه است تا کج نرود.

زینب نیز که تحصیلات خود را در ایران به پایان رسانده، دانشجوی پرستاری است و برای تهیه خرج تحصیل دانشگاه خود در این کارگاه کار می کند.

وی در رابطه با میزان دستمزدش می گوید در قبال کاری که انجام می دهم دستمزد می گیرم و هرچقدر بیشتر کار کنم پول بیشتری دریافت می کنم.

خانم باربار مای مستشار آلمان در تهران که از نزدیک جویای حال این پناهجویان قرار گرفته است در گفتگو با خبرنگار سایت افغانستان با بیان اینکه به حضور بیش از 3 میلیون پناهنده در ایران واقف است می گوید که این پناهجویان بیش از 3 دهه است که در ایران حضور دارند و ایران میزیان آنها بوده است.

در حالی که به دلیل مشکلات ناشی از جنگ آمار پناهجویان جهان در حال افزایش است بسیاری از آنها مجبور به مهاجرت به کشورهای اروپایی هستند و مسیرهای پرخطری را برای رسیدن به کشورهای اروپایی آنها تهدید می کند.

مستشار آلمان در ایران در رابطه با حضور پناهجویان افغان در کشورش آلمان و مشکلات آنها اظهار دارد که مشکلات و بحران پناهجویان آلمان مربوط به 2 سال گذشته بود و در حال حاضر پناهندگان افغان در آلمان ادغام شده اند.

به همراه خانم باربارا مای از خانواده 6 نفره یکی از پناهجویان آسیب پذیر استان البرز بازدید می کنیم.

پدر خانواده که مقنی بوده است در یک حادثه جان خود را از دست داده است و پسر خانواده راهی سوئد شده است و آنها را ترک کرده است.
حالا مادر خانواده به همراه پنج فرزند دیگر با شرایط سختی زندگی می کنند.

مادر خانواده بیماری قلبی دارد و سمیه دختر بزرگ خانواده که هفده سال سن دارد با معولیت رو به رو است.

مشکلات این خانواده آسیب پذیر به قدری است که این خانواده علی رغم کمک های نهادهای ایرانی و بین المللی هنوز در شرایط مناسبی زندگی نمی کنند.

هرچندکه سمیه به همراه خواهر و برادرهایش با پیشرفت تحصیلی خوبی به ادامه تحصیل مشغول هستند اما با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند.

مادر خانواده که یکی از فرزندانش راهی سوئد شده است و از وضعیت زندگی پسرش بی اطلاع است و از مستشار آلمان در ایران خواستار کمک است و خانم باربارا می خواسته مادر خانواده را محول به سازمان ملل می کنند.

بازدید از حسین علی پناهجوی معلولی که 29 سال سن دارد و به همراه مادرش در زیر زمین خانه ای زندگی می کنند از دیگر بازدیدهای خانم باربارا می بود.

مادر خانواده می گوید سال 59 و زمان آغاز جنگ ایران و عراق مهاجرت کرده است وی پس از ازدواج با همسر از زندگی خوبی در ایران برخوردار بوده است اما بعد از فوت شوهرش براثر سکته به دلیل نگهداری از حسین علی زندگی سختی را می گذراند.

زندگی در زیر زمین باغچه ای که صاحب خانه ایرانی به طور رایگان در اختیار آنها قرار داده است برای مادر حسین علی سخت است چرا که او می گوید پیش از فوت همسرش زندگی مرفه ای را تجربه می کرده است و دریافت صدقه برایش خوشایند نیست.

خانواده حسین علی نیز هرچند مورد حمایت نهادهای ایرانی و بین المللی هستند اما با توجه به بیماری حسین علی و مشکلات این خانواده پناهنده نیز حمایت های بیشتری را می طلبد.

هزینه های زیاد درمانی پناهندگان آسیب پذیر مشکلات فراوانی برای وزارت بهداشت و درمان ایران فراهم کرده است و برخی مقامات وزارت بهداشت ایران اذعان دارند که کمک های کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان تنها 10 درصد هزینه درمانی آنها را در تفاهمنامه بین این سازمان و وزارت بهداشت ایران تقبل می کند.

اما تعدد اتباع آسیب پذیر و مشکلات آنها در ایران که شرایط سخت اقتصادی را با گذر تحریم ها تجربه کرده است به قدری گسترش یافته است که به نظر یان حمایت ها برای رساندان خدمات به این قشر به ویژه قشر آسیب پذیر آن کافی نیست.

باربارا مای  در رابطه با اینکه آیا میزان کمک های بین المللی به پناهندگان در ایران را کافی می داند به کمک 2 میلیون یورویی اشاره می کند و این میزان را کافی می داند.

وی در رابطه با ایجاد راهکاری برای حل مشکلات پناهندگان به ادامه و گسترش فعالیت های آموزشی، درمانی و معیشتی اشاره کرد، این در حالی است که با وجود تعدد و تکثر پناهندگان و به ویژه قشر آسیب پذیر آنها در ایران رسیدگی به مشکلات آنها این حمایت ها کافی به نظر نمی رسد و باید در این رابطه چاره اندیشی و تدابیر بیشتری اندیشیده شود.

/