"جنگ افغانستان" از خارج تحمیل میشود
رئیس اداره امور سیاسی و برنامهریزی استراتژیک وزارت خارجه افغانستان با تاکید بر تاثیر عوامل خارجی در بحران افغانستان، نبود اجماع بین کشورهای منطقه و فرامنطقهای برای ایجاد ثبات در افغانستان را دلیل وضعیت فعلی کشورش اعلام کرد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش سرویس بین الملل محمد اشرف حیدری رئیس اداره امور سیاسی و برنامه ریزی استراتژیک وزارت خارجه افغانستان در یادداشتی در نشنال اینترست نوشت که نبود اجماع منطقهای برای مبارزه با تروریسم باعث بحران فعلی افغانستان است.
وی در ادامه نوشت وقتی حکومت افغانستان اولین نشست «روند کابل» را برای ایجاد همکاری برای صلح و امنیت برگزار کرد، تروریستها حمله انتحاری در یکی از مساجد تاریخی هرات انجام دادند که به شهید شدن 10 نفر از نمازگزاران روزه دار و زخمی شدن 20 نفر دیگر منجر شد.
این حمله تروریستی با فاصلهای کمتر از یک هفته از حمله تروریستی در منطقه دیپلماتنشین کابل اتفاق افتاد که 700 کشته و زخمی برجا گذاشته بود.
در نقض آشکار اصول اساسی اسلام که دین صلح و آرامش است و همچنین اصول حقوق بینالملل، بسیاری از این حملات تروریستی علیه مسلمانان و غیر مسلمانان در نقاط مختلف جهان در ماه مبارک رمضان انجام میشود.
این نشانهای از بیرحمی تروریستها و حامیان دولتی و غیر دولتی آنان است. جامعه جهانی باید بر اساس قطعنامه 60/288 مجمع عمومی سازمان ملل که بر پایه استراتژی مبارزه جهانی با تروریسم استوار است، با عاملان این حملات به طور جدی مقابله کند.
این استراتژی مستلزم این است که اعضای سازمان ملل به طور مداوم، به وضوح و شدیدا تروریسم را در هر شکل و ظاهری که هست محکوم کنند و شخص، مکان و هدف عملیات تروریستی تاثیری بر تقبیح و محکوم کردن آن نداشته باشد.
افغانستان به عنوان یکی از قربانیان تروریسم منطقهای و بینالمللی، بارها به همسایگان خود و دیگر کشورهای جامعه جهانی گوشزد کرده است که تروریسم که توسط افراطگرایی دولتی و غیر دولتی حمایت میشود، مرز نشناخته و مرزهای خود را در سراسر جهان گسترش میدهد.
افغانستان تفاوتی بین حملات تروریستی در این کشور و یا حملاتی که منجر به کشته شدن غیرنظامیان در آمریکا، اروپا، ایران، روسیه، ترکیه، چین، هند و خاورمیانه شود، قائل نیست.
افغانها از دیرباز درد قربانیان تروریسم را چشیده و همچنان برای دفاع از کشور خود و دیگر مناطق جهان در برابر تهدیدات تروریسم و افراطیگری نیز قربانی میدهند.
هم اکنون، نیروهای افغان در حال جنگ با بیش از 20 گروه تروریستی در افغانستان هستند. در نشست روند کابل، «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان از کشورهای جهان خواست تا به افغانستان کمک کنند تا با این تهدید مقابله کند و افزود: «ما در این نشست جمع شدهایم زیرا جامعه جهانی متعهد شده است که تا با تروریسم مقابله کند».
حیدری در ادامه مینویسد با اینکه افغانستان از سال 2001 در تمام بخشها پیشرفتهای قابل توجهی داشته، اما این کشور همچنان خط مقدم جنگ در برابر تروریسم، مواد مخدر و جرم و جنایت در منطقه و جهان باقی مانده است.
بین سالهای 2015 تا 2017، 75 هزار افغان بیگناه که شامل زنان و کودکان نیز میشود در حملات بیوقفه تروریستی در روستاها، شهرها و موسسات عمومی و خصوصی کشته و یا زخمی شدند. این هزینه سنگینی است که افغانها به سبب نبود اجماع منطقهای برای برنامهای که ضامن ایجاد ثبات بلند مدت و توسعه پایدار در افغانستان باشد، میپردازند.
کشورهای همسایه افغانستان باید برای ایجاد ثبات در افغانستان اقدام کنند، زیرا ثبات افغانستان، ثبات در منطقه را به همراه خواهد داشت.
با وجود اینکه اجماع بر ضرورت ایجاد ثبات در افغانستان معمولا به صورت کلامی وجود دارد، اما به ندرت به نتیجهای قابل لمس به منظور دستیابی به صلح پایدار در این کشور منجر میشود.
حیدری در ادامه مینویسد متاسفانه نبود اجماع منطقهای درباره افغانستان از آنجا نشات میگیرد که برخی کشورها ترجیح میدهند تا اهداف ژئواستراتژیک خود را از طریق ابزارسازی بازیگران غیردولتی دنبال کنند.
برای مثال، پاکستان عمدا از مشارکت با افغانستان در سطح دولت-دولت اجتناب میکند که باعث ایجاد مشکلاتی در روند کابل شده است.
این تاکتیک پاکستان باعث شکست ابتکارها و تلاشهای مختلف حکومت افغانستان برای صلح است. خشونت ویرانگر فعلی در افغانستان جنگ بین افغانها نبوده و بحرانی پیچیده است که بر افغانستان تحمیل شده است.
این در حالی است که تروریستهای منطقهای و فرا منطقهای از نبود اجماع مشترک و همکاریها، سوء استفاده کرده و تلاش میکنند تا ثبات و رفاه در منطقه را از بین ببرند.
وی در ادامه نوشت وقتی حکومت افغانستان اولین نشست «روند کابل» را برای ایجاد همکاری برای صلح و امنیت برگزار کرد، تروریستها حمله انتحاری در یکی از مساجد تاریخی هرات انجام دادند که به شهید شدن 10 نفر از نمازگزاران روزه دار و زخمی شدن 20 نفر دیگر منجر شد.
این حمله تروریستی با فاصلهای کمتر از یک هفته از حمله تروریستی در منطقه دیپلماتنشین کابل اتفاق افتاد که 700 کشته و زخمی برجا گذاشته بود.
در نقض آشکار اصول اساسی اسلام که دین صلح و آرامش است و همچنین اصول حقوق بینالملل، بسیاری از این حملات تروریستی علیه مسلمانان و غیر مسلمانان در نقاط مختلف جهان در ماه مبارک رمضان انجام میشود.
این نشانهای از بیرحمی تروریستها و حامیان دولتی و غیر دولتی آنان است. جامعه جهانی باید بر اساس قطعنامه 60/288 مجمع عمومی سازمان ملل که بر پایه استراتژی مبارزه جهانی با تروریسم استوار است، با عاملان این حملات به طور جدی مقابله کند.
این استراتژی مستلزم این است که اعضای سازمان ملل به طور مداوم، به وضوح و شدیدا تروریسم را در هر شکل و ظاهری که هست محکوم کنند و شخص، مکان و هدف عملیات تروریستی تاثیری بر تقبیح و محکوم کردن آن نداشته باشد.
افغانستان به عنوان یکی از قربانیان تروریسم منطقهای و بینالمللی، بارها به همسایگان خود و دیگر کشورهای جامعه جهانی گوشزد کرده است که تروریسم که توسط افراطگرایی دولتی و غیر دولتی حمایت میشود، مرز نشناخته و مرزهای خود را در سراسر جهان گسترش میدهد.
افغانستان تفاوتی بین حملات تروریستی در این کشور و یا حملاتی که منجر به کشته شدن غیرنظامیان در آمریکا، اروپا، ایران، روسیه، ترکیه، چین، هند و خاورمیانه شود، قائل نیست.
افغانها از دیرباز درد قربانیان تروریسم را چشیده و همچنان برای دفاع از کشور خود و دیگر مناطق جهان در برابر تهدیدات تروریسم و افراطیگری نیز قربانی میدهند.
هم اکنون، نیروهای افغان در حال جنگ با بیش از 20 گروه تروریستی در افغانستان هستند. در نشست روند کابل، «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان از کشورهای جهان خواست تا به افغانستان کمک کنند تا با این تهدید مقابله کند و افزود: «ما در این نشست جمع شدهایم زیرا جامعه جهانی متعهد شده است که تا با تروریسم مقابله کند».
حیدری در ادامه مینویسد با اینکه افغانستان از سال 2001 در تمام بخشها پیشرفتهای قابل توجهی داشته، اما این کشور همچنان خط مقدم جنگ در برابر تروریسم، مواد مخدر و جرم و جنایت در منطقه و جهان باقی مانده است.
بین سالهای 2015 تا 2017، 75 هزار افغان بیگناه که شامل زنان و کودکان نیز میشود در حملات بیوقفه تروریستی در روستاها، شهرها و موسسات عمومی و خصوصی کشته و یا زخمی شدند. این هزینه سنگینی است که افغانها به سبب نبود اجماع منطقهای برای برنامهای که ضامن ایجاد ثبات بلند مدت و توسعه پایدار در افغانستان باشد، میپردازند.
کشورهای همسایه افغانستان باید برای ایجاد ثبات در افغانستان اقدام کنند، زیرا ثبات افغانستان، ثبات در منطقه را به همراه خواهد داشت.
با وجود اینکه اجماع بر ضرورت ایجاد ثبات در افغانستان معمولا به صورت کلامی وجود دارد، اما به ندرت به نتیجهای قابل لمس به منظور دستیابی به صلح پایدار در این کشور منجر میشود.
حیدری در ادامه مینویسد متاسفانه نبود اجماع منطقهای درباره افغانستان از آنجا نشات میگیرد که برخی کشورها ترجیح میدهند تا اهداف ژئواستراتژیک خود را از طریق ابزارسازی بازیگران غیردولتی دنبال کنند.
برای مثال، پاکستان عمدا از مشارکت با افغانستان در سطح دولت-دولت اجتناب میکند که باعث ایجاد مشکلاتی در روند کابل شده است.
این تاکتیک پاکستان باعث شکست ابتکارها و تلاشهای مختلف حکومت افغانستان برای صلح است. خشونت ویرانگر فعلی در افغانستان جنگ بین افغانها نبوده و بحرانی پیچیده است که بر افغانستان تحمیل شده است.
این در حالی است که تروریستهای منطقهای و فرا منطقهای از نبود اجماع مشترک و همکاریها، سوء استفاده کرده و تلاش میکنند تا ثبات و رفاه در منطقه را از بین ببرند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *