تفاوت ایران با عربستان و ترکیه از زبان ظریف/ کاری که بهانه شرارت جدید سعودی‌ها شد

به گزارش گروه سیاسی ، به نقل از اداره کل دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای وزارت امور خارجه، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه در مراسم بزرگداشت روز معلم در دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه طی سخنانی ضمن تبریک این روز و گرامیداشت یاد و خاطره شهید مطهری خطاب به اساتید این دانشگاه اظهار داشت: همه ما به عنوان افرادی که عمر خود را در  این شغل شریف صرف کرده ایم، شما بیشتر و من کمتر، افتخار می کنیم که در چنین روزی با چنین افرادی همردیف و همنام هستیم و البته خود استاد شهید رحمه الله علیه نیز  افتخارشان این بود که همنام انبیا هستند که سرآمد معلمان بشریت بوده اند.

وی در ادامه به تشریح شرایط کنونی جهان پرداخت و گفت: در حال حاضر، همه ما با چندین چالش عمده روبرو هستیم. شاید مهمترین این چالشها، «چالش تغییر وتحول» و در واقع «نامشخص بودن شرایط و غیر قابل پیش بینی بودن» آن است. این، هم یک چالش عمده و هم یک فرصت عمده در روابط بین الملل است. در قرن گذشته پس از پایان جنگ سرد دورانی آغاز شد که، بسته به مخاطبی که با او سخن می گوییم، آن را دوران گذار یا دوران انتقالی می نامیم. هیچ دوره ای را به شدت و کثرت تحولات و پربسامدی تغییر و نیز با این میزان آشوب و مخاطره و فراز و نشیب سراغ نداریم. دلیل این امر کاملا روشن است. دنیا نظمی را طراحی و به آن عادت کرده و روابطش را بر اساس آن نظم تنظیم کرده بود. بسیاری حتی فکرش را هم نمی کردند که این نظم مستقر به این زودی ها دست خوش تغییر بشود.

وزیر خارجه اضافه کرد: همه ما چارچوبهای فکری مان را بر اساس این نظم تنظیم کرده بودیم: روابط غالبا در قالب جناح بندی میان بلوک شرق و غرب بود و هر کنشگر در درون این جناح بندی و یا در بازی بین میان دو بلوک تعریف می شد و لااقل محیط بازی، چارچوب بازی و کنشگری و نوع ارتباطات مشخص و تعریف شده بود. قواعد بازی کم و بیش مشخص بود و کنشگران می توانستند انتخاب های قابل پیش بینی و با نتایج قابل پیش بینی داشته باشند. اکنون این منظومه فکری به هم ریخته است. در چنین شرایطی، یعنی در شرایطی که نظم دوقطبی کاملا فروریخته است، اینکه برخی از ما پسماندهای فکری و تحلیلی همان منظومه را برای تحلیل شرایط فعلی به کار می بریم بسیار خطرناک است.

 

منظورم این است که در دورانی از روابط بین الملل که در میانه جنگ جهانی دوم تافروپاشی دیوار برلین و اتحاد جماهیر شوروی است، کاملا مشخص بود که وقایع چگونه تعریف می شوند. در این شرایط حتی می شد پیش بینی کرد که اگر کنشگری - مثل جمهوری اسلامی ایران- بخواهد خارج از سیستم بازی کند همه، اعم از بلوک شرق و غرب و فارغ از همه تعارضات ایدئولوژیک که با هم داشتند با آن مقابله می کنند. کمااینکه در جنگ ایران و عراق مشاهده کردیم همه علیه کنشگری که می خواست خارج ازآن نظام کنشگری کند متحد شدند.