سفیر ترور می شود بمب منفجر می شود ...
سفیر روسیه در آنکارا به دست یک پلیس ضد شورش ترکیه ترور شد. نمی توان به همین سادگی از کنار این اقدام گذشت.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه بین الملل ، ترکیه از زمانی که با دخالت های مستقیم و غیر مستقیم خود در امور سوریه باعث تشدید جنگ و درگیری در این کشور شد، پا به میدانی گذاشت که پیش بینی می شد تبعات آن دامن ترکیه را هم بگیرد.
اکنون هر روز که می گذرد شاهد اتفاقات، اعمال تروریستی، انفجارهای متعدد در شهرهای ترکیه می شویم و اکنون هم ترور سفیر روسیه در آنکارا تازه ترین اقدامی است که از سوی گروه های تکفیری افراطی در ترکیه انجام شد.
ترکیه بدون تردید، پل ارتباطی میان تروریست هایی است که از اقصی نقاط جهان قصد ورود به سوریه را دارند.
اسناد و مدارک دقیقی وجود دارد که این ادعا را ثابت می کند. تروریست هایی که از کشورهای اروپایی قصد دارند به سوریه بروند و در جنایاتی که در این کشور می شود سهیم شوند، به راحتی از ترکیه وارد سوریه شده و به دیگر دوستان جنایتکار خود می پیوندند.
سلاح، تجهیزات نظامی و دیگر تدارکات گروه های تروریستی تکفیری عمدتاً از ترکیه به دست تکفیری – وهابی های تروریسم می رسد.
روسیه بارها اسناد و مدارک همراه با فیلم های ماهواره ای را برای اثبات کمک های ترکیه به تروریست ها منتشر کرده است که نمی توان آنها را نادیده گرفت.
همکاری و همدستی ترکیه با آمریکا، رژیم اسرائیل و رژیم سعودی در به آشوب کشیدن سوریه و عراق اظهر من الشمس است و حتی نیاز به ارائه مدرک و سند هم نیست چون دولتمردان آنکارا خود بارها رسماً اعلام کرده اند که خواهان سرنگونی دولت قانونی بشار اسد هستند تا آن زمان از دشمنی خود دست بر نمی دارند و هر آنچه از دستشان بر آید انجام می دهند.
اکنون که طرح انتقال تروریست ها با اتوبوس های سبز از حلب به ترکیه در حال اجرا است. ترکیه این تروریست ها را برای چه منظوری به خاک خود راه می دهد و از آنها حفاظت می کند؟ این تروریست ها به چه درد او می خورد که نگران جان آنها است؟
در هر صورت ترور یک سفیر در کشور میزبان، یک حادثه ساده نیست، یک آبرو ریزی امنیتی برای کشوری است که به خاطر پرورش دادن تروریست های تکفیری و ترویج افراطی گری در منطقه اکنون خود دچار آن شده است.
این تازه اول کار است، نمی توان برای وضعیت وخیم و بحرانی ترکیه پایانی تصور کرد. این کشور زمانی که نمی تواند از شهروندان خود در مقابل اقدامات تروریستی محافظت کند، مرحله به مرحله پیش می رود تا به ترور سفرای کشورهایی می رسد که از ملت و دولت سوریه حمایت می کنند و هدفشان هم جلوگیری از گسترش افراطی گری تکفیری وهابی در منطقه است.
نشانه گسترش افراطی گری در ترکیه برگزاری تظاهرات گروهی از مردم این کشور علیه ایران و روسیه است که با همراهی و تحریک دولت آنکارا صورت می گیرد.
در حالی که تا پیش از این تروریست های تکفیری که از حمایت دولت ترکیه برخوردار هستند در حلب حضور داشتند و مردم از اذیت و آزار آنها در امان نبودند، هیچ صدایی از ترکیه برای همصدایی با مردم حلب بلند نمی شد، اما با آزادسازی این شهر مهم به دست ارتش سوریه، ایران، روسیه و نیروهای مقاومت، وضعیت حقوق بشر برای عده ای بهانه ای می شود تا راهپیمایی به راه بیندازند و مبارزین واقعی با تروریسم را متهم کنند و دولت ترکیه هم برخوردی با آنها نداشته باشد.
کشوری که هنوز درگیر کودتای نافرجام چند ماه پیش است و همچنان به قلع و قمع مخالفین خود می پردازد، هر روز شاهد اقدام تروریستی و انفجار در شهرهای مختلف خود است که در آن ده ها شهروند ترکیه ای کشته می شوند، چگونه اجازه برپایی راهپیمایی به برخی ها را می دهد تا علیه دو کشور ایران و روسیه تظاهرات کنند و شعارهایی سر دهند که می تواند باعث کدورت روابط شود؟
امروز سفیر روسیه به همین راحتی ترور می شود، فردا نوبت به سفیر ایران و شاید هم دیگر سفرای کشورها باشد.
اما در این میان یک نکته را هم باید صراحتاً گفت، زمانی که در تهران سفارت خالی از سکنه آل سعود مورد حمله تعداد افرادی که رفتارشان مشکوک بود قرار گرفت، ترکیه یکی از نخستین کشورهایی بود که این اقدام را محکوم کرد، اکنون نسبت به تظاهرات عده ای مقابل سفارت ایران یا روسیه که از سوی دولتمردان ترکیه تحریک شده اند، چه پاسخی دارد؟ در باره ترور سفیر روسیه در آنکارا چه؟
آنهایی که مقابل سفارتخانه ایران و روسیه تظاهرات کردند و شعارهای تند و اهانت آمیز به ایران و روسیه دادند، تروریست ها و حامیان آنها بودند که مسئولان ترکیه به آنها اجازه دادند تا دست به این کار بزنند.
قرار است نشست سه جانبه ایران، روسیه و ترکیه درباره سوریه در مسکو برگزار شود، آیا ترکیه صلاحیت حضور در چنین نشست هایی را دارد؟
اکنون هر روز که می گذرد شاهد اتفاقات، اعمال تروریستی، انفجارهای متعدد در شهرهای ترکیه می شویم و اکنون هم ترور سفیر روسیه در آنکارا تازه ترین اقدامی است که از سوی گروه های تکفیری افراطی در ترکیه انجام شد.
ترکیه بدون تردید، پل ارتباطی میان تروریست هایی است که از اقصی نقاط جهان قصد ورود به سوریه را دارند.
اسناد و مدارک دقیقی وجود دارد که این ادعا را ثابت می کند. تروریست هایی که از کشورهای اروپایی قصد دارند به سوریه بروند و در جنایاتی که در این کشور می شود سهیم شوند، به راحتی از ترکیه وارد سوریه شده و به دیگر دوستان جنایتکار خود می پیوندند.
سلاح، تجهیزات نظامی و دیگر تدارکات گروه های تروریستی تکفیری عمدتاً از ترکیه به دست تکفیری – وهابی های تروریسم می رسد.
روسیه بارها اسناد و مدارک همراه با فیلم های ماهواره ای را برای اثبات کمک های ترکیه به تروریست ها منتشر کرده است که نمی توان آنها را نادیده گرفت.
همکاری و همدستی ترکیه با آمریکا، رژیم اسرائیل و رژیم سعودی در به آشوب کشیدن سوریه و عراق اظهر من الشمس است و حتی نیاز به ارائه مدرک و سند هم نیست چون دولتمردان آنکارا خود بارها رسماً اعلام کرده اند که خواهان سرنگونی دولت قانونی بشار اسد هستند تا آن زمان از دشمنی خود دست بر نمی دارند و هر آنچه از دستشان بر آید انجام می دهند.
اکنون که طرح انتقال تروریست ها با اتوبوس های سبز از حلب به ترکیه در حال اجرا است. ترکیه این تروریست ها را برای چه منظوری به خاک خود راه می دهد و از آنها حفاظت می کند؟ این تروریست ها به چه درد او می خورد که نگران جان آنها است؟
در هر صورت ترور یک سفیر در کشور میزبان، یک حادثه ساده نیست، یک آبرو ریزی امنیتی برای کشوری است که به خاطر پرورش دادن تروریست های تکفیری و ترویج افراطی گری در منطقه اکنون خود دچار آن شده است.
این تازه اول کار است، نمی توان برای وضعیت وخیم و بحرانی ترکیه پایانی تصور کرد. این کشور زمانی که نمی تواند از شهروندان خود در مقابل اقدامات تروریستی محافظت کند، مرحله به مرحله پیش می رود تا به ترور سفرای کشورهایی می رسد که از ملت و دولت سوریه حمایت می کنند و هدفشان هم جلوگیری از گسترش افراطی گری تکفیری وهابی در منطقه است.
نشانه گسترش افراطی گری در ترکیه برگزاری تظاهرات گروهی از مردم این کشور علیه ایران و روسیه است که با همراهی و تحریک دولت آنکارا صورت می گیرد.
در حالی که تا پیش از این تروریست های تکفیری که از حمایت دولت ترکیه برخوردار هستند در حلب حضور داشتند و مردم از اذیت و آزار آنها در امان نبودند، هیچ صدایی از ترکیه برای همصدایی با مردم حلب بلند نمی شد، اما با آزادسازی این شهر مهم به دست ارتش سوریه، ایران، روسیه و نیروهای مقاومت، وضعیت حقوق بشر برای عده ای بهانه ای می شود تا راهپیمایی به راه بیندازند و مبارزین واقعی با تروریسم را متهم کنند و دولت ترکیه هم برخوردی با آنها نداشته باشد.
کشوری که هنوز درگیر کودتای نافرجام چند ماه پیش است و همچنان به قلع و قمع مخالفین خود می پردازد، هر روز شاهد اقدام تروریستی و انفجار در شهرهای مختلف خود است که در آن ده ها شهروند ترکیه ای کشته می شوند، چگونه اجازه برپایی راهپیمایی به برخی ها را می دهد تا علیه دو کشور ایران و روسیه تظاهرات کنند و شعارهایی سر دهند که می تواند باعث کدورت روابط شود؟
امروز سفیر روسیه به همین راحتی ترور می شود، فردا نوبت به سفیر ایران و شاید هم دیگر سفرای کشورها باشد.
اما در این میان یک نکته را هم باید صراحتاً گفت، زمانی که در تهران سفارت خالی از سکنه آل سعود مورد حمله تعداد افرادی که رفتارشان مشکوک بود قرار گرفت، ترکیه یکی از نخستین کشورهایی بود که این اقدام را محکوم کرد، اکنون نسبت به تظاهرات عده ای مقابل سفارت ایران یا روسیه که از سوی دولتمردان ترکیه تحریک شده اند، چه پاسخی دارد؟ در باره ترور سفیر روسیه در آنکارا چه؟
آنهایی که مقابل سفارتخانه ایران و روسیه تظاهرات کردند و شعارهای تند و اهانت آمیز به ایران و روسیه دادند، تروریست ها و حامیان آنها بودند که مسئولان ترکیه به آنها اجازه دادند تا دست به این کار بزنند.
قرار است نشست سه جانبه ایران، روسیه و ترکیه درباره سوریه در مسکو برگزار شود، آیا ترکیه صلاحیت حضور در چنین نشست هایی را دارد؟
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *