هلوکاستی که باید باور داشت، اما نه به روش اسرائیل
تاریخ جنگ جهانی دوم آنقدر شبهه دارد که نمی توان به آن اعتماد کرد چرا که دروغ های زیادی در بازگویی تاریخ جنگی که اروپایی های متمدن به راه انداخته بودند، وجود دارد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه بین الملل ، یکی از ماجراهایی که بر سرآن بسیار جنجال می شود، هلوکاست است.
افسانه ای که هنوز ثابت نشده و همچنان با ابهامات بسیاری روبرو است، چرا که اسناد و مدارکی برای اثبات آن از سوی مدعیان ارائه نشده است.
هلوکاست افسانه ای است که ادعا می کند هیتلر در زمان جنگ جهانی دوم بیش از 6 میلیون یهودی را قتل عام کرده و در کوره های آدم سوزی یا در اتاق های گاز کشته است.
در جنگ جهانی دوم نزدیک به 50 میلیون نفر کشته شدند، آیا این افراد انسان نبودند؟ تنها 6 میلیون نفر از آنها بر اساس ادعای مطرح شده یهودی و به دست هیتلر کشته شده اند. 44 میلیون نفر دیگر چه می شوند؟
نخستین پرسشی که در ذهن مخاطب باید نقش ببندد و نقش هم می بندد این است که آیا در آن زمان، بیش از 6 میلیون یهودی در زمان جنگ وجود داشته اند؟ آیا همه آنها یهودی بوده اند یا از دیگر اقوام هم در میان آنها وجود داشته است؟
اما بر سر همین 6 میلیون نفر که ادعا می کنند یهودی بوده اند، اکنون مردم و سرزمینی باید تاوان این ادعا را بپردازند که هزاران کیلومتر از مکان وقوع جنگ جهانی دوم فاصله داشتند.
مردم فلسطین اکنون سرزمین خود را به خاطر توطئه تشکیل اسرائیل از دست داده اند و اشغالگران صهیونیست خاک مسلمانان را اشغال کرده اند.
مردم فلسطین سال هاست که بدترین هلوکاست جهان را تجربه می کنند. سربازان رژیم صهیونیستی هر روز مردم سرزمین های اشغالی را به شهادت می رسانند اما مدعیان حقوق بشر که برای هلوکاست افسانه ای سینه چاک می کنند، برای کشتار مردم فلسطین خم به ابرو نمی آوردند.
حامیان اسرائیل و موسسین این کشور جعلی حتی به منتقدین اجازه طرح سوال و تحقیق در باره این افسانه تاریخی را نمی دهند و هر کس در این زمینه اقدام کند با برخوردهای شدیدی روبرو خواهد شد.
نمونه بارز آن روژه گارودی محقق و نویسنده فرانسوی بود که به خاطر چاپ کتابی درباره دروغ بودن هلوکاست، دادگاهی شد.
برخوردهای سخت و خشن با منتقدین هلوکاست در اروپا و آمریکا به شدت دیده می شود و به همین خاطر کسی هم جرأت مطرح کردن این موضوع را ندارد.
جمهوری اسلامی ایران هم در مقطعی و در دوران دولت پیشین موضوع هلوکاست را در قالب چند پرسش مطرح که به جای پاسخ به آن از سوی مدعیان هلوکاست به عنوان نفی کننده قتل یهودیان و دشمن یهودیت معرفی شد در حالی که ایران آن را نفی نکرده بود.
دو سوال درباره هلوکاست که رئیس جمهور پیشین آنها را مطرح کرده بود؛
سوال اول؛ اگر هولوکاست یک واقعه تاریخی است در کجا اتفاق افتاده و چرا باید مردم فلسطین خسارت آن را بپردازند؟ چرا باید جبران نژادپرستی در اروپا را مردم فلسطین بپردازند!
سوال دوم؛ در حالی که همه اجازه دارند درباره هر موضوعی تحقیق کنند اما چرا در اروپا تحقیق درباره هولوکاست ممنوعیت و مجازات دارد؟
اما در باره موضوع افسانه هلوکاست که تاکنون اثبات هم نشده است، از زمان پایان جنگ جهانی دوم تاکنون افرادی وجود داشته اند که خود را بازمانده جنگ معرفی کرده و به بازگویی بازداشتگاه های آلمان نازی پرداخته و افسانه هلوکاست را روایت کرده اند.
آلمان به خاطر همین افسانه ساختگی هزینه های زیادی را پرداخت می کند.
راه آهن ها و بندرهای رژیم اسرائیل را دولت آلمان به خاطر پرداخت بخشی از غرامت هولوکاست احداث کرده است.
بسیاری از شهرها و شهرک های صهیونیستی و واحدهای مسکونی آن بابت غرامت هولوکاست از سوی دولت آلمان احداث شد.
خون بهای 6 میلیون نفر به نرخ روز به اسراییل پرداخت شد.
دستمزد چندین میلیون نفر- ساعت بابت کارهایی که اسرا در زمان جنگ جهانی دوم در اردوگاههای آلمان نازی کار کردند به اسراییل پرداخت شد.
حدود سه میلیون و پانصد هزار نفر یهودی تحت عنوان بازمانده هولوکاست تا آخر عمر از آلمان مستمری دریافت می کنند.
دولت آلمان موظف است هر ساله میزان خاصی از بودجه اسراییل را تأمین کند.
دولت آلمان موظف است بابت تسلی دردهایی که در زمان جنگ جهانی دوم به وجود آمده به اسراییل غرامت پرداخت نماید.
همه اینها از جیب مردم آلمان می رود. کشوری که از لحاظ اقتصادی رشد چشمگیری داشته اما در واقع ابزاری شده تا بخش زیادی از نیازهای رژیم اسرائیل را تأمین کند.
اما دروغ هایی که به تازگی آشکار شده چیست؟
دویچه وله رسانه آلمانی خبری را منتشر کرده بر این اساس که «مردی که مدعی است از اردوگاه مرگ آشویتس فرار کرده و سالهاست درباره تجربهاش از آشویتس سخنرانی میکند، اعتراف کرد که از اساس دروغ میگفت. یک معلم تاریخ در نیویورک تناقضگویی او را فهمید و افشایش کرد.»
این مرد جوزف هیرت و۸۶ ساله ساکن پنسیلوانیای آمریکاست. او سالهاست بهعنوان یکی از معدود افرادی شناخته میشود که موفق به فرار از اردوگاه کار اجباری «آشویتس» در دوران آلمان نازی شده است. اکنون او اعتراف کرد که همه این سالها دروغ گفته و هیچوقت اصلاً در آشویتس زندانی نبوده است.
از این دست افراد در طول سال های گذشته تاکنون چه تعداد وجود داشته که اینگونه به قلب واقعیت پرداخته اند؟ قطعاً از این افراد بسیارند چرا که صهیونیست ها که به لطف پول های آلمان و آمریکا ثروتمند هستند، می توانند افرادی را بخرند و آنها را وادار به دروغ پردازی درباره هلوکاست کنند.
سالهاست که «هیرت» در سراسر دنیا سخنرانی میکند و میگوید چطور با حمله آلمان نازی به لهستان، خانواده یهودی او ناچار به فرار به سوی بلگراد شدند.
او مدعی بود که در این فرار او بازداشت و به آشویتس فرستاده شد و توانست از یک لحظه غفلت مأموران اردوگاه استفاده کرده و از پارگی سیم خاردارها در گوشهای فرار کند.
اما دروغ های او را یک معلم فاش می کند. هنگامی که جوزف هیرت برای سخنرانی به یکی از دبیرستانهای نیویورک رفته بود دروغ او از سوی معلم تاریخ مدرسه رو می شود.
پس از آن که دست جوزف هیرت دروغگو رو می شود، می گوید که «می خواستم خاطره هلوکاست فراموش نشود.»
او اعتراف می کند که سال هاست دروغ میگوید و هرگز زندانی آشویتس نبوده است.
دویچه وله در ادامه می نویسد؛«این اولینبار نیست که فردی به دروغ مدعی میشود در اردوگاههای مرگ آلمان نازی زندانی بوده است یا درباره آن وقایع داستانسرایی میکند، تاکنون چندین نفر دیگر نیز چنین ادعاهایی داشتهاند.
اما نکته مهم در ماجرای هلوکاست هنوز پاسخ داده نشده و آن پرسش هایی است که ایران آن را مطرح کرد و باعث چالش جدی برای صهیونیست های اسرائیل شد.
ماجرای هلوکاست را نباید فراموش کرد یا از یاد برد، باید آن را باور داشت اما به گونه ای دیگر، نه آنگونه که اسرائیلی ها می خواهند!
افسانه ای که هنوز ثابت نشده و همچنان با ابهامات بسیاری روبرو است، چرا که اسناد و مدارکی برای اثبات آن از سوی مدعیان ارائه نشده است.
هلوکاست افسانه ای است که ادعا می کند هیتلر در زمان جنگ جهانی دوم بیش از 6 میلیون یهودی را قتل عام کرده و در کوره های آدم سوزی یا در اتاق های گاز کشته است.
در جنگ جهانی دوم نزدیک به 50 میلیون نفر کشته شدند، آیا این افراد انسان نبودند؟ تنها 6 میلیون نفر از آنها بر اساس ادعای مطرح شده یهودی و به دست هیتلر کشته شده اند. 44 میلیون نفر دیگر چه می شوند؟
نخستین پرسشی که در ذهن مخاطب باید نقش ببندد و نقش هم می بندد این است که آیا در آن زمان، بیش از 6 میلیون یهودی در زمان جنگ وجود داشته اند؟ آیا همه آنها یهودی بوده اند یا از دیگر اقوام هم در میان آنها وجود داشته است؟
اما بر سر همین 6 میلیون نفر که ادعا می کنند یهودی بوده اند، اکنون مردم و سرزمینی باید تاوان این ادعا را بپردازند که هزاران کیلومتر از مکان وقوع جنگ جهانی دوم فاصله داشتند.
مردم فلسطین اکنون سرزمین خود را به خاطر توطئه تشکیل اسرائیل از دست داده اند و اشغالگران صهیونیست خاک مسلمانان را اشغال کرده اند.
مردم فلسطین سال هاست که بدترین هلوکاست جهان را تجربه می کنند. سربازان رژیم صهیونیستی هر روز مردم سرزمین های اشغالی را به شهادت می رسانند اما مدعیان حقوق بشر که برای هلوکاست افسانه ای سینه چاک می کنند، برای کشتار مردم فلسطین خم به ابرو نمی آوردند.
حامیان اسرائیل و موسسین این کشور جعلی حتی به منتقدین اجازه طرح سوال و تحقیق در باره این افسانه تاریخی را نمی دهند و هر کس در این زمینه اقدام کند با برخوردهای شدیدی روبرو خواهد شد.
نمونه بارز آن روژه گارودی محقق و نویسنده فرانسوی بود که به خاطر چاپ کتابی درباره دروغ بودن هلوکاست، دادگاهی شد.
برخوردهای سخت و خشن با منتقدین هلوکاست در اروپا و آمریکا به شدت دیده می شود و به همین خاطر کسی هم جرأت مطرح کردن این موضوع را ندارد.
جمهوری اسلامی ایران هم در مقطعی و در دوران دولت پیشین موضوع هلوکاست را در قالب چند پرسش مطرح که به جای پاسخ به آن از سوی مدعیان هلوکاست به عنوان نفی کننده قتل یهودیان و دشمن یهودیت معرفی شد در حالی که ایران آن را نفی نکرده بود.
دو سوال درباره هلوکاست که رئیس جمهور پیشین آنها را مطرح کرده بود؛
سوال اول؛ اگر هولوکاست یک واقعه تاریخی است در کجا اتفاق افتاده و چرا باید مردم فلسطین خسارت آن را بپردازند؟ چرا باید جبران نژادپرستی در اروپا را مردم فلسطین بپردازند!
سوال دوم؛ در حالی که همه اجازه دارند درباره هر موضوعی تحقیق کنند اما چرا در اروپا تحقیق درباره هولوکاست ممنوعیت و مجازات دارد؟
اما در باره موضوع افسانه هلوکاست که تاکنون اثبات هم نشده است، از زمان پایان جنگ جهانی دوم تاکنون افرادی وجود داشته اند که خود را بازمانده جنگ معرفی کرده و به بازگویی بازداشتگاه های آلمان نازی پرداخته و افسانه هلوکاست را روایت کرده اند.
آلمان به خاطر همین افسانه ساختگی هزینه های زیادی را پرداخت می کند.
راه آهن ها و بندرهای رژیم اسرائیل را دولت آلمان به خاطر پرداخت بخشی از غرامت هولوکاست احداث کرده است.
بسیاری از شهرها و شهرک های صهیونیستی و واحدهای مسکونی آن بابت غرامت هولوکاست از سوی دولت آلمان احداث شد.
خون بهای 6 میلیون نفر به نرخ روز به اسراییل پرداخت شد.
دستمزد چندین میلیون نفر- ساعت بابت کارهایی که اسرا در زمان جنگ جهانی دوم در اردوگاههای آلمان نازی کار کردند به اسراییل پرداخت شد.
حدود سه میلیون و پانصد هزار نفر یهودی تحت عنوان بازمانده هولوکاست تا آخر عمر از آلمان مستمری دریافت می کنند.
دولت آلمان موظف است هر ساله میزان خاصی از بودجه اسراییل را تأمین کند.
دولت آلمان موظف است بابت تسلی دردهایی که در زمان جنگ جهانی دوم به وجود آمده به اسراییل غرامت پرداخت نماید.
همه اینها از جیب مردم آلمان می رود. کشوری که از لحاظ اقتصادی رشد چشمگیری داشته اما در واقع ابزاری شده تا بخش زیادی از نیازهای رژیم اسرائیل را تأمین کند.
اما دروغ هایی که به تازگی آشکار شده چیست؟
دویچه وله رسانه آلمانی خبری را منتشر کرده بر این اساس که «مردی که مدعی است از اردوگاه مرگ آشویتس فرار کرده و سالهاست درباره تجربهاش از آشویتس سخنرانی میکند، اعتراف کرد که از اساس دروغ میگفت. یک معلم تاریخ در نیویورک تناقضگویی او را فهمید و افشایش کرد.»
این مرد جوزف هیرت و۸۶ ساله ساکن پنسیلوانیای آمریکاست. او سالهاست بهعنوان یکی از معدود افرادی شناخته میشود که موفق به فرار از اردوگاه کار اجباری «آشویتس» در دوران آلمان نازی شده است. اکنون او اعتراف کرد که همه این سالها دروغ گفته و هیچوقت اصلاً در آشویتس زندانی نبوده است.
از این دست افراد در طول سال های گذشته تاکنون چه تعداد وجود داشته که اینگونه به قلب واقعیت پرداخته اند؟ قطعاً از این افراد بسیارند چرا که صهیونیست ها که به لطف پول های آلمان و آمریکا ثروتمند هستند، می توانند افرادی را بخرند و آنها را وادار به دروغ پردازی درباره هلوکاست کنند.
سالهاست که «هیرت» در سراسر دنیا سخنرانی میکند و میگوید چطور با حمله آلمان نازی به لهستان، خانواده یهودی او ناچار به فرار به سوی بلگراد شدند.
او مدعی بود که در این فرار او بازداشت و به آشویتس فرستاده شد و توانست از یک لحظه غفلت مأموران اردوگاه استفاده کرده و از پارگی سیم خاردارها در گوشهای فرار کند.
اما دروغ های او را یک معلم فاش می کند. هنگامی که جوزف هیرت برای سخنرانی به یکی از دبیرستانهای نیویورک رفته بود دروغ او از سوی معلم تاریخ مدرسه رو می شود.
پس از آن که دست جوزف هیرت دروغگو رو می شود، می گوید که «می خواستم خاطره هلوکاست فراموش نشود.»
او اعتراف می کند که سال هاست دروغ میگوید و هرگز زندانی آشویتس نبوده است.
دویچه وله در ادامه می نویسد؛«این اولینبار نیست که فردی به دروغ مدعی میشود در اردوگاههای مرگ آلمان نازی زندانی بوده است یا درباره آن وقایع داستانسرایی میکند، تاکنون چندین نفر دیگر نیز چنین ادعاهایی داشتهاند.
اما نکته مهم در ماجرای هلوکاست هنوز پاسخ داده نشده و آن پرسش هایی است که ایران آن را مطرح کرد و باعث چالش جدی برای صهیونیست های اسرائیل شد.
ماجرای هلوکاست را نباید فراموش کرد یا از یاد برد، باید آن را باور داشت اما به گونه ای دیگر، نه آنگونه که اسرائیلی ها می خواهند!
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *