"افغانستان" به 8 منطقه اقتصادی تقسیم می شود

به گزارش سرویس بین الملل سید مسعود" افزود: سرمایه گذاری تنها درمناطق جنوب و شرق کشور با خطر احتمالی مواجه خواهد بود همه مناطق افغانستان برای سرمایه گذاران خطرناک نیست و با توجه به اینکه امنیت در مناطق مرکزی دایر است، تجار و بازرگانان ایرانی می توانند در این مناطق سرمایه گذاری کنند.

وی، افغانستان را از نظر امنیت سرمایه گذاری به سه منطقه تقسیم کرد و گفت که سرمایه گذاری در مناطق جنوب و شرق با خطر مواجه بوده و در مناطق شمالی، این خطر کمتر است، اما مناطق مرکزی امنیت مناسبی حاکم است و خطر سرمایه گذاری وجود ندارد.

سید مسعود افزود:این میزان سرمایه گذاری باید در بخش های تامین و انتقال برق، نفت و گاز، شکر، پلی اتیلن، دامداری، توریسم، سنگ های قیمتی، محصولات کشاورزی، جنگلداری، فرآوری میوه، انرژی های نو، صنایع دستی، لبنیات، مرغداری، نوشابه و داروهای گیاهی، صورت گیرد که زمینه های آن در افغانستان وجود دارد.

این استاد دانشگاه از تهیه و تدوین نقشه راه سرمایه گذاری در افغانستان خبر داد که آن را به «محمد اشرف غنی» رئیس جمهوری این کشور پیشنهاد کرده است.

پیشتراداره حمایت از سرمایه گذاری در افغانستان "آیسا" نیز از نهایی شدن طرح تدوین نقشه راه سرمایه گذاری در این کشور خبر داده بود.

وی گفت که براساس نقشه راه سرمایه گذاری در افغانستان، این کشور از نظر مزیت های نسبی به 8 منطقه اقتصادی تقسیم شده است.

این اقتصاددان افغان درباره چگونگی تقسیم بندی این 8منطقه گفت:منطقه شمال شامل «بلخ»،«فاریاب»،«سمنگان»،«جوزجان» و« سرپل»،منطقه شمال شرق، شامل «بغلان»، «قندوز»، «تخار» و«بدخشان»،منطقه مرکز را به «بروان»، «بامیان»،« پنجشیر» «کاپیسا»و«دایکندی»، منطقه شرق را به «ننگرهار»، «لغمان»، «کنر» و «نورستان»، منطقه جنوب شرق را به « لوگر»، «میدان وردک»، «غزنی»، «بکتیا»، «بکتیکا» و «خوست»، منطقه جنوب غرب را به «قندهار»، «نیمروز» ، « زابل»، «ارزگان» و «هلمند»، منطقه غرب را به «هرات»، «فراه»، «غور» و «بادغیس» و منطقه «کابل»، پایتخت تقسیم کرده ایم.

وی، کمبود زیرساخت ها را یکی از دلایل اصلی رونق نیافتن تولید در افغانستان دانست و گفت که اغلب سرمایه گذاری ها در این کشور در سال های گذشته بر روی بخش خدماتی صورت گرفته است و اینک کمبود تولید به طور کامل در اقتصاد ما آشکار شده است.

وی با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران، با وجود تحریم ها، در تولید بسیار موفق عمل کرد، گفت که افغانستان در این زمینه به کمک های ایران نیاز دارد وایران می تواند با سرمایه گذاری در بخش های صنعت چاپ، تولید مواد پلاستیکی، نساجی، برق، صنعت چوب، صنعت سنگ، داروهای گیاهی، نفت و گاز، محصولات شیمیایی، شکر، کود شیمیایی زراعتی، لبنیات، فولاد، مس و حمل و نقل به افغانستان کمک کند.

مسعود افزود: زمینه کار، تولید، سرمایه و مدیریت در افغانستان وجود دارد، اما متاسفانه هیچ کدام از آنها کارایی ندارد، حتی ما در مورد میزان جمعیت و مساحت کشورمان نیز به دلیل عدم وجود مراکز تحقیقاتی آمار درست و دقیقی نداریم؛ از ایران تقاضا داریم به افغانستان در تاسیس مرکز ملی تحقیقاتی کمک کنند.