نیازمند تولید فکر و نقشه راه در زمینه اسباب بازی هستیم
طراح و تولیدکننده اسباب بازی گفت:با توجه به اینکه ما نیازمند تولید فکر، فرهنگ و نقشه راه در رابطه با اسباب بازی ها هستیم در حال حاضر ما مسائل و مشکلاتی در رابطه با آب، گرما و سلامت داریم و امکان آفرینش اسباب بازی هایی داریم که بتوانیم در آپارتمان های امروزی با درنظرگرفتن کمبود فضا و امکانات، سلامت بچه ها را تأمین کنیم.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فرهنگی ، برنامه«گفتگوی فرهنگی» با موضوع «اهمیت و کارکردهای فرهنگی اسباب بازی» با حضور مجید قادری (طراح و تولیدکننده اسباب بازی)، آزاده بیات (مدرس و طراح اسباب بازی) و بهزاد سلیمانی (عضو هیأت علمی گروه طراحی صنعتی دانشگاه الزهرا) روی آنتن رفت.
در ابتدای این برنامه قادری درباره اهمیت و تأثیر اسباب بازی گفت: بسیاری از فعالیت ها مستقل از اسباب بازی هستند و بازی به شمار می آیند؛ اما آنچه در اسباب بازی برای ما اهمیت دارد، بازی کردن بچه هاست.
وی با اشاره به سابقه تاریخی کشورمان در استفاده از اسباب بازی اظهار کرد: در حوزه فرهنگی هم بازی ها و هم اسباب بازی ها جزو شاخصه های فرهنگی رشد یک تمدن محسوب می شود و ما ایرانی ها در این زمینه سابقه درخشانی داریم و وارث فرهنگ اسباب بازی های باستانی با قدمت 7 یا 9 هزارسال هستیم. این اسباب بازی ها نشان از این دارد که بازی کردن و داشتن اسباب بازی در فرهنگ ما یک امر بدیهی با سابقه ای طولانی است. در هیچ موزه ای در ایران نرفتم که فقدان اسباب بازی مشاهده شود.
قادری با بیان اینکه خرید اسباب بازی در فرهنگ و سبد کالای هر جامعه ای نشانه رشد فرهنگ آن جامعه است، افزود: به عنوان مثال آمریکایی ها بیشتر اسباب بازی هایی مبتنی بر برندهای هالیوودی و سینمایی می خرند و از طرف دیگر انگلیسی ها بیشتر اسباب بازی هایی می خرند که به بچه ها مهارت بیاموزد.
این طراح و تولیدکننده اسباب بازی متذکر شد: نکته مهم آن است که اسباب بازی یک کالای فرهنگی است که اگر ما آن را در کشور خود تولید نکنیم، از فرهنگ کشور دیگری آن را وارد می کنیم. در صورت وجود مغایرت اسباب بازی ها با فرهنگ بومی در آینده مشکلاتی برایمان پیش می آید.
در ادامه این مباحث سلیمانی خاطرنشان کرد: ما جزو تمدن های کهن هستیم که در آن اسباب بازی ها و شمشیرهای چوبی دیده می شد و زمینه ساز آینده بچه ها بود. بازی بخشی از وجود انسان است که تا پایان عمر از او جدا نمی شود و عادت های ما، فرهنگ ما را می سازد.
عضو هیأت علمی گروه طراحی صنعتی دانشگاه الزهرا تأکید کرد: اگر نقشه راهی برای رفتار فرهنگی و ورود اسباب بازی به کشورمان نداشته باشیم، برای ما مضر است. اکثر واردکنندگان اسباب بازی به دنبال سودآوری هستند اما سوال اینجاست که چرا کودکان ما باید از آن ها استفاده کنند. باید به اندازه ای روی رفتار فرهنگی خود کار کنیم که بتوانیم در صورت ورود اسباب بازی های نامناسب از ورود آن جلوگیری کنیم.
سلیمانی در رابطه با اینکه مصرف سرانه اسباب بازی چگونه باعث رشد مدنیت کودکان می شود، گفت: کودکان در کودکی کارهایی که در بزرگسالی باید انجام دهند، با اسباب بازی های خود مانند ماشین ها انجام می دهند و تمرین می کنند. این اسباب بازی ها به کودکان کمک می کنند که مدنیت و شهرنشینی را بیاموزند.
وی با اشاره به اینکه ما نیازمند تولید فکر، فرهنگ و نقشه راه در رابطه با اسباب بازی ها هستیم، توضیح داد: در حال حاضر ما مسائل و مشکلاتی در رابطه با آب، گرما و سلامت داریم و امکان آفرینش اسباب بازی هایی داریم که بتوانیم در آپارتمان های امروزی با درنظرگرفتن کمبود فضا و امکانات، سلامت بچه ها را تأمین کنیم.
بیات در ادامه در خصوص بازی و اسباب بازی عنوان کرد: کودک و بازی پیوند قوی با یکدیگر دارند و هرکجا بخواهیم نشانه های مدنیت را ببینیم، باید جستجو کنیم که بچه ها بازی می کنند یا نه.
این مدرس و طراح اسباب بازی گفت: در دوره هایی که به بازی بچه ها توجه نمی شد، آن ها تنها سربازانی برای جنگ تربیت می شدند و مدنیت معنی پیدا نمی کرد. در حقیقت وقتی کودک بازی می کند، دنیا را به واسطه بازی های خود می شناسد. اسباب بازی ها کمک می کنند کودکان عامل سازنده اجتماع شوند.
در ابتدای این برنامه قادری درباره اهمیت و تأثیر اسباب بازی گفت: بسیاری از فعالیت ها مستقل از اسباب بازی هستند و بازی به شمار می آیند؛ اما آنچه در اسباب بازی برای ما اهمیت دارد، بازی کردن بچه هاست.
وی با اشاره به سابقه تاریخی کشورمان در استفاده از اسباب بازی اظهار کرد: در حوزه فرهنگی هم بازی ها و هم اسباب بازی ها جزو شاخصه های فرهنگی رشد یک تمدن محسوب می شود و ما ایرانی ها در این زمینه سابقه درخشانی داریم و وارث فرهنگ اسباب بازی های باستانی با قدمت 7 یا 9 هزارسال هستیم. این اسباب بازی ها نشان از این دارد که بازی کردن و داشتن اسباب بازی در فرهنگ ما یک امر بدیهی با سابقه ای طولانی است. در هیچ موزه ای در ایران نرفتم که فقدان اسباب بازی مشاهده شود.
قادری با بیان اینکه خرید اسباب بازی در فرهنگ و سبد کالای هر جامعه ای نشانه رشد فرهنگ آن جامعه است، افزود: به عنوان مثال آمریکایی ها بیشتر اسباب بازی هایی مبتنی بر برندهای هالیوودی و سینمایی می خرند و از طرف دیگر انگلیسی ها بیشتر اسباب بازی هایی می خرند که به بچه ها مهارت بیاموزد.
این طراح و تولیدکننده اسباب بازی متذکر شد: نکته مهم آن است که اسباب بازی یک کالای فرهنگی است که اگر ما آن را در کشور خود تولید نکنیم، از فرهنگ کشور دیگری آن را وارد می کنیم. در صورت وجود مغایرت اسباب بازی ها با فرهنگ بومی در آینده مشکلاتی برایمان پیش می آید.
در ادامه این مباحث سلیمانی خاطرنشان کرد: ما جزو تمدن های کهن هستیم که در آن اسباب بازی ها و شمشیرهای چوبی دیده می شد و زمینه ساز آینده بچه ها بود. بازی بخشی از وجود انسان است که تا پایان عمر از او جدا نمی شود و عادت های ما، فرهنگ ما را می سازد.
عضو هیأت علمی گروه طراحی صنعتی دانشگاه الزهرا تأکید کرد: اگر نقشه راهی برای رفتار فرهنگی و ورود اسباب بازی به کشورمان نداشته باشیم، برای ما مضر است. اکثر واردکنندگان اسباب بازی به دنبال سودآوری هستند اما سوال اینجاست که چرا کودکان ما باید از آن ها استفاده کنند. باید به اندازه ای روی رفتار فرهنگی خود کار کنیم که بتوانیم در صورت ورود اسباب بازی های نامناسب از ورود آن جلوگیری کنیم.
سلیمانی در رابطه با اینکه مصرف سرانه اسباب بازی چگونه باعث رشد مدنیت کودکان می شود، گفت: کودکان در کودکی کارهایی که در بزرگسالی باید انجام دهند، با اسباب بازی های خود مانند ماشین ها انجام می دهند و تمرین می کنند. این اسباب بازی ها به کودکان کمک می کنند که مدنیت و شهرنشینی را بیاموزند.
وی با اشاره به اینکه ما نیازمند تولید فکر، فرهنگ و نقشه راه در رابطه با اسباب بازی ها هستیم، توضیح داد: در حال حاضر ما مسائل و مشکلاتی در رابطه با آب، گرما و سلامت داریم و امکان آفرینش اسباب بازی هایی داریم که بتوانیم در آپارتمان های امروزی با درنظرگرفتن کمبود فضا و امکانات، سلامت بچه ها را تأمین کنیم.
بیات در ادامه در خصوص بازی و اسباب بازی عنوان کرد: کودک و بازی پیوند قوی با یکدیگر دارند و هرکجا بخواهیم نشانه های مدنیت را ببینیم، باید جستجو کنیم که بچه ها بازی می کنند یا نه.
این مدرس و طراح اسباب بازی گفت: در دوره هایی که به بازی بچه ها توجه نمی شد، آن ها تنها سربازانی برای جنگ تربیت می شدند و مدنیت معنی پیدا نمی کرد. در حقیقت وقتی کودک بازی می کند، دنیا را به واسطه بازی های خود می شناسد. اسباب بازی ها کمک می کنند کودکان عامل سازنده اجتماع شوند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *