تعریف مشخصی برای اسلامی یا ایرانی بودن لباس ها وجود ندارد
شهریار شفیعی گفت: هنوز تا این لحظه تعریف مشخص و دقیقی برای ایرانی یا اسلامی بودن لباس های موجود در بازار حداقل به شکل ایجابی، وجود ندارد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فرهنگی ، برنامه"گفت و گوی فرهنگی" رادیو گفت و گو با موضوع اصلاح الگوی ایرانی اسلامی، مد و لباس، با حضور محمدجواد صدق آمیز مدیر مرکز پژوهش های اتحادیه پوشاک و شهریار شفیعی ریاست هیأت علمی آکادمی برند ایران پخش شد.
در ابتدای برنامه "گفت و گوی فرهنگی"، شفیعی درباره طراحی الگوی ایرانی و اسلامی، پوشش و لباس گفت: این موضوع چندوجهی است و هم به حوزه های اقتصادی، تجارت میان کشورها و تراز تجاری مرتبط است و هم روی اشتغال و گردش مالی تأثیر می گذارد. مهمترین بحث در الگوی ایرانی و اسلامی، پوشش و لباس مربوط به هویت سازی است.
رئیس هیأت علمی آکادمی برند ایران ادامه داد: هنوز تا این لحظه تعریف مشخص و دقیقی برای ایرانی یا اسلامی بودن لباس های موجود در بازار حداقل به شکل ایجابی، وجود ندارد. حضور ایرانی ها در حوزه پوشاک به اندازه تاریخ پوشاک است و بخش بزرگی از هویت جهانی را ایرانی ها تعریف کردند. به عنوان مثال ایرانی ها اسب سواران توانمندی بودند و یکی از اولین انسان هایی بودند از شلوار استفاده کردند. به نظرم کت و شلوار برای ما بود و بعد به غرب رفت، تغییر چهره داد و دوباره به ایران بازگشت.
شفیعی خاطرنشان کرد: بحث حیا و نوعی از پوشیدگی از هخامنشیان تا صفویان وجود داشته است .هنر بعد از ورود اسلام به ایران، درونگراست و طراحی لباس نیز از این مسأله نشأت گرفته است. درونگرایی به معنایی شاد نبودن نیست، بلکه لباس های ایلات و عشایر پس زمینه شاد دارند.
صدق آمیز نیز در این رابطه عنوان کرد: مسأله لباس و پوشش به گونه ای نیست که امکان بررسی آن از یک زاویه وجود داشته باشد و قطعا حوزه های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در آن تأثیرگذار است. سومین بخش از سبد خرید خانوار با حجم یک هزار و 100 میلیارد دلاری تجارت جهانی لباس است.
وی با بیان اینکه تمایل به گفتگو درباره پوشش و مد از منظر صنعتی دارم، افزود: مد یک چرخه اقتصادی است که برای فراهم کردن بستر مصرف سریع برای تولیدکنندگان و مصرف کنندگان هیجان، نشاط و کارکردهای اجتماعی می آفریند.
مدیر مرکز پژوهش های اتحادیه پوشاک یادآور شد: انجام کار فرهنگی برای لباس و مد مستلزم هزینه بزرگی است که جز، در حوزه های اقتصادی و صنعتی به دست نمی آید. کسانی که جریان مد جهانی را هدایت و ارزش های فرهنگی خود را به کل جهان تزریق می کنند، به دلیل موفقیت اقتصادی به کار خود ادامه می دهند.
وی با بیان اینکه چهار هفتۀ مد، در دنیا داریم که در نیویورک، لندن، میلان و پاریس برگزار می شود، افزود: به عنوان مثال، هفته مد مسکو زایشگر چیز جدیدی نیست چون تمام برندهای دنیا در آنجا حضور دارند و هیچ هویت روسی در آن نمی بینید. اما در لندن هیچ برند غیرانگلیسی دیده نمی شود.
صدق آمیز در خصوص مشکلات پوشش و لباس در ایران توضیح داد: مسأله اصلی ما تغییر نگرش و درک در خصوص مدولباس است، نه ارتقای سطح دانش. صنعت پوشاک سومین بخش برای سبد خرید خانوار است. امروز در بخشی از بدنه میانی مدیریت جامعه ما زِمزمه ای می شنویم که ما مزیت تولید پوشاک نداریم و این کار را رها کنیم و وارد کنیم.
صوت برنامه "گفت و گوی فرهنگی " از سایت شبکه قابل دریافت است.
در ابتدای برنامه "گفت و گوی فرهنگی"، شفیعی درباره طراحی الگوی ایرانی و اسلامی، پوشش و لباس گفت: این موضوع چندوجهی است و هم به حوزه های اقتصادی، تجارت میان کشورها و تراز تجاری مرتبط است و هم روی اشتغال و گردش مالی تأثیر می گذارد. مهمترین بحث در الگوی ایرانی و اسلامی، پوشش و لباس مربوط به هویت سازی است.
رئیس هیأت علمی آکادمی برند ایران ادامه داد: هنوز تا این لحظه تعریف مشخص و دقیقی برای ایرانی یا اسلامی بودن لباس های موجود در بازار حداقل به شکل ایجابی، وجود ندارد. حضور ایرانی ها در حوزه پوشاک به اندازه تاریخ پوشاک است و بخش بزرگی از هویت جهانی را ایرانی ها تعریف کردند. به عنوان مثال ایرانی ها اسب سواران توانمندی بودند و یکی از اولین انسان هایی بودند از شلوار استفاده کردند. به نظرم کت و شلوار برای ما بود و بعد به غرب رفت، تغییر چهره داد و دوباره به ایران بازگشت.
شفیعی خاطرنشان کرد: بحث حیا و نوعی از پوشیدگی از هخامنشیان تا صفویان وجود داشته است .هنر بعد از ورود اسلام به ایران، درونگراست و طراحی لباس نیز از این مسأله نشأت گرفته است. درونگرایی به معنایی شاد نبودن نیست، بلکه لباس های ایلات و عشایر پس زمینه شاد دارند.
صدق آمیز نیز در این رابطه عنوان کرد: مسأله لباس و پوشش به گونه ای نیست که امکان بررسی آن از یک زاویه وجود داشته باشد و قطعا حوزه های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در آن تأثیرگذار است. سومین بخش از سبد خرید خانوار با حجم یک هزار و 100 میلیارد دلاری تجارت جهانی لباس است.
وی با بیان اینکه تمایل به گفتگو درباره پوشش و مد از منظر صنعتی دارم، افزود: مد یک چرخه اقتصادی است که برای فراهم کردن بستر مصرف سریع برای تولیدکنندگان و مصرف کنندگان هیجان، نشاط و کارکردهای اجتماعی می آفریند.
مدیر مرکز پژوهش های اتحادیه پوشاک یادآور شد: انجام کار فرهنگی برای لباس و مد مستلزم هزینه بزرگی است که جز، در حوزه های اقتصادی و صنعتی به دست نمی آید. کسانی که جریان مد جهانی را هدایت و ارزش های فرهنگی خود را به کل جهان تزریق می کنند، به دلیل موفقیت اقتصادی به کار خود ادامه می دهند.
وی با بیان اینکه چهار هفتۀ مد، در دنیا داریم که در نیویورک، لندن، میلان و پاریس برگزار می شود، افزود: به عنوان مثال، هفته مد مسکو زایشگر چیز جدیدی نیست چون تمام برندهای دنیا در آنجا حضور دارند و هیچ هویت روسی در آن نمی بینید. اما در لندن هیچ برند غیرانگلیسی دیده نمی شود.
صدق آمیز در خصوص مشکلات پوشش و لباس در ایران توضیح داد: مسأله اصلی ما تغییر نگرش و درک در خصوص مدولباس است، نه ارتقای سطح دانش. صنعت پوشاک سومین بخش برای سبد خرید خانوار است. امروز در بخشی از بدنه میانی مدیریت جامعه ما زِمزمه ای می شنویم که ما مزیت تولید پوشاک نداریم و این کار را رها کنیم و وارد کنیم.
صوت برنامه "گفت و گوی فرهنگی " از سایت شبکه قابل دریافت است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *