عربستان چقدر در اعزام نیروی زمینی به سوریه جدی است؟
برخی اعزام نیروی زمینی از سوی عربستان به سوریه را یک بلوف سیاسی می دانند و برخی دیگر اعتقاد دارند که آل سعود اقدام به اعزام نیروی زمینی خود به سوریه خواهد کرد.
به گزارش گروه بین الملل پس از آن که گروه های تروریستی در سوریه شکست های سنگینی را متحمل شدند، سران سعودی رسماً اعلام کردند که آماده اعزام نیروی زمینی به سوریه برای مبارزه با گروه های تروریستی هستند.
در پی این اعلام آمادگی، کشورهای عضو ائتلاف ضد سوریه هم آمادگی خود را برای همراهی با عربستان سعودی اعلام کردند. اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا هم از تصمیم سران سعودی برای اعزام نیروی زمینی به سوریه استقبال کرد.
وزیر دفاع آمریکا چند ماه پیش بود که کشورهای عرب منطقه را به باد انتقاد گرفت و گفت که آنها در ارتفاع 30 هزار پایی سیر می کنند در حالی که باید روی زمین عملیات کنند. او صراحتاً گفته بود که پیروزی های ایران به خاطر این است که روی زمین عمل می کند.
پس از گذشت 3 ماه از انتقاد تند وزیر دفاع آمریکا از ارتش های کشورهای عربی منطقه، علیرغم این که ائتلاف ضد یمن با محوریت عربستان سعودی دستاوردی نداشته و حتی می توان گفت در حمله به یمن شکست خورده است، عربستان و دیگر کشورهای همپیمان او برای عملیات زمینی در سوریه اعلام آمادگی کرده اند.
شاید نخست این واکنش، یک حرکت سیاسی و تنها یک ادعا تلقی شود. اما هنگامی که ارتش سعودی با همراهی ائتلاف ضد یمن اقدام به حمله نظامی به مردم یمن کرد، آن زمان هم کسی تصور نمی کرد که سعودی ها به این کشور حمله نظامی کنند. تحلیل ها و برداشت های سیاسی از سوی تحلیل گران و مقامات کشورهای منطقه بر این اساس بود که عربستان دست به این اشتباه بزرگ نخواهد زد، اما او این اشتباه بزرگ را انجام داد.
هر چند حمله نظامی به یمن از سوی رژیم سعودی به ظاهر دستاوردی برای آنها نداشته است، اما آنچه که سناریوی آمریکا در منطقه بود در حال اجراست. از بین رفتن کشوری اسلامی با گرایش های مردمی به سوی انقلاب اسلامی ایران، مهمترین هدفی است که در یمن دنبال می شود و تاکنون هم در ویران کردن این کشور و تضعیف هر چه بیشتر مردم آن موفق بوده اند اما در اشغال یمن هنوز با مشکل جدی روبرو هستند و شاید توان آن را ندارند چون تصور مقاومت ارتش و نیروهای مردمی یمن را نداشتند.
عربستان سعودی همانگونه که بدون هماهنگی و اجازه صاحبخانه به یمن تجاوز کرد بدون اجازه صاحبخانه به سوریه هم می تواند حمله نظامی کند. چرایی چنین تصمیمی که البته هنوز عملیاتی نشده است روشن است، شکست های گسترده تروریست های تکفیری در سوریه و همچنین در عراق، به هیچ عنوان خوشایند سعودی ها نیست. این شکست ها، پیروزی برای جمهوری اسلامی ایران است.
آل سعود به خاطر شرایط جغرافیایی در یمن شاید بتواند همچنان وضعیت را در حالت کنونی نگهدارد و مردم یمن از کمک های ایران محروم باشند اما در سوریه و عراق شرایط بسیار فرق می کند و ایران در این دو کشور دست برتر را دارد.
هم مرز بودن با عراق و روابط راهبردی دو کشور، همچنین وجود نیروهای حزب الله در لبنان و مرز عراق و لبنان با سوریه امتیازات بزرگی است که جمهوری اسلامی ایران از آنها به خوبی استفاده می کند.
اتفاقاً بحران های منطقه که باعث و بانی آن رژیم هایی همچون آل سعود هستند، باید دامنگیر این رژیم های هم بشود. ورود مستقیم سعودی ها و دیگر سران مرتجع عربی منطقه همان نکته ای است که باید اتفاق بیفتد.
هنگامی که کارشناسان و تحلیلگران می گویند استفاده از نیروی زمینی از سوی عربستان در سوریه خطرناک است، این خطر سوریه یا ایران را تهدید نمی کند بلکه رژیم های سرسپرده و مرتجع عربی را تهدید می کند. که اگر چنین است که هست، پس بهتر است که دست به این حماقت بزنند و خود را در گردابی دچار سازند که بیرون آمدن از آن محال است.
سران سعودی در تحلیل های خود، ایران را مقابل خود می دانند در حالی که این برداشت آنها غلط است. رو در رویی عربستان با ایران، خواسته آمریکایی ها و اسرائیلی ها است، اما سران عربستان شکست اقدامات نابخردانه خود را تحمل می کنند. سران رژیم سعودی از آرمان های جهان اسلام دور شده اند و دشمنی های رژیم اشغالگر اسرائیل علیه مسلمانان را فراموش کرده اند و با کشوری دشمنی می کنند که در جهان اسلام پیشقراول مبارزه با رژیم صهیونیستی است.
سعودی ها پی به این موضوع برده اند که ادامه مذاکرات سوریه، یک شکست سیاسی بزرگ برای آنها رقم خواهد زد، سران سعودی اگر به روند مذاکرات سوریه ادامه دهند باید تن به ماندن اسد بدهند. نکته ای که در این 5 سال گذشته، 250 هزار نفر از مردم سوریه به خاطر آن کشته شده اند. اما سیاست آل سعود همچنان بر کناره گیری اسد استوار است و تنها راه رسیدن به چنین خواسته ای را اقدام نظامی می داند.
همچنین سران سعودی اقدام نظامی در سوریه را راهی برای عقب راندن پیشروی های ایران می دانند و زمانی هم که می بینند از سوی آمریکایی ها اقدامی انجام نمی شود، خود را شکست خورده این عرصه می پندارند و تلاش می کنند خود دست به کار شوند. تحریک و ترغیب عربستان از سوی آمریکای ها هم بی تأثیر نیست. اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا این وظیفه را به خوبی با تحقیر ارتش کشورهای مرتجع عربی انجام داد.
اگر تصمیم عربستان برای اعزام نیروی زمینی به سوریه جدی است، سیاست ایران هم در منطقه و به ویژه سوریه تغییر خواهد کرد. گزینه هایی که ایران روی میز دارد تا عملیاتی کند، بسیار گسترده و کاربردی تر است و می تواند تأثیر بزرگی را در منطقه از یمن تا سوریه بگذارد و تحولات بزرگی را رقم بزند.
در پی این اعلام آمادگی، کشورهای عضو ائتلاف ضد سوریه هم آمادگی خود را برای همراهی با عربستان سعودی اعلام کردند. اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا هم از تصمیم سران سعودی برای اعزام نیروی زمینی به سوریه استقبال کرد.
وزیر دفاع آمریکا چند ماه پیش بود که کشورهای عرب منطقه را به باد انتقاد گرفت و گفت که آنها در ارتفاع 30 هزار پایی سیر می کنند در حالی که باید روی زمین عملیات کنند. او صراحتاً گفته بود که پیروزی های ایران به خاطر این است که روی زمین عمل می کند.
پس از گذشت 3 ماه از انتقاد تند وزیر دفاع آمریکا از ارتش های کشورهای عربی منطقه، علیرغم این که ائتلاف ضد یمن با محوریت عربستان سعودی دستاوردی نداشته و حتی می توان گفت در حمله به یمن شکست خورده است، عربستان و دیگر کشورهای همپیمان او برای عملیات زمینی در سوریه اعلام آمادگی کرده اند.
شاید نخست این واکنش، یک حرکت سیاسی و تنها یک ادعا تلقی شود. اما هنگامی که ارتش سعودی با همراهی ائتلاف ضد یمن اقدام به حمله نظامی به مردم یمن کرد، آن زمان هم کسی تصور نمی کرد که سعودی ها به این کشور حمله نظامی کنند. تحلیل ها و برداشت های سیاسی از سوی تحلیل گران و مقامات کشورهای منطقه بر این اساس بود که عربستان دست به این اشتباه بزرگ نخواهد زد، اما او این اشتباه بزرگ را انجام داد.
هر چند حمله نظامی به یمن از سوی رژیم سعودی به ظاهر دستاوردی برای آنها نداشته است، اما آنچه که سناریوی آمریکا در منطقه بود در حال اجراست. از بین رفتن کشوری اسلامی با گرایش های مردمی به سوی انقلاب اسلامی ایران، مهمترین هدفی است که در یمن دنبال می شود و تاکنون هم در ویران کردن این کشور و تضعیف هر چه بیشتر مردم آن موفق بوده اند اما در اشغال یمن هنوز با مشکل جدی روبرو هستند و شاید توان آن را ندارند چون تصور مقاومت ارتش و نیروهای مردمی یمن را نداشتند.
عربستان سعودی همانگونه که بدون هماهنگی و اجازه صاحبخانه به یمن تجاوز کرد بدون اجازه صاحبخانه به سوریه هم می تواند حمله نظامی کند. چرایی چنین تصمیمی که البته هنوز عملیاتی نشده است روشن است، شکست های گسترده تروریست های تکفیری در سوریه و همچنین در عراق، به هیچ عنوان خوشایند سعودی ها نیست. این شکست ها، پیروزی برای جمهوری اسلامی ایران است.
آل سعود به خاطر شرایط جغرافیایی در یمن شاید بتواند همچنان وضعیت را در حالت کنونی نگهدارد و مردم یمن از کمک های ایران محروم باشند اما در سوریه و عراق شرایط بسیار فرق می کند و ایران در این دو کشور دست برتر را دارد.
هم مرز بودن با عراق و روابط راهبردی دو کشور، همچنین وجود نیروهای حزب الله در لبنان و مرز عراق و لبنان با سوریه امتیازات بزرگی است که جمهوری اسلامی ایران از آنها به خوبی استفاده می کند.
اتفاقاً بحران های منطقه که باعث و بانی آن رژیم هایی همچون آل سعود هستند، باید دامنگیر این رژیم های هم بشود. ورود مستقیم سعودی ها و دیگر سران مرتجع عربی منطقه همان نکته ای است که باید اتفاق بیفتد.
هنگامی که کارشناسان و تحلیلگران می گویند استفاده از نیروی زمینی از سوی عربستان در سوریه خطرناک است، این خطر سوریه یا ایران را تهدید نمی کند بلکه رژیم های سرسپرده و مرتجع عربی را تهدید می کند. که اگر چنین است که هست، پس بهتر است که دست به این حماقت بزنند و خود را در گردابی دچار سازند که بیرون آمدن از آن محال است.
سران سعودی در تحلیل های خود، ایران را مقابل خود می دانند در حالی که این برداشت آنها غلط است. رو در رویی عربستان با ایران، خواسته آمریکایی ها و اسرائیلی ها است، اما سران عربستان شکست اقدامات نابخردانه خود را تحمل می کنند. سران رژیم سعودی از آرمان های جهان اسلام دور شده اند و دشمنی های رژیم اشغالگر اسرائیل علیه مسلمانان را فراموش کرده اند و با کشوری دشمنی می کنند که در جهان اسلام پیشقراول مبارزه با رژیم صهیونیستی است.
سعودی ها پی به این موضوع برده اند که ادامه مذاکرات سوریه، یک شکست سیاسی بزرگ برای آنها رقم خواهد زد، سران سعودی اگر به روند مذاکرات سوریه ادامه دهند باید تن به ماندن اسد بدهند. نکته ای که در این 5 سال گذشته، 250 هزار نفر از مردم سوریه به خاطر آن کشته شده اند. اما سیاست آل سعود همچنان بر کناره گیری اسد استوار است و تنها راه رسیدن به چنین خواسته ای را اقدام نظامی می داند.
همچنین سران سعودی اقدام نظامی در سوریه را راهی برای عقب راندن پیشروی های ایران می دانند و زمانی هم که می بینند از سوی آمریکایی ها اقدامی انجام نمی شود، خود را شکست خورده این عرصه می پندارند و تلاش می کنند خود دست به کار شوند. تحریک و ترغیب عربستان از سوی آمریکای ها هم بی تأثیر نیست. اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا این وظیفه را به خوبی با تحقیر ارتش کشورهای مرتجع عربی انجام داد.
اگر تصمیم عربستان برای اعزام نیروی زمینی به سوریه جدی است، سیاست ایران هم در منطقه و به ویژه سوریه تغییر خواهد کرد. گزینه هایی که ایران روی میز دارد تا عملیاتی کند، بسیار گسترده و کاربردی تر است و می تواند تأثیر بزرگی را در منطقه از یمن تا سوریه بگذارد و تحولات بزرگی را رقم بزند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *