تداوم وابستگی به غرب، آوارگی اجباری و بردگی کودکان؛ سمت تاریک انرژی سبز

خبرگزاری میزان – حرکت جهانی به سمت انرژی و فناوری‌های سبز در حالی تبلیغ می‌شود که پیامد‌های حقوق بشری آن هم اکنون نیز زندگی افراد به‌ویژه کودکان در آسیب‌پذیرترین مناطق را تحت تاثیر قرار داده است.

به گزارش «اسپوتنیک»، آوارگی اجباری و بردگی کودکان سمت تاریک فناوری سبز و انرژی‌های تجدیدپذیر هستند؛ در حالی که کشور‌های غربی بر استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر تاکید داشته و در حال سخنرانی درباره برنامه‌های اقلیمی خود هستند، نقض حقوق بشر در آفریقا به دلیل حرکت کشور‌های غربی به سمت فناوری سبز مورد انتقاد نهاد‌های حقوق بشری قرار گرفته است.

مدیرعامل یک موسسه انرژی در آمریکا می‌گوید که انرژی سبز و تجدیدپذیر مورد نظر جو بایدن هزاران نفر را در کشور‌های فقیر استثمار کرده و به بردگی می‌کشد؛ رنج انسانی ناشی از استخراج مواد معدنی مورد نیاز باتری‌های خودرو‌های الکتریکی و ساخت توربین‌های بادی غیر قابل تصور است، همان طور که تخریب محیط زیست ناشی از استخراج معادن و محصولات جانبی آن‌ها غیرقابل تصور است.

یک افسر فنی ارشد با تمرکز بر کار کودکان در سازمان بین‌المللی کار می‌گوید: یک مسئله کلیدی در حرکت به سمت انرژی سبز استخراج کبالت است که جز مهم بسیاری از باتری‌های قابل شارژ است؛ این فلز در سرتاسر قاره آفریقا، به‌ویژه در جمهوری دموکراتیک کنگو استخراج می‌شود و شرایط کاری استخراج کنندگان آن اغلب انتقادات شدیدی را برانگیخته است.

یک سیاستمدار جمهوری چک می‌گوید: کبالت یک جز حیاتی در باتری‌های قابل شارژ خودرو است و هدف اقلیمی اتحادیه اروپا در سال ۲۰۳۰ تنها تقاضا برای این فلز را افزایش می‌دهد.

با وجود ادعای کمیسیون اروپا درباره عدم تحمل کار کودکان، براساس گزارش‌های آژانس‌های سازمان ملل، فقط در استان کاتانگای جنوبی جمهوری کنگو بیش از ۴۰ هزار کودک در شرایط خطرناک در معادن کبالت با تجهیزات ناکافی و دستمزد بسیار کم کار می‌کنند.

این گزارش‌ها تاکید دارند که کودکان مذکور ساعات زیادی را در تونل‌های خطرناک می‌گذرانند؛ آن هم در شرایطی که در معرض مواد شیمیایی سرطان‌زا هستند؛ این در واقع نوعی بردگی مدرن کودکان است.

کارشناسان حقوق بشری، کار کودکان در معادن کبالت را نقض جدی حقوق بشر می‌دانند که نتیجه چرخه معیوب فقر و کار کودکان در کنگو است.

آن‌ها تاکید دارند که یکی از دلایل تداوم این روند، اصرار شرکت‌های غربی بر خرید ارزان مواد خام است؛ البته این امر به مهاجرت گسترده آفریقایی‌ها به آمریکا و اروپا، جایی که قربانی کار ارزان قیمت می‌شوند، نیز می‌شود.

سازمان عفو بین الملل می‌گوید که غول‌های معدنی فراملیتی با اشتیاق از روند جهانی حرکت به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر حرکت می‌کنند؛ آن‌ها در حالی این کار را می‌کنند که به اصول منصفانه این روند باور ندارند.

براساس گزارش سازمان مذکور، غول‌های صنعتی بزرگ اغلب ساکنان مناطق محل استقرار معادن کبالت در جمهوری کنگو را به اجبار از سرزمین‌هایشان بیرون می‌کنند؛ دسترسی آن‌ها به زمین‌های کشاورزی را قطع می‌کنند و در مقابل به آن‌ها غرامت ناکافی پرداخت می‌کنند؛ برخی حتی به دلیل ارعاب غرامتی دریافت نمی‌کنند.

گزارش سازمان عفو بین الملل تاکید دارد که در برخی موارد برای آوارگی اجباری ساکنان از تجاوز جنسی نیز به‌عنوان حربه استفاده می‌شود.

دبیرکل عفو بین‌الملل، در این باره اظهار کرد: در حالی که شرکت‌ها به دنبال گسترش پروژه‌های استخراج مس و کبالت در مقیاس صنعتی هستند، زندگی‌ها را ویران می‌کنند.

کارشناسان می‌گویند رفتار شرکت‌های فراملیتی استخراج معدن در آفریقا چرخه‌ای را تداوم می‌بخشد که طی آن، این قاره به جای توسعه اقتصادی، در چارچوب پدیده‌ای به نام سندرم وابستگی، در خدمت تامین مواد خام ارزان برای غرب قرار می‌گیرد.

آن‌ها تاکید دارند که موعظه غرب مبنی بر ارتقای حقوق بشر در آفریقا بر استاندارد‌های دوگانه و منافع ملی مبتنی است؛ سران مستبد آفریقایی برای بهره‌مندی انگلی از منافع اقتصادی با غرب همکاری می‌کنند و در نتیجه محافظت می‌شوند.

منافع اقتصادی مدت‌ها است که به‌عنوان محرک اصلی سیاست خارجی غرب شناخته شده است؛ اثرات ترکیبی مداخله سیاسی و اقتصادی غرب در کشور‌های آفریقایی به این معنی است که الگوی تاریخی استثمار غرب از آفریقا ادامه می‌یابد، رابطه‌ای که یک سیاستمدار غنایی آن را «استعمار نو» نامید.

گروه‌های حقوق بشری از منابع معدنی آفریقا به‌عنوان نفرین یاد می‌کنند که آفریقا را بیش از گذشته به عقب می‌برد.

انتهای پیام/