تلویزیون میتواند بستر مناسبی برای عرضه فیلم كوتاه باشد
خبرگزاری میزان - مهرداد اسكویی با اشاره بهضرورت حمایت تلویزیون در پخش آثار فیلم كوتاه، از وجود جشنوارههای تخصصی در این زمینه بهعنوان بستری برای عرضه و نمایش این فیلمها نام برد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش، اسكویی كه از مستندسازان مشهور و پركار به شمار میآید، گفت: «مدیوم فیلم كوتاه یك خودِ ویژه یا «خودبسندگی» دارد، یعنی فیلم كوتاه ضمن اینكه میتواند راهی باشد برای فیلمساز تا آرامآرام خود را به ساخت فیلم بلند و حرفهای برساند، درعینحال كارگردانانی داریم كه تا آخر عمر فیلم كوتاه میسازند. به همین دلیل میگویم فیلم كوتاه یك قالب «خودبسنده» است و در تمام دنیا به آن بهعنوآنگونهای ویژه در دنیای فیلمسازی میپردازند.»
این فعال عرصه مستند اجتماعی و فیلم كوتاه، بهترین و بدترین حالت ساخت یك اثر كوتاه را چنین تعریف كرد: «فیلمهای كوتاه و بلند حرفهای زیادی داریم. اما بدترین حالت آن میتواند این باشد كه فیلم كوتاه یك سكانس از یك فیلم بلند باشد و بهترین حالت آن این است كه ساختار خاص خود را داشته و بهطور كامل در خودش تعریف شود.»
كارگردان مستند «روزهای بی تقویم» در پاسخ به این پرسش كه بازگشت هزینه در این مدیوم چگونه صورت میگیرد؟ پاسخ داد: «چون ما بازار عرضه فیلم كوتاه تعریفشده - آنگونه كه در همه جای دنیا هست- نداریم، اقتصاد فیلم كوتاه بسیار ضعیف است. بهعنوانمثال شبكههای تلویزیونی میتوانند در این زمینه بسیار كارساز باشند.»
وی در این خصوص برخی شبكههای خارجی را مثال زنده و افزود: «در برخی شبكههای تلویزیونی خارجی، برای كشف استعداد میان فیلمسازان به جستجو برمیخیزند، یعنی برای ساخت فیلم كوتاه سرمایهگذاری میكنند و در برنامههای خاصی این آثار را پخش میكنند.»
كارگردان مستند «رویاهای دمصبح» ادامه داد: «در كشور ما تلویزیون میتواند محل مناسبی برای نمایش این دسته آثار باشد، اما متأسفانه در این زمینه بسیار عقیم عمل میكند. بهجز انجمن سینمای جوان و برخی مراكز خصوصی كه جشنواره فیلم كوتاه تهران را برگزار میكنند، عملاً جایی را برای پشتیبانی ازاینگونه سینمایی نداریم. درنتیجه فیلمها ساخته میشوند و صاحبان آثار سعی میكنند در جشنوارههای بینالمللی خارجی و داخلی اثرشان دیده شود تا بدین گونه با كسب جایزه هزینههای فیلمشان را تأمین كنند.»
گفتنی است؛ سی و دومین جشنواره فیلم كوتاه تهران از 20 الی 26 آبان ماه در پردیس چارسو برگزار خواهد شد.
این فعال عرصه مستند اجتماعی و فیلم كوتاه، بهترین و بدترین حالت ساخت یك اثر كوتاه را چنین تعریف كرد: «فیلمهای كوتاه و بلند حرفهای زیادی داریم. اما بدترین حالت آن میتواند این باشد كه فیلم كوتاه یك سكانس از یك فیلم بلند باشد و بهترین حالت آن این است كه ساختار خاص خود را داشته و بهطور كامل در خودش تعریف شود.»
كارگردان مستند «روزهای بی تقویم» در پاسخ به این پرسش كه بازگشت هزینه در این مدیوم چگونه صورت میگیرد؟ پاسخ داد: «چون ما بازار عرضه فیلم كوتاه تعریفشده - آنگونه كه در همه جای دنیا هست- نداریم، اقتصاد فیلم كوتاه بسیار ضعیف است. بهعنوانمثال شبكههای تلویزیونی میتوانند در این زمینه بسیار كارساز باشند.»
وی در این خصوص برخی شبكههای خارجی را مثال زنده و افزود: «در برخی شبكههای تلویزیونی خارجی، برای كشف استعداد میان فیلمسازان به جستجو برمیخیزند، یعنی برای ساخت فیلم كوتاه سرمایهگذاری میكنند و در برنامههای خاصی این آثار را پخش میكنند.»
كارگردان مستند «رویاهای دمصبح» ادامه داد: «در كشور ما تلویزیون میتواند محل مناسبی برای نمایش این دسته آثار باشد، اما متأسفانه در این زمینه بسیار عقیم عمل میكند. بهجز انجمن سینمای جوان و برخی مراكز خصوصی كه جشنواره فیلم كوتاه تهران را برگزار میكنند، عملاً جایی را برای پشتیبانی ازاینگونه سینمایی نداریم. درنتیجه فیلمها ساخته میشوند و صاحبان آثار سعی میكنند در جشنوارههای بینالمللی خارجی و داخلی اثرشان دیده شود تا بدین گونه با كسب جایزه هزینههای فیلمشان را تأمین كنند.»
گفتنی است؛ سی و دومین جشنواره فیلم كوتاه تهران از 20 الی 26 آبان ماه در پردیس چارسو برگزار خواهد شد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *