بدون تیتر

به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از ریشه ؛ امروز سی و ششمین سالگرد تسخیر لانۀ جاسوسی در تهران است. 13 آبان 1358 روزی بود که دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، لانۀ جاسوسی آمریکا در تهران را تسخیر کردند و جاسوسان آمریکایی را به گروگان گرفتند.

شاید اگر اسناد جاسوسیِ کشف شده از اتاق‌های سفارت آمریکا در تهران برملا نمی‌شد، ندای آزادی‌خواهی و استقلال‌طلبیِ انقلاب اسلامی که از حنجرۀ بنیانگذار نهضت بیرون آمده بود، تا این حد برای ملّت ایران ملموس نمی‌شد.

بدین ترتیب، مبارزه ضدّ آمریکایی مردم ایران بعد از 13 ابان، ابعاد جدیدی به خود گرفت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی این روز را "روز ملّی مبارزه با استکبار" نامگذاری کردند.

بسته شدن سفارت کشوری که دنیا آن را تا آن روز قدرتمندترین هژمون جهانی می‌داند، آن هم به دست دانشجویان و اقشار جوان و پویای جامعۀ مدنی، با گذشت زمان تبدیل به مظهر استکبار و سمبل استکبارستیزی شد و جریانی تازه در دل ملّت‌های دیگر زایید که جرأت کردند نسبت به تسلّط یک هژمونی جهانی و تلاشش برای سیطرۀ تسلّطش، دیدگاهی انتقادی داشته باشد.

ابتدا یک خط فکریِ ثابت، تمام جریانات، احزاب و گروه‌های سازمانی و غیرسازمانی را در سراسر دنیا از شرقی‌ترین تا غربی‌ترین، نسبت به عطش سیری‌ناپذیرِ استکبار، استعمار و استثمار حسّاس کرد تا بتوانند "نفوذِ" بدیهی‌تلقّی‌شدۀ ساختارهای آمریکایی در ادارۀ ملّی‌شان را واضح‌تر تشخیص دهند و موضعی اعتراضی نسبت به آن‌ها بگیرند.

پس از بسته شدن سفارت آمریکا در تهران، "خودکفایی" به مفهوم عام، محور آرمان‌های فرودستان در برابر جاه‌طلبی‌های فرادستان قرار گرفت و برخی احزاب چپ‌گرای فعّال در کشورهای اروپایی، آسیایی و آفریقایی را به گشودن روزنه‌ای جدید و واکنش‌های ضدّ آمریکایی وادار کرد.

اما از سوی دیگر میدان، آمریکا از آن سال به دخالت و نفوذ و خودبزرگ‌بینیِ خود ادامه داد و چه بسا در مورد واقعۀ 13 آبان با چهره‌ای طلبکارانه، هجوم فعّالان دانشجویی پیرو خط امام و رهبری به لانۀ جاسوسی را "بحران گروگان‌گیری 66 دیپلمات آمریکایی" نامید.

دولت‌های مختلف آمریکایی که بعد از انقلابِ ایران به روی کار آمدند، از هیچ تلاشی برای ضربه زدن سیاسی-اقتصادی-اجتماعی-فرهنگی به انقلاب اسلامی ایران فروگذار نکرده و به مدد بلندگوهای تبلیغاتی، کوشیدند تا ایران را "تهدیدی برای منطقه" معرفی کنند.

این قبیل ادعاها در حالی بوده و هست که به گزارش پایگاه خبری تحلیلی "top-specials" ایران طیّ این مدت حتی به یک بمباران و یورش نظامی دست نزده، اما تنها در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم تا سال 2011 افزون بر 50 جنگ و خرابکاری توسط ایالات متحده آمریکا در کشورهای سراسر جهان صورت گرفته است:

صحّه گذاشتن بر خوی استکباری آمریکا وقتی مهر تأیید می‌گیرد که زاویه دیدمان را از این هم بازتر کنیم.

به گواه تاریخ، از تشکیل کشور آمریکا 239 سال می‌گذرد و دولت‌های آمریکا تنها 20 سالِ آن را درگیر جنگ نبوده‌اند!

به نظر می‌رسد طراحی بسط نفوذ آمریکا در دنیا در قرن 21 مضاعف شده باشد. چهار رئیس جمهور آخری که در ایالات متحده بر سر کار آمده‌اند دستشان به خون 4 میلیون غیرنظامی آلوده است.

بنابراین امروز با گذشت بیش از  یک دهه از قرن 21ام می‌بینیم که حادثۀ مشکوک 11 سپتامبر 2001 همانند پلی برای امتداد استثمار کمّی و کیفی کشورها از سوی آمریکا عمل کرد و اتفاقاً برنامه‌ریزی‌ها برای عبور از این پل، کاملاً غیرهوشمندانه و ناقص بود.

این حادثه ساعت 9:30 صبح روز 11 سپتامبر رخ داد. رصد زیرنویس کلیۀ شبکه‌های خبری تا ساعت 12 ظهر  فقط خبر فوریِ "Attack on america" بود. اما از ساعت 12 ظهر به بعدِ همان روز کلیۀ زیرنویس‌ها به صورت هماهنگ به "World against terrorism" تغییر کرد. "بن‌لادن" رهبر گروهک القاعده "مظنون" اصلیِ حادثه، و نه "متهم" معرفی گردید و بدین ترتیب طرح جدید استعمار در منطقه خاورمیانه کلید خورد.

در هر حال ببینیم شرایط امنیتی کشورهایی که آمریکا بمباران، لشگرکشیِ نیروهای نظامی زمینی-هوایی و در نهایت اشغال آن‌ها را به بهانه‌های مختلف توجیه کرده بود، امروز در مقایسه با گذشته‌شان در چه وضعی قرار دارند؟

• افغانستان: بعد از 14 سال جنگ، هنوز طالبان قدرت سابق خود را در این کشور دارا هستند و ناامنی بیداد می‌کند. حدود 220 هزار نفر در افغانستان کشته شده‌اند.
• عراق: بعد از 12 سال جنگ، تازه یک گروهک تروریستی و وحشی‌صفت که در دوران صدّام هیچ وجود خارجی نداشت تشکیل و تقویت شده؛ کل کشور به سه بخش تحت تصرّف داعش، شیعه‌نشین و کردنشین تجزیه، و وضعیت معیشتی عراقی‌ها نیز به مراتب بدتر از دوران دیکتاتور بعثی گشته است. در مجموع حدود یک میلیون تن در عراق جان باخته‌اند.
• لیبی: 4 سال است که جنگ ناتو به رهبری آمریکا این کشو را به سه بخش تجزیه کرده، تکفیری‌های داعش در این کشور گسترش یافته و وضعیت سیاسی-مدنی اکنون به مراتب آشفته‌تر از دوران دیکتاتور این کشور "معمر قذافی" است. 40 هزار نفر لیبیایی کشته شده‌اند.
• سوریه: با گذشت 4.5 سال از آغاز جنگ، خطر تجزیۀ سوریه احتمال می‌رود، شرایط زندگی سوری‌ها نسبت به قبل از آشوب‌ها بسیار بدتر شده، 250 هزار تن جان خود را از دست داده و 5 میلیون سوری از وطن‌شان فراری شده‌اند.

با تشریح این وضعیت به این نکته پی می‌بریم که اشتهای استکبار با در شیشه کردنِ خون ملّت‌های بیگناه و ویران نمودن سقف خانه‌هایشان، بیشتر و بیشتر می‌شود.

امروز در سی و ششمین سالگرد 13 آبان در ایران، شاهدیم که شکاف فرادستان و فرودستان، سنّتِ استکبارستیزی در دنیا را بیش از پیش عَلَم کرده و نوعی وحدتِ ناگفته و نانوشته میان ستمدیدگان جهان با همین مضمون به وجود آورده است: وحدتی فراتر از مرزهای جغرافیایی، جنس و نژاد و زبان و عقاید که فقط و فقط در یک چیز مشترک باشند و آن هم دشمنی با آمریکاست.

*به قلم فاطمه طاهری

/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.