دویچه وله: مردم "افغانستان" را با رویای دموکراسی فریب دادیم
خبرگزاری میزان - خبرگزاری دویچه‌وله آلمان نوشت: اما غرب باید اکنون هزینه بالاتری پرداخت کند و باید سر و کارمان با رویای بر باد رفته پناهندگانی باشد که در یک دهه گذشته آنها را با رویای دموکراسی فریب دادیم.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه فضای مجازی ، "فلورین ویگند" تحلیلگر آلمانی طی یادداشتی در خبرگزاری دویچه‌وله آلمان به موضوع مهاجرت مردم افغانستان به کشورهای اروپایی و تصمیم جدید دولت آلمان برای اخراج آنها پرداخته است.
در این یادداشت آمده است: ممکن است تصمیم جدید دولت آلمان به منظور اخراج مهاجرین افغانستانی از این کشور، آنها را نگران کرده و به نفس نفس بیندازد.
مسلماً پناهجویانی وجود دارند که بدون اینکه هیچ تهدید زندگی آنها را به خطر انداخته باشد، درخواست پناهندگی داده باشند.
اما بیایید صادق باشیم، چه کسی واقعاً در این موضوع تردید خواهد کرد که زندگی مردم در افغانستان با خطر مواجه نیست؟
در افغانستان تنها این فعالان سیاسی نیستند که زندگیشان با خطر روبرو است، بلکه کارمندان سازمان‌های غیردولتی خارجی یا سازمان‌های غیردولتی که توسط خارجی‌ها تامین مالی می‌شوند، زنانی که به دانشگاه می‌روند یا آن‌هایی که در مکان و زمان نادرست قرار می‌گیرند، همه در معرض خطر قرار دارند.
بمب‌گذاران انتحاری تقریباً به صورت روزانه در سراسر این کشور حملاتی را راه‌اندازی می‌کنند و این حملات جان غیرنظامیان را نیز در معرض تهدید قرار می‌دهند.
آلمان به سختی از عهده هجوم پناهندگان بر می‌آید و در این زمینه، راه‌حل‌های سریع و موقتی، به طور فزاینده‌ای با استقبال روبرو می‌شوند.
در اینجا، نه تنها تعیین اینکه کدام کشورهای مبدا امن هستند، بلکه تعیین مناطق امن در کشورهایی چون افغانستان که از لحاظ فنی ناامن هستند، به منظور تسهیل اخراج پناهجویان، منطقی به نظر می‌رسد.
اما سوال اینجاست که این مناطق امن افغانستان کجا هستند؟ قطعاً سنگرهای مستحکم طالبان در جنوب و شرق جواب این سوال نیست.
اگر ترویست‌ها بر پارلمان آلمان و هتل «ادلون» حمله کنند، کدام سیاستمدار ما برلین را یک شهر امن اعلام خواهد کرد؟
شهر شمالی «قندوز» نیز مدت زمان طولانی است یک منطقه نسبتاً امن دانسته می‌شد تا اینکه طالبان به صورت موقت بر مرکز این ولایت استراتژیک تسلط یافتند.
در شمال تنها مزار شریف امن باقی مانده است؛ جایی که تعداد اندکی از سربازان آلمانی حضور دارند.
اما طالبان که هم اکنون به دروازه‌های این شهر رسیده‌اند، می‌توانند به این شهر نیز حمله کنند.
چندی پیش، یک زن افغانستانی مخفیانه ویدیوی یک شبه‌نظامی طالبان را ضبط کرده بود که هنگام سفر به سمت «مزار شریف»خودروی وی را بازرسی می‌کنند.
پس جای تعجب ندارد که مقاومت فزاینده در برابر این پیشنهاد در آلمان نیز وجود دارد.
گروه‌های مخالف این تصمیم، دولت برلین را مورد انتقاد قرار داده‌اند و به نظر می‌رسد که در درون حکومت آلمان بر سر این مسئله اختلاف وجود دارد و از طرف کابل نیز هیچ کمکی نمی‌رسد.
«عالمی بلخی» وزیر مهاجرین و پناهجویان افغانستان، در مصاحبه‌ای با دویچه وله گفت که آلمان و دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید از اخراج پناهجویان افغانستان خودداری کنند.
وی تاکید کرد که اوضاع امنیتی افغانستان در حال وخیم‌تر شدن است، چون گروه‌هایی چون طالبان و داعش در این کشور پیشروی کرده و غیرنظامیان در معرض خطر قرار دارند.
این گفته نهایت ورشکستگی سیاسی حکومت افغانستان است.
اما این اظهارات هم‌چنان یک اتهام پوشیده علیه غرب است؛ رویای یک دولت کارامد در افغانستان تا حدودی به دلیل این حقیقت که تعهد غربی‌ها در این کشور انتظارات را برآورده نکرده است، تحقق نیافته است.
از آن جایی که کار به طور فزاینده‌ای برای کارشناسان خارجی در این کشور خطرناک شده است، کمک‌ها به این کشور نیز کاهش یافته است.
اما غرب باید اکنون هزینه بالاتری پرداخت کند و ما نیز باید سر و کارمان با رویای بر باد رفته پناهندگانی باشد که در یک دهه گذشته آنها را با رویای دموکراسی فریب دادیم.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
به گزارش گروه فضای مجازی ، "فلورین ویگند" تحلیلگر آلمانی طی یادداشتی در خبرگزاری دویچه‌وله آلمان به موضوع مهاجرت مردم افغانستان به کشورهای اروپایی و تصمیم جدید دولت آلمان برای اخراج آنها پرداخته است. در این یادداشت آمده است: ممکن است تصمیم جدید دولت آلمان به منظور اخراج مهاجرین افغانستانی از این کشور، آنها را نگران کرده و به نفس نفس بیندازد.
مسلماً پناهجویانی وجود دارند که بدون اینکه هیچ تهدید زندگی آنها را به خطر انداخته باشد، درخواست پناهندگی داده باشند.
اما بیایید صادق باشیم، چه کسی واقعاً در این موضوع تردید خواهد کرد که زندگی مردم در افغانستان با خطر مواجه نیست؟
در افغانستان تنها این فعالان سیاسی نیستند که زندگیشان با خطر روبرو است، بلکه کارمندان سازمان‌های غیردولتی خارجی یا سازمان‌های غیردولتی که توسط خارجی‌ها تامین مالی می‌شوند، زنانی که به دانشگاه می‌روند یا آن‌هایی که در مکان و زمان نادرست قرار می‌گیرند، همه در معرض خطر قرار دارند.
بمب‌گذاران انتحاری تقریباً به صورت روزانه در سراسر این کشور حملاتی را راه‌اندازی می‌کنند و این حملات جان غیرنظامیان را نیز در معرض تهدید قرار می‌دهند.
آلمان به سختی از عهده هجوم پناهندگان بر می‌آید و در این زمینه، راه‌حل‌های سریع و موقتی، به طور فزاینده‌ای با استقبال روبرو می‌شوند.
در اینجا، نه تنها تعیین اینکه کدام کشورهای مبدا امن هستند، بلکه تعیین مناطق امن در کشورهایی چون افغانستان که از لحاظ فنی ناامن هستند، به منظور تسهیل اخراج پناهجویان، منطقی به نظر می‌رسد.
اما سوال اینجاست که این مناطق امن افغانستان کجا هستند؟ قطعاً سنگرهای مستحکم طالبان در جنوب و شرق جواب این سوال نیست.
اگر ترویست‌ها بر پارلمان آلمان و هتل «ادلون» حمله کنند، کدام سیاستمدار ما برلین را یک شهر امن اعلام خواهد کرد؟
شهر شمالی «قندوز» نیز مدت زمان طولانی است یک منطقه نسبتاً امن دانسته می‌شد تا اینکه طالبان به صورت موقت بر مرکز این ولایت استراتژیک تسلط یافتند.
در شمال تنها مزار شریف امن باقی مانده است؛ جایی که تعداد اندکی از سربازان آلمانی حضور دارند.
اما طالبان که هم اکنون به دروازه‌های این شهر رسیده‌اند، می‌توانند به این شهر نیز حمله کنند.
چندی پیش، یک زن افغانستانی مخفیانه ویدیوی یک شبه‌نظامی طالبان را ضبط کرده بود که هنگام سفر به سمت «مزار شریف»خودروی وی را بازرسی می‌کنند.
پس جای تعجب ندارد که مقاومت فزاینده در برابر این پیشنهاد در آلمان نیز وجود دارد.
گروه‌های مخالف این تصمیم، دولت برلین را مورد انتقاد قرار داده‌اند و به نظر می‌رسد که در درون حکومت آلمان بر سر این مسئله اختلاف وجود دارد و از طرف کابل نیز هیچ کمکی نمی‌رسد.
«عالمی بلخی» وزیر مهاجرین و پناهجویان افغانستان، در مصاحبه‌ای با دویچه وله گفت که آلمان و دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید از اخراج پناهجویان افغانستان خودداری کنند.
وی تاکید کرد که اوضاع امنیتی افغانستان در حال وخیم‌تر شدن است، چون گروه‌هایی چون طالبان و داعش در این کشور پیشروی کرده و غیرنظامیان در معرض خطر قرار دارند.
این گفته نهایت ورشکستگی سیاسی حکومت افغانستان است.
اما این اظهارات هم‌چنان یک اتهام پوشیده علیه غرب است؛ رویای یک دولت کارامد در افغانستان تا حدودی به دلیل این حقیقت که تعهد غربی‌ها در این کشور انتظارات را برآورده نکرده است، تحقق نیافته است.
از آن جایی که کار به طور فزاینده‌ای برای کارشناسان خارجی در این کشور خطرناک شده است، کمک‌ها به این کشور نیز کاهش یافته است.
اما غرب باید اکنون هزینه بالاتری پرداخت کند و ما نیز باید سر و کارمان با رویای بر باد رفته پناهندگانی باشد که در یک دهه گذشته آنها را با رویای دموکراسی فریب دادیم.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *