اعلام پایان رعایت پروتکل‌های بهداشتی یک اشتباه بزرگ است
- همشهری نوشت: بخواهیم یا نخواهیم، با دوره جدیدی از همه‌گیری کووید-۱۹ مواجهیم. بسیاری از افراد به‌دلیل خستگی از رعایت پروتکل‌ها، با کم شدن آمار مبتلایان و مرگ‌ومیر‌ها و همچنین واکسیناسیون، دیگر مانند قبل به مقررات پایبند نیستند. به گزارش نیویورک‌تایمز، در بسیاری از کشور‌ها اجبار استفاده از ماسک برداشته شده و حتی برخی آزمایشگاه‌ها که به‌طور رایگان تست کووید می‌گرفتند به کارشان پایان داده‌اند.
مسئولیت‌پذیری اجتماعی
حالا حتی با افزایش مجدد تعداد مبتلایان و شناسایی نشدن بسیاری دیگر، مسئولیت تصمیم‌گیری در مورد میزان خطر ابتلای خود و اطرافیان بر دوش تک‌تک افراد جامعه است. برای بسیاری از مردم، تهدیدات ناشی از کووید طی ۲ سال همه‌گیری به‌طور چشمگیری کاهش یافته است. حالا خیال مردم راحت است که واکسن‌ها خطر بستری شدن در بیمارستان یا مرگ را کاهش داده‌اند و قرص‌های جدید ضد‌ویروسی قدرتمند می‌توانند به جلوگیری از وخامت حال افراد آسیب‌پذیر کمک کنند.
اما این ماجرا برای همه یکسان نیست. میلیون‌ها نفر به‌دلیل سیستم ایمنی ضعیف، نمی‌توانند کاملا از واکسن سود ببرند. بسیاری از افراد بزرگسال و بیش از یک سوم از افراد ۶۵ ساله و بالاتر، اهمیت حیاتی دوز تقویت‌کننده را درک نکرده‌اند که این مورد در همه کشور‌های جهان به وضوح نمایان است. بیمارانی که فقیرتر هستند یا دورتر از پزشکان و داروخانه‌ها زندگی می‌کنند، با موانع بزرگی برای دریافت قرص‌های ضد‌ویروسی روبه‌رو هستند.
این آسیب‌پذیری‌ها، محاسبه خطرات ناشی از ویروس را به یک تمرین دشوار تبدیل کرده است. به‌گفته دانشمندان، پیشنهاد اخیر مقامات بهداشت فدرال آمریکا مبنی بر اینکه اکثر آمریکایی‌ها می‌توانند استفاده از ماسک را به‌دلیل کاهش موارد بستری، متوقف کنند، باعث ایجاد سردرگمی در برخی از بخش‌ها در مورد اینکه آیا احتمال ابتلا به این بیماری تغییر کرده است یا خیر، شده است.
کاتلین جتلینا، اپیدمیولوژیست در مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در هیوستون گفت: ما در ارتباط با خطرات اجتماعی واقعا کار وحشتناکی داریم. من فکر می‌کنم به همین دلیل است که مردم در مواجهه با اینکه چرا مقررات بهداشتی را اجرا نمی‌کنند، شانه بالا می‌اندازند، چون به‌دنبال یک دستورالعمل متقن هستند.
تلاش برای احیای حس خطر
برای پر کردن این خلأ، دانشمندان در حال فکر برای برانگیختن بحث‌های چالشی درباره خطرات کووید هستند. برخی دانشمندان در حال مطالعه روی زمان دقیق کنار گذاشتن ماسک هستند.
برخی دیگر، در حال کار روی ابزار‌هایی برای مقایسه خطرات عفونت با خطرات طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها هستند؛ به‌عنوان مثال یک فرد متوسط ۶۵ ساله و بالاتر واکسینه نشده تقریبا به همان اندازه احتمال دارد بر اثر اومیکرون فوت کند که یک فرد در اثر یک سال و نیم مصرف هروئین.
اما اینکه مردم چگونه ریسک را درک می‌کنند، ذهنی است. هیچ دو نفری حس مشابهی از احتمال مرگ ناشی از مصرف یک سال و نیم هروئین ندارند و فراتر از آن، بسیاری از دانشمندان گفته‌اند که آن‌ها همچنین نگران این آخرین مرحله از همه‌گیری هستند که بار زیادی را بر دوش افراد می‌اندازد تا در مورد حفظ امنیت خود و دیگران تصمیم بگیرند، به‌ویژه درحالی‌که ابزار‌های مبارزه با کووید دیگر کمتر در دسترس کم درآمدترین افراد جامعه قرار گرفته است.
هرچند دوست نداریم این را باور کنیم، اما ما هنوز به رویکردی در سطح جامعه برای مقابله با این بیماری همه گیر نیاز داریم؛ به‌ویژه برای محافظت از کسانی که نمی‌توانند به‌طور کامل از واکسیناسیون بهره‌مند شوند.
آمار مرگ در اثر کووید و سایر اتفاقات
حتی با گذشت ۲ سال از شیوع همه‌گیری، ویروس کرونا هنوز هم در بسیاری از ابعاد ناشناخته است و عوارض طولانی‌مدت آن غیرقابل پیش‌بینی است و دانشمندان می‌گویند که اندازه‌گیری تهدید ناشی از عفونت مثل راه رفتن لبه تیغ است. تعدادی از افراد ممکن است بدون اطلاع به کووید مبتلا شوند، ولی تا مدت‌ها از عوارض آن رنج ببرند. به این ترتیب بسیاری از افراد بی‌علامت می‌توانند بزرگ‌ترین خطر برای سایر افراد جامعه به‌ویژه آن‌هایی که از نظر سلامتی در وضعیت ضعیف‌تری قرار دارند، باشند.
با این حال، با وجود مصونیت بسیار بیشتر در جمعیت نسبت به گذشته، برخی از اپیدمیولوژیست‌ها به‌دنبال این بوده‌اند که با مقایسه ویروس با خطرات روزمره، محاسبات خطر را در دسترس‌تر کنند.
این مقایسه‌ها به‌ویژه در آمریکا پیچیده است: این کشور مطالعات تست PCR تصادفی لازم برای تخمین سطوح عفونت را انجام نمی‌دهد و این امر تشخیص اینکه چه سهمی از افراد آلوده، جان خود را از دست می‌دهند، دشوار می‌کند. دکتر جتلینا که مجموعه‌ای از مقایسه‌ها را در خبرنامه خود به نام «اپیدمیولوژیست محلی شما» منتشر کرده است، گفت که این تمرین نشان می‌دهد که محاسبات خطر برای همه، ازجمله اپیدمیولوژیست‌ها، چقدر دشوار است؛ به‌عنوان مثال، او تخمین زد که میانگین فردی ۶۵ ساله که واکسینه شده و دوز سوم را هم زده است، خطر مرگ پس از عفونت کووید را کمی بیشتر از خطر مرگ در طول یک سال نبرد نظامی دارد.
او دریافت که برای کودکان زیر ۵ سال، خطر مرگ پس از عفونت کووید تقریباً با خطر مرگ مادران هنگام زایمان در ایالات متحده یکسان است؛ به‌عنوان مثال، تخمین‌های دکتر بایرلی نشان داد که یک فرد ۴۰ ساله که بیش از ۶ ماه پیش واکسینه شده بود، تقریباً با میزان شانس بستری شدن در بیمارستان پس از عفونت روبه‌رو بود که فردی که در اثر تصادف رانندگی در ۱۷۰ سفر جاده‌ای سراسر کشور جان خود را از دست داد. یک نکته باید ذکر شود، اینکه واکسن‌های جدیدتر محافظت بهتری نسبت به واکسن‌های قدیمی ارائه می‌دهند و این پیش‌بینی‌ها را پیچیده می‌کند.
اما در نهایت مشخص است، برای افرادی که دچار نقص سیستم ایمنی هستند، پایان تلاش‌های یک جامعه در محافظت از خود و دیگران، نگران‌کننده است.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.