نقض گسترده حقوق بشر در سیستم زندان‌های آمریکا
یک گزارش نشان می‌دهد که زندان‌ها در آمریکا تبدیل به یک تجارت سودآور بزرگ شده اند و چگونه حقوق زندانیان در این کشور نقض می‌شود.
خبرگزاری میزان -
- زندان بدنام گوانتانامو در جهان به عنوان «زندان تاریک» شناخته می‌شود، اما این زندان تنها نشان دهنده نوک کوه یخ زیر پا گذاشتن قوانین و حقوق بشری توسط سیستم زندان‌های آمریکاست؛ در پشت صحنه این زندان‌ها خشونت، سوء استفاده، تجاوز جنسی، فساد، و بسیاری از جنایات دیگر رخ می‌دهد.
به گزارش «گلوبال تایمز»، سیستم قضایی آمریکا در حال حاضر تقریباً ۲.۳ میلیون نفر را در هزار و ۸۳۳ زندان ایالتی، ۱۱۰ زندان فدرال، هزار و ۷۷۲ مرکز اصلاح و تربیت نوجوانان، ۳ هزار و ۱۳۴ زندان محلی، ۲۱۸ بازداشتگاه مهاجران و ۸۰ زندان برای بومیان و همچنین در زندان‌های نظامی، مراکز تعهد مدنی، بیمارستان‌های روان‌پزشکی ایالتی و زندان برای تروریست‌ها نگهداری می‌کند.
به همین ترتیب، زندان‌ها در آمریکا تبدیل به یک تجارت سودآور بزرگ شده اند، در حالی که اپراتور‌های پشت این زندان‌ها وابستگی‌های سیاسی نزدیک دارند.
افشاگری در مورد نقض حقوق بشر در آمریکا معمولا دیده نمی‌شود.
ژو یانگ، استاد حقوق بشر در دانشگاه علوم سیاسی و حقوق جنوب غربی آمریکا، می گوید در حالی که ممکن است در رسانه‌های محلی پوششی درباره این نقض‌ها وجود داشته باشد، اما هنگامی که منافع اصلی مورد توجه قرار می‌گیرد، مقامات وارد عمل می‌شوند تا صدا‌های مخالف را خاموش کنند.
وی گفت «همپیمانان این زندان‌ها نیز به دلیل منافع مشترک خود، اقدامات این سیستم را تضمین می‌کنند.»
منصور عدافی از یمن، زندانی که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ به مدت ۱۴ سال در بازداشتگاه گوانتانامو نگهداری می‌شد، دربلزه شکنجه‌ها و آزار‌هایی را که در این جهنم متحمل شده بود، می گوید «زمانی که ما در اعتراض علیه بدرفتاری‌های آن‌ها اعتصاب غذا می‌کردیم، ما را به صندلی می‌بستند و به زور قصد داشتند تا غذا به ما بدهند.»
به گفته وی، «زندان گوانتانامو کاملاً خارج از قانون است؛ اصلاً مبنای قانونی ندارد و در وهله اول نباید وجود داشته باشد.»
از سال ۲۰۰۲ تاکنون، حدود ۷۸۰ زندانی در زندان آمریکایی گوانتانامو حبس شده اند.
نیویورک تایمز در ماه مارس گزارش داد که اکنون ۳۸ نفر همچنان در این زندان باقی مانده اند؛ در افغانستان، هزار و ۷۰۰ نفر در بازداشتگاه پروان در بازداشت بوده اند؛ «سیا» همچنین سایت‌های سیاه را در لهستان و رومانی اداره می‌کند.
در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۲، در بیستمین سالگرد ورود اولین زندانیان به اردوگاه زندان گوانتانامو، کارشناسان سازمان ملل این مرکز را به عنوان یک مکان با بد نامی بی نظیر خوانده و آن را محکوم کردند.
کارشناسان مستقل منصوب شده توسط شورای حقوق بشر در این رابطه گفتند «۲۰ سال انجام بازداشت خودسرانه بدون محاکمه همراه با شکنجه یا بدرفتاری برای هیچ دولتی قابل قبول نیست، به ویژه دولتی که ادعای صریح حمایت از حقوق بشر را دارد.»
با این حال، در کشوری که حبس به یک امر رایج تبدیل شده است، سیاستمداران و رسانه‌های آمریکایی معمولاً شرارت‌هایی که در زندان‌ها روی می‌دهد را نادیده می‌گیرند.
در این مکان‌های نامرئی، خشونت نه تنها در میان زندانیان، بلکه زمانی که نگهبانان زندان با مشت و لگد یا حتی از سلاح‌هایی مانند باتوم برقی علیه زندانیان استفاده می‌کنند، یک اتفاق روزمره است.
این خشونت‌ها تاکنون باعث مجروح شدن یا حتی کشته شدن تعداد زیادی از زندانیان شده است.
بر اساس داده‌های منتشر شده توسط اداره آمار دادگستری آمریکا در سال ۲۰۱۸، ۱۲۰ نفر قربانی قتل و ۳۱۱ نفر قربانی خودکشی در زندان‌های ایالتی آمریکا شده اند.
گزارش رویترز نیز حاکی از آن است که در پایان سال ۲۰۱۹، میزان مرگ و میر در این زندان‌ها طی سه سال، ۸ درصد و در طول یک دهه ۳۵ درصد افزایش یافته است.
علاوه بر این، طبق گزارش فاکس نیوز در سال ۲۰۲۰، سالانه ۲۰۰ هزار نفر در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های آمریکا مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند.
در گزارش کمیته خدمات دوستان آمریکایی آمده است که شکنجه و آزار زندانیان در آمریکا برخلاف معاهدات، کنوانسیون‌ها و اعلامیه‌های بین المللی است که دستورالعمل‌های اساسی برای رفتار با زندانیان را ارائه می‌کند.
معاهدات، کنوانسیون‌ها و اعلامیه‌های بین المللی رهنمود‌های اساسی برای رفتار با زندانیان ارائه می‌کنند.
این دستورالعمل‌ها اغلب توسط سیستم قضایی و کیفری آمریکا نادیده گرفته می‌شود.
در عین حال، آمریکا همچنان به انتقاد از سایر کشور‌ها با ادعای نقض حقوق زندانیان ادامه می‌دهد.
طبق داده‌های دانشگاه «یو سی ال ای»، در طول همه‌گیری کووید-۱۹، تقریباً ۶۰۰ هزار زندانی در آمریکا به این ویروس آلوده شده و بیش از ۳ هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند.
شون هاپوود، استاد حقوق دانشگاه جورج تاون به گاردین گفت «آن‌ها اجازه دادند افرادی در زندان بمیرند که نباید می‌مردند.»
یک گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق بشر مهاجران، در آوریل ۲۰۲۰ گفت که کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل گزارش‌های مکرری در مورد شرایط غیربهداشتی و عدم مراقبت‌های بهداشتی مناسب برای هزار و ۵۰۰ زندانی در مرکز پردازش خصوصی شمال غربی، واقع در «تاکوما»، ایالت واشنگتن دریافت کرده اند.
وی گفت «شنیده ایم که اقدامات حفاظتی برای بازداشت شدگان وجود ندارد، حفظ فاصله فیزیکی توصیه شده غیرممکن است و تازه واردان برای معاینات پزشکی در قرنطینه قرار نمی‌گیرند.»
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *