باید در شیوه مدیریت شهری بازنگری کنیم
عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران گفت: بعد از دو دهه که از عمر نهاد شورای شهر میگذرد ما متوجه شدیم که باید در شیوه مدیریت شهری بازنگری کنیم.
علی اصغر قائمی عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران درخصوص ارزیابیاش از ساختار شورایی حاکم بر مدیریت شهری به میزان گفت: ما در شیوه انتخاب نمایندگان و شیوه معرفی افرادی که برای نامزدی در انتخابات وارد صحنه میشوند هنوز کاستیها و مشکلاتی داریم و باید در پی جبران باشیم. یعنی باید تلاش کنیم تا روز به روز نحوه انتخاب نمایندگان مردم در ساختار مدیریت شهری بهتر شود تا به انتخاب افراد اصلح و کاردان و باتجربه کمک کند. چون شورای شهر جایگاه اجرایی به شمار نمیرود. اینجا بیشتر جایگاهی است که افراد صاحب تجربه و دانش و دارای مقبولیت اجتماعی مطلوب باید به آن ورود پیدا کنند و به اتاق فکری برای مدیریت شهری سر و شکل بدهند.
وی در پاسخ به اینکه آیا محقق نشدن مدیریت یکپارچه شهری بعد از گذشت بیش از دو دهه از عمر نهاد شورای شهر ناشی از عدم بلوغ این ساختار مدیریتی است گفت: اگر بخواهیم دست به یک مقایسه تطبیقی بزنیم بسیاری از شهرهای پرآوازه دنیا بعد از صد یا صدوپنجاه سال به آن نقطه مطلوب بلوغ در نظام پارلمانی رسیدند؛ بنابراین برای ما بیست سال زمان زیادی نیست که بخواهیم به چنان نقطهای برسیم. این درست است که ما تجربه دیگر نقاط دنیا در این زمینه را هم پیش رو داریم. اما شرایط فرهنگی جامعه ما مختص خود ماست. البته ما حتما باید از تجربه دیگران هم استفاده کنیم. اما شرایط اجتماعی، باورها، بینشها و تفکرات ما مخصوص خود ماست و باید آن مدلی که در این زمینه وجود دارد را بر اساس آنچه که خود ما برای نظام مدیریت شهری مطلوب میدانیم بومی سازی کنیم.
عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران یادآور شد: بلوغ درواقع یک مسیر رشد تدریجی است. حالا شاید ما بتوانیم با تلاشهایی سرعت این رشد را افزایش بدهیم. اما این مساله یک کار دفعتی نیست. اینکه تصور شود ما بعد از بیست سال متوجه شدیم باید لایحه مدیریت یکپارچه شهری را ارائه کنیم تصور درستی نیست. واقعیت این است که بسیاری از افراد و مسوولان از مدتها قبل متوجه این نیاز شده بودند. اما سالها طول کشید تا خود دولت هم این نیاز را باور کند. چون این لایحه را دولت باید به مجلس ارائه میداد.
بیشتر بخوانید:
قائمی خاطرنشان کرد: نکته مهم دیگر این است که بعد از فروپاشی رژیم شاهنشاهی بعضی از نظامات مدیریتی ما دچار فروپاشی شد. با پیروزی انقلاب اسلامی طیفی از جوانهای انقلابی بدون اینکه تجربه کار در این مقیاسها را داشته باشند مصدر امور کشور شدند. آنها صرفا با انگیزههای پاک، نیتهای خالص و صداقتی که در آن تردیدی نیست وارد این مسئولیتها شدند. ولی ما هیچ تجربهای از مردم سالاری دینی در هیچ کجای دنیا نداشتیم. این در واقع یک پدیده نوظهوری بود که امام خمینی (ره) پیشنهاد کرده بودند و مورد اقبال مردم قرار گرفت و به آن رای داده شد. طبیعی است این نظام نوپایی که بذرش را امام (ره) کاشتند تا بخواهد رشد کند، نضج بگیرد، بارور بشود و مردم از آن شناخت پیدا کنند زمان خواهد برد؛ بنابراین به حسب اقتضائات آن زمان تصمیماتی برای شیوههای مدیریتی گرفته شده که بعضیهای آن درست بوده و بعضیهای دیگرش هم نیاز به بازنگری داشته است.
عضو شورای شهر تهران اظهار کرد: همه این موارد باعث شده تا بعد از دو دهه که از عمر نهاد شورای شهر میگذرد ما متوجه شدیم که باید در شیوه مدیریت شهری بازنگری کنیم. ضمن اینکه اگر از نگاه فنی قضیه را ببینیم چرخه پی دی سیای یک چرخه پذیرفته شده در همه تفکرات درون سیستمی محسوب میشود. بر اساس این چرخه ما همیشه در یک نقطهای هستیم که برنامه ریزی میکنیم تا وضعیت بهتری پیدا کنیم و وقتی به نقطه بعدی رسیدیم وضع مطلوب تری داشته باشیم. بهتر شدن یک مسیر دارای بن بست نیست و پایانی ندارد و همیشه میتوان شرایطی بهتر از وضعیت قبلی را به دست آورد. ما هم در آموزههای دینی این گزاره را داریم و هم علوم امروزی به ما این توصیه را میکنند که در هر نقطهای که هستید تلاش کنید تا به نقطه بهتری برسید.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *