سعیدی: چرا صرفا به نقشهای معتاد در سینما جایزه میدهند
مجید سعیدی در گفتوگو با میزان، پیرامون فعالیتهای اخیر خود در عرصه بازیگری گفت: چند ماه اخیر را مشغول بازی در سریال «حکم رشد» به نویسندگی سعید نعمت الله و کارگردانی حسن لفافیان هستم، اثری که برای پخش از تلویزیون آماده می شود.
وی در همین راستا ادامه داد: به احتمال فراوان با توجه به مضمون داستان سریال «حکم رشد» این سریال برای پخش در ماه مبارک رمضان آماده می شود. «حکم رشد» روایتی اجتماعی و خانوادگی با قلم خوب نعمت الله به حواشی پایین شهری و همان ادبیات معروف سایر کارهای این نویسنده است که امیدوارم مثل همیشه مورد اقبال مخاطبان قرار گیرد.
این بازیگر سینما و تلویزیون درباره نقش خود در سریال «حکم رشد» اضافه کرد: نقش من در این سریال عالی و یک چالش تازه است، در این اثر در نقش دو برادر دوقلو به ایفای نقش می پردازم که در کشاکش داستان یکی از آنها حذف می شود. به نظرم این سریال یکی از آثار بسیار جذاب تلویزیون بوده و مخاطبان زیادی را به خود جذب می کند.
وی درباره حضورش در چهلمین جشنواره تئاتر فجر افزود: امسال در جشنواره فیلم فجر با فیلم اکشن «لایه های دروغ» به کارگردانی رامین سهراب حضور خواهم داشت، فیلمی که به نظرم اولین فیلم حرفه ای سینمای اکشن در کشور خواهد بود.
سعیدی درباره کیفیت این فیلم در ژانر اکشن اظهار کرد: در ابتدا بگویم که این فیلم با بودجه یک فیلم آپارتمانی ساخته شده و همه عوامل برای ساختش همدلی کرده اند، به نظر من در آثار اکشن طراحی اولیه بسیار مهم است، زاویه دوربین، نگاه کارگردان به دکوپاژ و همچنین فیلمبرداری از جمله نکات قوت یک فیلم اکشن هستند که خوشبختانه به خوبی در لایه های دروغ رعایت شده اند و گمان می کنم که در جشنواره هم مورد استقبال مخاطبان قرار خواهد گرفت.
بازیگر فیلم لایه های دروغ در همین رابطه افزود: از نظر من «لایه های دروغ» یک اکشن وطنی و جذاب است و حیف است که به آن بهایی داده نشود، امیدوارم داوران جشنواره فیلم فجر با نگاهی ویژه به این اثر توجه داشته باشند.
وی درباره غیبت سینمای اکشن در چرخه اکران اضافه کرد: یک زمانی ما به سینما می رفتیم و با دیدن قهرمانی چون جمشید هاشمپور با انرژی از سینما بیرون می آمدیم، در آن زمان قهرمان به معنای واقعی وجود داشت و این انرژی قهرمان بودن را به مخاطب و جامعه انتقال می داد اما متاسفانه این اتفاق امروز نمی افتد.
سعیدی در همین رابطه افزود: برای من سوال است که چرا سینمای قهرمان پرور کمرنگ شده و هیچ اهمیتی به آن داده نمیشود، چرا هر ساله تنها به نقشهای معتاد جایزه می دهند، چرا ایفای نقشها الگویی برای دریافت جوایز شده در حالی که ما زمانی سینمای قهرمان پرور و الگوساز داشتیم، این نقشهای جایزه بگیر چه الگویی در جامعه خواهند بود؟. به نظر من باید واقعا برای نوع نگاه در سینما فکری بشود تا این مدل نقشها و فیلمنامه ها به یک الگو تبدیل نشوند زیرا قطعا تاثیری منفی در جامعه خواهند گذاشت.