پیمان امنیتی "کابل - واشنگتن" کارآمد نبوده است
خبرگزاری میزان - حدود یک سال از امضای پیمان امنیتی "کابل - واشنگتن" می گذرد و برخلاف وعده هایی که آمریکایی ها در این پیمان برای برقراری امنیت در افغانستان داده اند، وضعیت امنیتی این کشور وخیم تر شده است.
به گزاش گروه فضای مجازی ، تا قبل از امضای این پیمان، ناامنی تنها در مناطقی از بخش جنوبی استان های افغانستان وجود داشت، اما اینک تشدید درگیری ها، انفجارهای انتحاری و آدم ربایی، مردم مناطق شمالی این کشور را نیز به ستوه آورده و نا امنی از مرزهای پایتخت عبور کرده و به مناطق مختلف کابل رسیده است.
هم اکنون بخش هایی از استان بدخشان در شمال افغانستان که تا قبل از امضای پیمان امنیتی در امنیت به سر می برد، در تصرف مخالفان مسلح دولت قرار گرفته و مسوولان محلی استان همواره درخواست اعزام نیروی کمکی برای بازپس گیری مناطق ازدست رفته را دارند.
کابل نیز در ماه های گذشته شاهد شدیدترین انفجارها بوده است. تنها در دو انفجار کابل در کمتر از یک هفته 651 نفر کشته و یا زخمی شدند و نظامیان و غیرنظامیان آماج حملات انتحاری گروه های مسلح مخالف دولت قرار گرفتند.
برخی از این انفجارها مانند عملیات انتحاری "شاه شهید" کابل که یک کامیون بمب گذاری شده منفجر شد، آن قدر دلخراش بود و انزجار مردم را به دنبال داشت که گروه طالبان با انتشار اطلاعیه ای اعلام کرد که انفجار"شاه شهید" کار این گروه نبوده است.
در یک سال گذشته علاوه بر مین گذاری ها، انجام عملیات و حملات انتحاری در نقاط حساس پایتخت و استان های مختلف افغانستان، طالبان در جبهه های جنگ نیز قدرت خود را به نمایش گذاشته و توانست برخی از شهرستان های استان های شمالی را در مدت زمانی کوتاه به تصرف خود درآورد و مناطق شمال و مرکزی این کشور را که از امنیت نسبی برخوردار بود، ناامن سازد.
طالبان با تغییر جغرافیای جنگ و راه اندازی جنگ های جبهه ای در مناطق نسبتا امن تر، نیروهای امنیتی را به دنبال خود می کشانند تا فرصت هرنوع ابتکار را از دولت افغانستان، برای انجام عملیات علیه آنان سلب کنند. در ماه های گذشته اغلب عملیات نیروهای امنیتی و ارتش افغانستان، تدافعی و پاسخ به حمله طالبان بوده است. زمانی که نیروهای امنیتی توجه خود را برای حمله به طالبان در یک شهرستان متمرکز می کنند، این گروه از آن منطقه عقب نشینی می کند و در منطقه ای دیگر سنگر می گیرد.
آمریکایی ها در مقابل این تاکتیک طالبان، واکنشی شدید و قاطع از خود نشان نمی دهند و می گویند مطابق با پیمان نامه امنیتی کابل - واشنگتن، تنها به آموزش و کمک نیروهای افغان خواهند پرداخت تا در حمله علیه تروریست ها به پیروزی دست یابند.
این درحالی است که دست آمریکایی ها برای انجام عملیات نظامی و مبارزه با تروریست ها در پیمان امنیتی با افغانستان باز گذاشته شده و در مقابل، امتیازاتی بی حد و حصر برای آنان پیش بینی شده است.
عدم اجازه بازرسی محموله ها و تجهیزات وارداتی آمریکایی ها به افغانستان، اجازه نداشتن نیروهای افغان برای ورود به محل استقرار و تاسیسات نیروهای امریکایی، معافیت از پرداخت عوارض گمرکی، استفاده از فرکانس های امواج رادیویی، آزادی پرواز هواپیماهای مسافری و باربری آمریکایی ها در آسمان افغانستان، اجازه نداشتن نیروهای افغان برای بازداشت آمریکایی ها حتی در صورت مشاهده ارتکاب تخلف آنان و بسیاری از امتیازات دیگر در پیمان امنیتی کابل با واشنگتن، تحقق یافته است، اما در مقابل ؛ ناامنی و تلفات غیرنظامیان افزایش یافته است.
یک پژوهش نشان می دهد که عملیات نیروهای دولتی در ماه جولای نسبت به ماه ژوئن سال جاری میلادی ۱۳ درصد کاهش یافته است و تلفات غیرنظامیان نیز در این مدت ۲۶ درصد افزایش داشته است.
پژوهش خبرگزاری"طلوع نیوز" حاکی است که در ماه جولای سال جاری میلادی ۹۶۱ رویداد ضد امنیتی بر پیکر افغانستان وارد شده و زخم های بیشتری بر پیکر آسیب دیده این کشور وارد کرده است.
در این ماه استان "فاریاب" با ۹۱ رویداد تروریستی در صدر فهرست استان های ناامن افغانستان قرار گرفت و پس از آن نیز تروریست ها به فعالیت خود در این استان ادامه دادند و هنگامی که ژنرال "عبدالرشید دوستم" معاون اول رییس جمهوری برای نظارت بر نبرد ارتش با طالبان به این استان سفر کرد، سه بار مورد حمله قرار گرفت که در سومین بار 3 تن از محافظان وی کشته شدند.
پس از استان فاریاب، ارزگان، ننگرهار، هرات، هلمند و قندهار، به ترتیب شاهد بیشترین رویدادهای تروریستی و عملیات انتحاری بوده اند.
این در شرایطی است که مطابق ضمیمه پیمان نامه امنیتی افغانستان و امریکا، نیروهایی آمریکایی حضور خود را در استان های کابل، بامیان، هرات، قندهار، هلمند، ننگرهار، پکتیکا و پروان تا سال 2014 میلادی تضمین کرده اند و مناطق یا تاسیساتی در این استان ها را در اختیار خود دارند، اما نتوانسته اند امنیت این استان ها را تامین کنند.
یکی از مهمترین دلایلی که باعث شد تا "حامد کرزی" رییس جمهوری پیشین افغانستان، تن به امضای پیمان امنیتی با امریکا ندهد، همین موضوع گنجاندن تضمین امنیت افغانستان در این پیمان در مقابل امتیازاتی بود که آمریکایی ها برای خود قائل شده بودند. کرزی تاکید داشت که کمک به نیروهای افغان و انجام عملیات نیروهای آمریکایی بر ضد تروریست ها که در پیمان امنیتی کابل - واشنگتن آمده است، نمی تواند تضمینی برای امنیت افغانستان باشد و آمریکایی ها باید در این پیمان تضمین بدهند که امنیت افغانستان را تامین کنند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
هم اکنون بخش هایی از استان بدخشان در شمال افغانستان که تا قبل از امضای پیمان امنیتی در امنیت به سر می برد، در تصرف مخالفان مسلح دولت قرار گرفته و مسوولان محلی استان همواره درخواست اعزام نیروی کمکی برای بازپس گیری مناطق ازدست رفته را دارند.
کابل نیز در ماه های گذشته شاهد شدیدترین انفجارها بوده است. تنها در دو انفجار کابل در کمتر از یک هفته 651 نفر کشته و یا زخمی شدند و نظامیان و غیرنظامیان آماج حملات انتحاری گروه های مسلح مخالف دولت قرار گرفتند.
برخی از این انفجارها مانند عملیات انتحاری "شاه شهید" کابل که یک کامیون بمب گذاری شده منفجر شد، آن قدر دلخراش بود و انزجار مردم را به دنبال داشت که گروه طالبان با انتشار اطلاعیه ای اعلام کرد که انفجار"شاه شهید" کار این گروه نبوده است.
در یک سال گذشته علاوه بر مین گذاری ها، انجام عملیات و حملات انتحاری در نقاط حساس پایتخت و استان های مختلف افغانستان، طالبان در جبهه های جنگ نیز قدرت خود را به نمایش گذاشته و توانست برخی از شهرستان های استان های شمالی را در مدت زمانی کوتاه به تصرف خود درآورد و مناطق شمال و مرکزی این کشور را که از امنیت نسبی برخوردار بود، ناامن سازد.
طالبان با تغییر جغرافیای جنگ و راه اندازی جنگ های جبهه ای در مناطق نسبتا امن تر، نیروهای امنیتی را به دنبال خود می کشانند تا فرصت هرنوع ابتکار را از دولت افغانستان، برای انجام عملیات علیه آنان سلب کنند. در ماه های گذشته اغلب عملیات نیروهای امنیتی و ارتش افغانستان، تدافعی و پاسخ به حمله طالبان بوده است. زمانی که نیروهای امنیتی توجه خود را برای حمله به طالبان در یک شهرستان متمرکز می کنند، این گروه از آن منطقه عقب نشینی می کند و در منطقه ای دیگر سنگر می گیرد.
آمریکایی ها در مقابل این تاکتیک طالبان، واکنشی شدید و قاطع از خود نشان نمی دهند و می گویند مطابق با پیمان نامه امنیتی کابل - واشنگتن، تنها به آموزش و کمک نیروهای افغان خواهند پرداخت تا در حمله علیه تروریست ها به پیروزی دست یابند.
این درحالی است که دست آمریکایی ها برای انجام عملیات نظامی و مبارزه با تروریست ها در پیمان امنیتی با افغانستان باز گذاشته شده و در مقابل، امتیازاتی بی حد و حصر برای آنان پیش بینی شده است.
عدم اجازه بازرسی محموله ها و تجهیزات وارداتی آمریکایی ها به افغانستان، اجازه نداشتن نیروهای افغان برای ورود به محل استقرار و تاسیسات نیروهای امریکایی، معافیت از پرداخت عوارض گمرکی، استفاده از فرکانس های امواج رادیویی، آزادی پرواز هواپیماهای مسافری و باربری آمریکایی ها در آسمان افغانستان، اجازه نداشتن نیروهای افغان برای بازداشت آمریکایی ها حتی در صورت مشاهده ارتکاب تخلف آنان و بسیاری از امتیازات دیگر در پیمان امنیتی کابل با واشنگتن، تحقق یافته است، اما در مقابل ؛ ناامنی و تلفات غیرنظامیان افزایش یافته است.
یک پژوهش نشان می دهد که عملیات نیروهای دولتی در ماه جولای نسبت به ماه ژوئن سال جاری میلادی ۱۳ درصد کاهش یافته است و تلفات غیرنظامیان نیز در این مدت ۲۶ درصد افزایش داشته است.
پژوهش خبرگزاری"طلوع نیوز" حاکی است که در ماه جولای سال جاری میلادی ۹۶۱ رویداد ضد امنیتی بر پیکر افغانستان وارد شده و زخم های بیشتری بر پیکر آسیب دیده این کشور وارد کرده است.
در این ماه استان "فاریاب" با ۹۱ رویداد تروریستی در صدر فهرست استان های ناامن افغانستان قرار گرفت و پس از آن نیز تروریست ها به فعالیت خود در این استان ادامه دادند و هنگامی که ژنرال "عبدالرشید دوستم" معاون اول رییس جمهوری برای نظارت بر نبرد ارتش با طالبان به این استان سفر کرد، سه بار مورد حمله قرار گرفت که در سومین بار 3 تن از محافظان وی کشته شدند.
پس از استان فاریاب، ارزگان، ننگرهار، هرات، هلمند و قندهار، به ترتیب شاهد بیشترین رویدادهای تروریستی و عملیات انتحاری بوده اند.
این در شرایطی است که مطابق ضمیمه پیمان نامه امنیتی افغانستان و امریکا، نیروهایی آمریکایی حضور خود را در استان های کابل، بامیان، هرات، قندهار، هلمند، ننگرهار، پکتیکا و پروان تا سال 2014 میلادی تضمین کرده اند و مناطق یا تاسیساتی در این استان ها را در اختیار خود دارند، اما نتوانسته اند امنیت این استان ها را تامین کنند.
یکی از مهمترین دلایلی که باعث شد تا "حامد کرزی" رییس جمهوری پیشین افغانستان، تن به امضای پیمان امنیتی با امریکا ندهد، همین موضوع گنجاندن تضمین امنیت افغانستان در این پیمان در مقابل امتیازاتی بود که آمریکایی ها برای خود قائل شده بودند. کرزی تاکید داشت که کمک به نیروهای افغان و انجام عملیات نیروهای آمریکایی بر ضد تروریست ها که در پیمان امنیتی کابل - واشنگتن آمده است، نمی تواند تضمینی برای امنیت افغانستان باشد و آمریکایی ها باید در این پیمان تضمین بدهند که امنیت افغانستان را تامین کنند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *