پیشران‌های عدالت و پیشرفت
_ حسین کنعانی مقدم در روزنامه حمایت نوشت: درباره محاسبات غلط سران کاخ سفید در خصوص ایران به‌ویژه در دوره ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» و نتایج معکوس آن، سیاستمداران و کارشناسان خارجی و داخلی متفق القولند. نشریه «اکونومیست» دراین‌باره اذعان قابل‌توجهی دارد و می‌نویسد «هدف مجموعه تحریم‌های جدید ترامپ، اعمال فشار حداکثری علیه ایران بود، اما این سیاست در وادار کردن ایران به پذیرش مفاد سختگیرانه‌تر ناکام ماند... سیاست جو بایدن عملاً ادامه سیاست‌های رئیس‌جمهور سابق آمریکا است، اما اکنون این جمهوری اسلامی ایران است که آمریکا را تحت‌فشار حداکثری قرار داده است.»
اساس این محاسبات نادرست آن است که آمریکایی‌ها نمی‌خواهند بپذیرند قدرتی رو به رشد و در مسیر تکامل در منطقه حضور دارد، هژمونی واشنگتن را تضعیف کرده و تحت‌الشعاع خود قرار داده است. مقامات آمریکایی همچنان در این توهم به سر می‌برند که با تحریم و تهدید می‌توانند آنچه را از راه‌های دیگر به دست آورده‌اند، محقق کنند در حالی که ایران امروز نسبت به بیش از چهار دهه گذشته پیشرفته‌تر، فعال‌تر و پویاتر است.
این در حالی است که توانمندی‌های ایران بخشی از تحولات بزرگی است که در پازل منطقه رخ‌داده است. بر این مبنا، محاسبات آمریکا نه‌تن‌ها در قبال ایران بلکه در مورد پایه‌های مقاومت در عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و ... که روزی آن‌ها را نیرو‌های کم قدرت و ضعیفی تصور می‌کرد، کاملاً اشتباه از کار در آمد و امروز به قدرت‌هایی تبدیل‌شده‌اند که ماهیت نامشروع رژیم صهیونیستی را در آستانه نابودی قرار داده‌اند. با چنین محاسبات سطحی و به دور از واقعیت، طبیعی است که نتوانند نقشه راه آینده را به‌درستی ترسیم کنند و شکست را به‌صورت مداوم تجربه نمایند.
علاوه بر این، با وجود تحریم‌های سنگین و وحشیانه‌ای که برای بسیاری از دولت‌ها و ملت‌ها غیرقابل‌تحمل هستند، ایران با موفقیت توانست صحنه را به نفع خود تغییر داده و با حرکت به سمت خنثی‌سازی تحریم‌ها، فصل جدیدی را در اقتدار رقم بزند.
در حال حاضر، با همت جهادی و کار شبانه‌روزی مسئولان در هر سه قوه، امیدواری فراوانی برای عبور از شرایط دشوار اقتصادی ایجادشده است. درگذشته، نگاه به گشایش‌های اقتصادی از رهگذر تحولات خارجی باعث شده بود ظرفیت‌های بسیار و استعداد‌های فراوان کشور مغفول بمانند و مناسبات فرامرزی به معیشت مردم گره بخورد.
دولت با استفاده از اقبال کشور‌های منطقه و همسایه برای ارتباط گرفتن با ایران و تسهیل روابط تجاری تلاش می‌کند که دیپلماسی متوازن و برابر را برای بهبود شاخص‌های پیشرفت و عدالت به کار گیرد و همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد مذاکرات وین نچیند.
تجربه تلخ اعتماد به غرب که رهبر معظم انقلاب در دیدار خداحافظی با دولت سیزدهم، آن را مایه عبرت دیگران برشمردند نیز باعث تحکیم روحیه خودباوری و خروج از احساس سرافکندگی و انفعال شد. اساساً اشتباه در اتکا به بیگانگان، مسئله ثابت‌شده امروز نیست. از حدود ۲۰۰ سال پیش در کشور ما قدرت‌های بزرگ، عنان کار را در اختیار داشتند و سیاه‌ترین فجایع در تاریخ نیز در همین برهه رقم خورد.
امروز، اما روحیه «ما می‌توانیم»، قوی‌تر از هر زمان دیگری است و آمار و ارقام رسمی از موفقیت‌های اقتصادی کشور طی چهار ماه گذشته نیز حاکی از این واقعیت است. با این اوصاف، مسئله اقتصاد وقتی در چارچوب ارزش‌های انقلابی قرار گیرد، هم پیشرفت اتفاق می‌افتد و هم عدالت.
افزون بر این، امید مردم به تغییر اوضاع و حمایت آن‌ها از دولت در بزنگاه‌هایی که طی چند ماه گذشته به وجود آمد ازجمله اختلال در سامانه توزیع سوخت نشان داد که دستگاه اجرایی مستظهر به اعتماد و پشتوانه مردمی است و با این اطمینان می‌تواند نسبت به رفع دغدغه‌های معیشتی مردم و پر کردن شکاف غنی و فقیر، گام‌های حتی بلندتری بردارد.
در موضوع تأمین سلامت مردم، آمار شیوع گونه جدید کرونا در کشورمان یکی از کمترین سرایت‌ها را نشان می‌دهد و تلاش مسئولان این است که مردم با تزریق دوز یادآور در برابر سوریه جدید، ایمن شوند. این در حالی است که پیش از این برخی از متصدیان این امر عنوان می‌کردند به دلیل کمبود واکسن در بازار‌های جهانی نمی‌توانند این دارو را وارد کنند و علاوه بر این، آن را به برخی از توافقات خارجی که اساساً ارتباطی با واردات واکسن نداشت، گره زده بودند.
فراموش نمی‌کنیم که در همین چند ماه پیش برخی از هم‌وطنانمان برای تزریق واکسن به خارج از کشور سفر می‌کردند و شائبه‌هایی از پرداخت چندمیلیونی برای خرید و تزریق واکسن‌های خارجی وجود داشت. واکسینه شدن بخش بزرگی از جمعیت کشور در حقیقت گام قابل‌تحسین و بزرگی در راستای برقراری عدالت و کاستن از شکاف‌های طبقاتی بود.
در بخش مسکن -یکی از دغدغه‌های بزرگ جوانان برای تشکیل زندگی- دولت هم‌راستا با مجلس در جهت اجرای قانون جهش تولید مسکن، ابتکارات جدیدی به خرج داده و بار بزرگی را از دوش اقشار محروم برداشته است. امیدآفرینی در این بخش در حالی است که برخی درگذشته نه‌چندان دور افتخار می‌کردند حتی یک گام در راستای تأمین این کالای اساسی و مصرفی مردم برنداشته‌اند.
در حقیقت، اتفاقی که مردم منتظر تحقق آن هستند، رفع تبعیض‌ها به نحوی است که بعضی با کمترین کار و تلاش ده‌ها برابر آن‌ها درآمد نداشته باشند و ثروت‌ها و موقعیت‌های کشور به‌صورت برابر و بر اساس تلاش و زحمت هر فرد به‌صورت عادلانه توزیع شود.
نکته پایانی اینکه هوشمندی و درایت در این است که قاطبه مسئولان، متوجه دارایی‌ها و توانمندی‌های کشور شده‌اند درحالی‌که دشمن سعی داشت به طرق مختلف ثابت کند ما از ثروت لازم برای ساخت‌وساز کشور برخوردار نیستیم و مهم‌تر از همه، توان و قابلیت آن را هم نداریم. امروز جمهوری اسلامی به مدد همین خودشناسی و گام برداشتن در همین راستا در بسیاری از فناوری‌های نوین و برجسته، جزو نامداران و سرآمدان به شمار می‌آید و این ثروت‌ها در حقیقت پیشران و نویددهنده آینده‌ای روشن با اتکا به اقتصادی درون‌زا و مقاومتی هستند.