هنر متوازنسازی نقش طرفهای مذاکره در وین
مذاکره برای تامین منافع ملی و استیفای حقوق ملت، هیچگاه برای جمهوری اسلامی ایران تابو نبوده و همانگونه که رهبر معظم انقلاب روز گذشته بر آن تاکید نمودند حتی «مذاکره، صحبت و تعامل با دشمن در مقطعی به معنی تسلیم شدن نیست.»
خبرگزاری میزان -
- بنا به اعلام نورنیوز ـ مذاکرات در وین میان ایران و ۱+۴ به طور جدی در جریان است و طرفهای گفتگو همچنان بدون وقفه برای کاهش اختلافات و دستیابی به توافق تلاش میکنند.
در این میان استفاده از ابزارهای خارج از میز مذاکره به ویژه جنگ رسانهای و روانی برای منفعل کردن هیئت مذاکرهکننده ایرانی و اثرگذاری بر افکار عمومی داخل کشور همچنان از سوی طرف غربی به شدت دنبال میشود.
یکی از موضوعات مهمی که از ابتدای شکلگیری دور جدید مذاکرات و به خصوص طی هفته گذشته سوژه رسانههای معاند و برخی جریانهای داخلی شده است نقش روسیه در انتقال پیام میان طرفین مذاکره به ویژه ایران و آمریکا است.
تاکید بر این گزاره غیر واقعی که روسیه وکالت ایران را در مذاکرات بر عهده دارد و نماینده این کشور در مذاکرات رابط اصلی میان تیم ایران و هیئت آمریکایی مستقر در وین است، ترجیعبند بیشتر اخبار و گزارشهای منتشر شده در این خصوص بوده است.
هدف اصلی از این فضاسازی سنگین و البته غیر حرفهای که با بزرگنمایی یک فریم عکس از ملاقات دوجانبه «میخائیل اولیانوف» نماینده روسیه و «رابرت مالی» نماینده آمریکا و ندیدن تعمدی دیگر تصاویر مربوط به ملاقاتهای دوجانبه دیپلماتهای حاضر در وین صورت گرفت، القاء این پیام بود که ایران اراده مستقلی در مذاکرات نداشته و همه چیز را به روسها سپرده است.
این جوسازی دروغین که متاسفانه با پمپاژ برخی جریانهای مخالف دولت سیزدهم در داخل نیز اوج گرفت، اهداف متعددی از جمله تحتالشعاع قرار دادن سفر قریبالوقوع آیتالله رئیسی به مسکو را در پس خود دارد و تلاش میکند با ایستادن پشت شعار «نهشرقی، نهغربی» منویات غربگرایانه خود را پنهان کرده و اینگونه وانمود کند که گوئی ایران از استقلال خود در رابطه با قدرتهای شرقی دست کشیده است.
در این رابطه چند نکته مهم وجود دارد که باید برای رفع شبهات ایجاد شده مورد توجه قرار بگیرد:
نخست؛ عدم موافقت ایران با حضور آمریکا در جلسات کمیسیون مشترک به دلیل خروج غیر قانونی این کشور از برجام بوده و تا زمانی که آمریکا به تعهدات خود در برجام باز نگردد نمیتواند در جلسات شرکت کند.
دوم؛ گفتگوی دو یا چندجانبه کشورهای حاضر در مذاکرات با یکدیگر موضوعی کاملا طبیعی و مسبوق به سابقه است و در دورههای قبلی مذاکرات هم این روال وجود داشته است.
سوم؛ «انریکه مورا» معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به دلیل نقشی که در هماهنگسازی طرفهای حاضر در مذاکرات دارد به صورت طبیعی محور اصلی تبادل پیامهای قابل تبادل نیز هست و طرفین نیز این مسئولیت را برای او به رسمیت شناختهاند.
موضوع قابل ذکر در این بخش این است که در جریانسازیهای رسانهای هیچ اشارهای به نقش اصلی و ذاتی «انریکه مورا» در خصوص تبادل پیام میان هیئتها نمیشود و نسبت به انعکاس جلسات متعدد و طولانی او با مذاکرهکننده ارشد ایران و «رابرت مالی» فرستاده آمریکا در وین عمدا تغافل میشود.
چهارم؛ مذاکره برای تامین منافع ملی و استیفای حقوق ملت هیچگاه برای جمهوری اسلامی ایران تابو نبوده و همانگونه که رهبر معظم انقلاب روز گذشته بر آن تاکید نمودند حتی «مذاکره، صحبت و تعامل با دشمن در مقطعی به معنی تسلیم شدن نیست.»
پنجم؛ رویکرد ایران در مذاکرات وین تابع اصولی است که مهمترین آن تامین منافع ملی، حفظ عزت، دفاع از حقوق از دست رفته ملت و دستیابی به توافق خوب است.
در مسیر تحقق اهداف ذکر شده، تیم مذاکرهکننده ایران بهرهگیری از مجموعه ظرفیتهای موجود به صورت هوشمندانه و در زمان مناسب را دستور کار خود دارد و در این چارچوب بدون هیچگونه محدودیتی از ابزارهای مذاکره، رایزنی و تبادل پیام با همه طرفهای حاضر در مذاکرات برای رسیدن به اهداف تعیین شده بهره خواهد برد.
در این میان استفاده از ابزارهای خارج از میز مذاکره به ویژه جنگ رسانهای و روانی برای منفعل کردن هیئت مذاکرهکننده ایرانی و اثرگذاری بر افکار عمومی داخل کشور همچنان از سوی طرف غربی به شدت دنبال میشود.
یکی از موضوعات مهمی که از ابتدای شکلگیری دور جدید مذاکرات و به خصوص طی هفته گذشته سوژه رسانههای معاند و برخی جریانهای داخلی شده است نقش روسیه در انتقال پیام میان طرفین مذاکره به ویژه ایران و آمریکا است.
تاکید بر این گزاره غیر واقعی که روسیه وکالت ایران را در مذاکرات بر عهده دارد و نماینده این کشور در مذاکرات رابط اصلی میان تیم ایران و هیئت آمریکایی مستقر در وین است، ترجیعبند بیشتر اخبار و گزارشهای منتشر شده در این خصوص بوده است.
هدف اصلی از این فضاسازی سنگین و البته غیر حرفهای که با بزرگنمایی یک فریم عکس از ملاقات دوجانبه «میخائیل اولیانوف» نماینده روسیه و «رابرت مالی» نماینده آمریکا و ندیدن تعمدی دیگر تصاویر مربوط به ملاقاتهای دوجانبه دیپلماتهای حاضر در وین صورت گرفت، القاء این پیام بود که ایران اراده مستقلی در مذاکرات نداشته و همه چیز را به روسها سپرده است.
این جوسازی دروغین که متاسفانه با پمپاژ برخی جریانهای مخالف دولت سیزدهم در داخل نیز اوج گرفت، اهداف متعددی از جمله تحتالشعاع قرار دادن سفر قریبالوقوع آیتالله رئیسی به مسکو را در پس خود دارد و تلاش میکند با ایستادن پشت شعار «نهشرقی، نهغربی» منویات غربگرایانه خود را پنهان کرده و اینگونه وانمود کند که گوئی ایران از استقلال خود در رابطه با قدرتهای شرقی دست کشیده است.
در این رابطه چند نکته مهم وجود دارد که باید برای رفع شبهات ایجاد شده مورد توجه قرار بگیرد:
نخست؛ عدم موافقت ایران با حضور آمریکا در جلسات کمیسیون مشترک به دلیل خروج غیر قانونی این کشور از برجام بوده و تا زمانی که آمریکا به تعهدات خود در برجام باز نگردد نمیتواند در جلسات شرکت کند.
دوم؛ گفتگوی دو یا چندجانبه کشورهای حاضر در مذاکرات با یکدیگر موضوعی کاملا طبیعی و مسبوق به سابقه است و در دورههای قبلی مذاکرات هم این روال وجود داشته است.
سوم؛ «انریکه مورا» معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به دلیل نقشی که در هماهنگسازی طرفهای حاضر در مذاکرات دارد به صورت طبیعی محور اصلی تبادل پیامهای قابل تبادل نیز هست و طرفین نیز این مسئولیت را برای او به رسمیت شناختهاند.
موضوع قابل ذکر در این بخش این است که در جریانسازیهای رسانهای هیچ اشارهای به نقش اصلی و ذاتی «انریکه مورا» در خصوص تبادل پیام میان هیئتها نمیشود و نسبت به انعکاس جلسات متعدد و طولانی او با مذاکرهکننده ارشد ایران و «رابرت مالی» فرستاده آمریکا در وین عمدا تغافل میشود.
چهارم؛ مذاکره برای تامین منافع ملی و استیفای حقوق ملت هیچگاه برای جمهوری اسلامی ایران تابو نبوده و همانگونه که رهبر معظم انقلاب روز گذشته بر آن تاکید نمودند حتی «مذاکره، صحبت و تعامل با دشمن در مقطعی به معنی تسلیم شدن نیست.»
پنجم؛ رویکرد ایران در مذاکرات وین تابع اصولی است که مهمترین آن تامین منافع ملی، حفظ عزت، دفاع از حقوق از دست رفته ملت و دستیابی به توافق خوب است.
در مسیر تحقق اهداف ذکر شده، تیم مذاکرهکننده ایران بهرهگیری از مجموعه ظرفیتهای موجود به صورت هوشمندانه و در زمان مناسب را دستور کار خود دارد و در این چارچوب بدون هیچگونه محدودیتی از ابزارهای مذاکره، رایزنی و تبادل پیام با همه طرفهای حاضر در مذاکرات برای رسیدن به اهداف تعیین شده بهره خواهد برد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *