نباید مترو به سرنوشت پلاسکو دچار شود
عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران گفت: آنچه که برای قطارهای مترو در خط پنج پیش آمده درواقع روالی است که در طی سالیان رخ داده است؛ بنابراین مدیران ادوار مختلف در بروز این حادثه و وضعیتی که امروز مترو دارد مسوول هستند.
خبرگزاری میزان -
وی در پاسخ به این پرسش که آیا با فرسوده ماندن ناوگان مترو سرنوشتی شبیه به ساختمان پلاسکو در انتظار این حوزه از حمل و نقل عمومی خواهد بود گفت: نباید چنین اتفاقی بیفتد. اما اگر به این بخش از حمل و نقل عمومی رسیدگی لازم صورت نگیرد و بودجه هایش تامین نشود و قطعات یدکی مورد نیاز خریداری نشود چنین اتفاقی خواهد افتاد. اما اگر قرار بر انجام چنین کارهایی باشد در آن صورت حادثهای شبیه آنچه که برای ساختمان پلاسکو رخ داد برای مترو پیش نخواهد آمد.
عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر در پاسخ به اینکه چرا مدیریت شهری پیش از رخ دادن فجایعی نظیر اتفاقی که برای خط پنج مترو پیش آمد به فکر چاره جویی برای نوسازی و تامین نیازها نیفتاده گفت: ما نمیتوانیم به مدیرعامل فعلی مترو که الان حدود یک ماه است که در این مسوولیت مستقر شده اشکال بگیریم. آنچه که برای قطارهای مترو در خط پنج پیش آمده درواقع روالی است که در طی سالیان رخ داده است. اینکه چرا الان انبارهای مترو از قطعات یدکی خالی مانده پرسشی است که ما هم داریم. این خالی شدن انبارهای مترو اتفاقی نیست که یک شبه رخ داده باشد. سالها طول کشیده تا این وضعیت برای انبارهای مترو پیش آمده است؛ بنابراین مدیران ادوار مختلف در بروز این حادثه و وضعیتی که امروز مترو دارد مسوول هستند.
علی اصغر قائمی عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران درخصوص علل و عوامل بروز حادثهی برخورد دو رام قطار در متروی تهران به میزان گفت: در جلسهی اخیر شورای شهر هم معاون حمل و نقل شهرداری و هم مدیرعامل مترو شرکت داشتند. هر دوی این بزرگواران توضیحات مفصلی درباره علت این حادثهای که اتفاق افتاده ارائه دادند. دربارهی چرایی وقوع این حادثه دو عامل نقش داشته است. یعنی هم خطای انسانی در این حادثه نقش داشته و هم اینکه در بخشهایی با مشکلاتی در زمینه فرسودگی ناوگان و کمبود تجهیزات مواجه هستیم که این مساله هم در بروز این حادثه نقش داشته است. البته طبق گزارشی که مدیرعامل مترو داده اند در این حادثهی خاص، بیشترین وزن ظاهرا به خطای انسانی بر میگردد. طبق گزارش کارشناسی کمیتهی بررسی سوانح انجام داده و اعلام شده اگر راهور قطار سیستم محافظت خودکار قطار را از مدار خارج نکرده بود قطار به مسیری که امکان برخورد با قطار همجوار را داشته باشد نمیرفت.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا با فرسوده ماندن ناوگان مترو سرنوشتی شبیه به ساختمان پلاسکو در انتظار این حوزه از حمل و نقل عمومی خواهد بود گفت: نباید چنین اتفاقی بیفتد. اما اگر به این بخش از حمل و نقل عمومی رسیدگی لازم صورت نگیرد و بودجه هایش تامین نشود و قطعات یدکی مورد نیاز خریداری نشود چنین اتفاقی خواهد افتاد. اما اگر قرار بر انجام چنین کارهایی باشد در آن صورت حادثهای شبیه آنچه که برای ساختمان پلاسکو رخ داد برای مترو پیش نخواهد آمد.
عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر در پاسخ به اینکه چرا مدیریت شهری پیش از رخ دادن فجایعی نظیر اتفاقی که برای خط پنج مترو پیش آمد به فکر چاره جویی برای نوسازی و تامین نیازها نیفتاده گفت: ما نمیتوانیم به مدیرعامل فعلی مترو که الان حدود یک ماه است که در این مسوولیت مستقر شده اشکال بگیریم. آنچه که برای قطارهای مترو در خط پنج پیش آمده درواقع روالی است که در طی سالیان رخ داده است. اینکه چرا الان انبارهای مترو از قطعات یدکی خالی مانده پرسشی است که ما هم داریم. این خالی شدن انبارهای مترو اتفاقی نیست که یک شبه رخ داده باشد. سالها طول کشیده تا این وضعیت برای انبارهای مترو پیش آمده است؛ بنابراین مدیران ادوار مختلف در بروز این حادثه و وضعیتی که امروز مترو دارد مسوول هستند.
بیشتر بخوانید:
قائمی اضافه کرد: البته مدیر فعلی مترو هم این مسوولیت را خواهد داشت. اما مشکل اصلی به این بر میگردد که گذشتگان هر چه بوده را مصرف کرده اند و به فکر جایگزین کردن برای آیندگان هم نبوده اند. بنده و شما وقتی برای منزلمان سیب زمینی و پیاز میخریم صبر نمیکنیم که تا دانهی آخرش که تمام شد بعد برویم دوباره بخریم. بلکه قبل از اینکه به طور کامل ذخیرهی سیب زمینی و پیازمان تمام شود دوباره میرویم میخریم. دربارهی صنعت بزرگ و سنگینی مثل مترو که نقش مهمی در شرایط زندگی شهروندان دارد هم لازمهی اداره کردنش این بوده که مسوولان گذشته برای آینده اش دوراندیشی میکردند. الان هم از مدیران فعلی انتظار میرود که نگاهشان به گذشته نباشد و آینده را ببینند.
عضو شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: مسوولان کنونی باید در درجهی اول به فکر تامین نیازهای حمل و نقل عمومی باشند. باید به گونهای عمل بشود که مترو، اتوبوسرانی و تاکسیهای ما دچار اختلالی از قِبَل نداشتن تجهیزات، امکانات و قطعات مورد نیاز نشوند. در کنار این برای آینده هم فکری بشود. چون قرار نیست ما برای همیشه در این مسوولیتها باقی بمانیم. چند روزی در این پستهای مدیریتی هستیم و بعد نفرات دیگری جایگزین ما خواهند شد. پس نباید طوری عمل کنیم که آیندگان همین قضاوتها را دربارهی ما هم بکنند. البته این واقعیت را هم باید اعتراف کرد که شرایط نامناسب مالی شاید تاثیر گذار بوده باشد. اما به نظر میرسد اگر اولویت بندیها به درستی انجام بشود و منابع به شکلی اصولی هزینه بشود نه به طور کامل، اما بخش عمدهای از این تامین نیازها در حوزه حمل و نقل عمومی را میتوان پیش بینی کرد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *