همیشه باید نگران وقوع زلزله یا سیل در تهران باشیم

زهرا نژادبهرام عضو سابق شورای اسلامی شهر تهران درخصوص نگرانی‌ها درباره بالا بودن حجم بافت‌های ناپایدار در پایتخت به میزان گفت: چهارده هزار هکتار بافت ناپایدار رقم بسیار سنگینی محسوب می‌شود که درصورت وقوع حادثه‌ای طبیعی مانند زلزله احتمال وارد شدن خسارات سنگین به شهر تهران را بالا می‌برد. اگر بخواهیم در حوزه‌ی مدیریت بحران ورود پیدا بکنیم سه عامل مهم قابل شناسایی خواهد بود. یکی از این سه عامل مساله‌ی مدیریتی است و مورد دیگر به مساله‌ی ضوابط بر می‌گردد و مورد آخر هم به اقدام به موقع در هنگام بروز بحران مربوط می‌شود. درحال حاضر در حوزه مدیریتی خوشبختانه مسوولیت در اختیار شهرداری تهران قرار گرفته و این بخش از کار با تفویض اختیار یا با تکیه بر مبانی قانونی به حالت گذشته اش بازگشته است. از طرف دیگر وجود قوانین مربوط به ساخت و ساز و اصلاحیه‌ها و آیین نامه‌های مربوط به این موضوع را هم باید در نظر گرفت. همه این‌ها موارد مربوط به ایمن سازی واحد‌های مسکونی دربرابر زلزله را مورد توجه قرار داده اند، اما متاسفانه نظارت کافی در این موضوع وجود ندارد.

 

وی ادامه داد: دومین موردی که نیازمند رسیدگی و توجه بیشتری است مساله‌ی وجود تجهیزات است. در زمینه‌ی تجهیزات هم البته خوشبختانه امروزه شرایط مطلوبی وجود دارد. از نظر پراکندگی تجهیزات و پراکندگی مراکز ارائه‌ی خدمات هم ما از ظرفیت‌های خوبی برخوردار هستیم. این هم باز عامل بسیار مهمی است که می‌تواند در موضوع ایمن سازی‌ها در قبال بحران‌هایی نظیر زلزله به ما کمک کند. اما مساله سوم به شرایط هنگام وقوع بحران بر می‌گردد. در هنگام وقوع بحران مدیریت ستادی به طور کامل در زمینه‌ی طبقه بندی دستورالعمل‌ها و اقدام فوری و عاجل دارای مسوولیت خواهد بود؛ بنابراین مدیریت شهری با توجه به اینکه مسوولیت ستاد بحران را هم برعهده گرفته در قالب مانور‌های گوناگونی که به طور مداوم برگزار می‌کند می‌تواند در این موضوع اقدام‌های مفید و موثری داشته باشد.

 

 

عضو سابق شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: به نظر من درحال حاضر مدیریت شهری با توجه به اینکه توانسته مسوولیت این امر را بر عهده بگیرد می‌تواند نسبت به برگزاری مانور‌های مربوط به مقابله با زلزله اقدامات لازم را انجام بدهد. البته تجهیزات کافی به آن اندازه‌ای که انتظار داریم وجود ندارد. در موقع وقوع بحران هم اولین عامل به این بر می‌گردد که مردم را در یک شرایط بلاتکلیفی قرار می‌دهد و آن‌ها را دچار نوعی گیج شدگی می‌کند. پس اگر سازوکار مدیریت بحران کامل شده باشد و بتواند ظرفیت‌های لازم را فراهم بکند دستکم دوره‌ی این گیجی و بلاتکلیفی می‌تواند به حداقل زمان ممکن برسد. ما باید همیشه نگران این باشیم که در شهر تهران ممکن است زلزله رخ بدهد. همچنین ما باید همیشه نگران وقوع سیل یا فرونشست زمین باشیم. این نگرانی باعث خواهد شد تا به طور مداوم مانور‌های مربوط به این بحران‌ها مورد توجه قرار بگیرد.

 

نژادبهرام تصریح کرد: از سوی دیگر دولت هم در سطح کلان باید نسبت به رفع بافت‌های فرسوده و بافت‌های ناپایدار اقدام کند و تسهیلات مالی را به این حوزه سوق بدهد. عامل بعدی هم به وجود نظارت کافی، جدی و دقیق نسبت به دستورالعمل‌های ساخت و ساز در شهر تهران مربوط می‌شود. این نوع نظارت‌ها باید با مشارکت جدی شهرداری و سازمان نظام مهندسی صورت بگیرد تا ما نسبت به این قضیه دچار اهمال یا کوتاهی نشده باشیم.