اعتبار آمریکا در گرو ماندن در "افغانستان" است
خبرگزاری میزان - روزنامه آمریکایی واشنگتنپست در گزارشی به 3 دلیل ادامه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان اشاره کرد و نوشت: عقبنشینی ایالات متحده از این کشور باعث لطمه دیدن اعتبار آمریکا خواهد شد.
به گزارش گروه فضای مجازی ، 14 سال پیش پس از فاجعه 11 سپتامبر 2001 که به کشته شدن 2977 تن انجامید، طولانیترین جنگ آمریکا آغاز شد.
واشنگتنپست نوشت: از آن زمان تاکنون، بیش از 2350 نظامی آمریکایی قربانی شدند اما این نکته که این اقدامات چه نتیجهای در پی خواهند داشت و آینده افغانستان و گستردگی تهدیدات امنیتی این کشور بر ایالات متحده چگونه خواهد بود، بستگی به تصمیم حیاتی «باراک اوباما» دارد که آیا قرار است پس از 2016 سربازانی در افغانستان باقی بمانند یا خیر.
واشنگتنپست در ادامه گزارش خود به تغییراتی که اخیراً در افغانستان رخ داده، اشاره کرد و نوشت: نزدیک به یک سال پیش، "اشرف غنی" همراه با "عبدالله عبدالله" سوگند یاد کردند.
مشکلات پیش روی دولت وحدت ملی
دولت وحدت ملی با مشکلاتی از جمله پیامدهای تعرض پاکستانیها که شبه نظامیانی را از آن سوی مرز به افغانستان میفرستند، نزاع قدرت ناشی از مرگ «ملاعمر» رهبر طالبان و رشد نگرانکننده گروه تروریستی داعش در خاک افغانستان، مواجه است.
این گزارش میافزاید: بخشی از کمکهای بینالمللی قطع شده و نیروهای ائتلاف درحال خارجشدن هستند.
از حدود 100000 نیروی نظامی بینالمللی در سال 2011، اکنون کمتر از 10000 نفر باقی ماندهاند.
امروز، مردم افغانستان با این چشمانداز روبهرو هستند که تا پایان 2016، نیروهای ائتلاف کاملا از کشورشان خارج شوند.
واشنگتنپست نوشت: در سال 2013، ارتش آمریکا برنامهای برای خروج نیروهای آمریکایی از بیشتر عملیاتهای نظامی در افغانستان طراحی کرد.
براساس این برنامه، نیروهای امنیتی قرار بود همچنان برای توسعه قابلیتهای امنیتی نیروهای افغان، به آنها کمک کنند اما حکومت اوباما آن را نادیده گرفت.
بیشتر پایگاهها بسته شدند و نیروها به کمتر از نیمی از تعداد مورد نیاز برای آموزش و کمک به ارتش افغانستان، کاهش یافت.
خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان
این گزارش میافزاید: برنامه کنونی این است که تا دسامبر 2016، هرگونه حضور نظامی هدفمند ایالات متحده در افغانستان پایان یافته و پایگاههای آن در این کشور بسته شوند.
اما در این صورت شبکههای احیاشده طالبان و حقانی، میتوانند در سراسر افغانستان دستاوردهای بیشتری داشته باشند، ثبات این کشور را تهدید کرده و وضعیت را به روزهای پیش از 11 سپتامبر بازگردانند.
همچنین، بستن این پایگاهها میتواند بسیاری از اطلاعات مربوط به تهدیدات امنیتی علیه خاک ایالات متحده را نیز نابود کند.
3 دلیل اصلی ادامه حضور آمریکا در افغانستان
این روزنامه آمریکایی در ادامه گزارش خود به علت ادامه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان پرداخت و نوشت: افغانستان مرکز مهمی برای سازمانهای تروریستی بوده و آمریکا با درگیر ماندن در این جنگ است قادر خواهد بود به جای اینکه نظارهگر این تهدیدات باشد، با آنها مقابله کند.
دلیل دیگر این است ایالات متحده در افغانستان یک شریک باانگیزه به نام دولت وحدت ملی دارد که مشتاق است تا از نزدیک با این کشور کار کند.
دلیل سوم، اعتبار است؛ ایالات متحده که همواره از دیگر ملتها درخواست همکاری برای مبارزه علیه تروریستها داده، باید خود را بهعنوان یک شریک قابل اعتماد اثبات کند.
خروج کامل از افغانستان، ممکن است باعث این امر شود که کشورها، منطق هرگونه اتحادی با ایالات متحده را زیر سوال ببرند.
برای ایالت متحده، عقبنشینی از جنگ در جایی که یک شریک مشتاق همکاری وجود دارد و جایی که میتواند دستآوردهای زیادی را با صرف هزینهای نسبتاً پایین به دست آورد، اشتباهی مصیبتبار خواهد بود.
ما نمیخواهیم روزی به گذشته نگاه بیندازیم و آرزو کنیم که ای کاش رویکرد متفاوتی را انتخاب کرده بودیم.
/انتهای پیام/
واشنگتنپست نوشت: از آن زمان تاکنون، بیش از 2350 نظامی آمریکایی قربانی شدند اما این نکته که این اقدامات چه نتیجهای در پی خواهند داشت و آینده افغانستان و گستردگی تهدیدات امنیتی این کشور بر ایالات متحده چگونه خواهد بود، بستگی به تصمیم حیاتی «باراک اوباما» دارد که آیا قرار است پس از 2016 سربازانی در افغانستان باقی بمانند یا خیر.
واشنگتنپست در ادامه گزارش خود به تغییراتی که اخیراً در افغانستان رخ داده، اشاره کرد و نوشت: نزدیک به یک سال پیش، "اشرف غنی" همراه با "عبدالله عبدالله" سوگند یاد کردند.
مشکلات پیش روی دولت وحدت ملی
دولت وحدت ملی با مشکلاتی از جمله پیامدهای تعرض پاکستانیها که شبه نظامیانی را از آن سوی مرز به افغانستان میفرستند، نزاع قدرت ناشی از مرگ «ملاعمر» رهبر طالبان و رشد نگرانکننده گروه تروریستی داعش در خاک افغانستان، مواجه است.
این گزارش میافزاید: بخشی از کمکهای بینالمللی قطع شده و نیروهای ائتلاف درحال خارجشدن هستند.
از حدود 100000 نیروی نظامی بینالمللی در سال 2011، اکنون کمتر از 10000 نفر باقی ماندهاند.
امروز، مردم افغانستان با این چشمانداز روبهرو هستند که تا پایان 2016، نیروهای ائتلاف کاملا از کشورشان خارج شوند.
واشنگتنپست نوشت: در سال 2013، ارتش آمریکا برنامهای برای خروج نیروهای آمریکایی از بیشتر عملیاتهای نظامی در افغانستان طراحی کرد.
براساس این برنامه، نیروهای امنیتی قرار بود همچنان برای توسعه قابلیتهای امنیتی نیروهای افغان، به آنها کمک کنند اما حکومت اوباما آن را نادیده گرفت.
بیشتر پایگاهها بسته شدند و نیروها به کمتر از نیمی از تعداد مورد نیاز برای آموزش و کمک به ارتش افغانستان، کاهش یافت.
خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان
این گزارش میافزاید: برنامه کنونی این است که تا دسامبر 2016، هرگونه حضور نظامی هدفمند ایالات متحده در افغانستان پایان یافته و پایگاههای آن در این کشور بسته شوند.
اما در این صورت شبکههای احیاشده طالبان و حقانی، میتوانند در سراسر افغانستان دستاوردهای بیشتری داشته باشند، ثبات این کشور را تهدید کرده و وضعیت را به روزهای پیش از 11 سپتامبر بازگردانند.
همچنین، بستن این پایگاهها میتواند بسیاری از اطلاعات مربوط به تهدیدات امنیتی علیه خاک ایالات متحده را نیز نابود کند.
3 دلیل اصلی ادامه حضور آمریکا در افغانستان
این روزنامه آمریکایی در ادامه گزارش خود به علت ادامه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان پرداخت و نوشت: افغانستان مرکز مهمی برای سازمانهای تروریستی بوده و آمریکا با درگیر ماندن در این جنگ است قادر خواهد بود به جای اینکه نظارهگر این تهدیدات باشد، با آنها مقابله کند.
دلیل دیگر این است ایالات متحده در افغانستان یک شریک باانگیزه به نام دولت وحدت ملی دارد که مشتاق است تا از نزدیک با این کشور کار کند.
دلیل سوم، اعتبار است؛ ایالات متحده که همواره از دیگر ملتها درخواست همکاری برای مبارزه علیه تروریستها داده، باید خود را بهعنوان یک شریک قابل اعتماد اثبات کند.
خروج کامل از افغانستان، ممکن است باعث این امر شود که کشورها، منطق هرگونه اتحادی با ایالات متحده را زیر سوال ببرند.
برای ایالت متحده، عقبنشینی از جنگ در جایی که یک شریک مشتاق همکاری وجود دارد و جایی که میتواند دستآوردهای زیادی را با صرف هزینهای نسبتاً پایین به دست آورد، اشتباهی مصیبتبار خواهد بود.
ما نمیخواهیم روزی به گذشته نگاه بیندازیم و آرزو کنیم که ای کاش رویکرد متفاوتی را انتخاب کرده بودیم.
/انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *