پاسخی به ادعای مضحک رسانه ترکیهای درباره جزایر سه گانه
شاید بد نیست این رسانههای دولتی ترکیه نقشههای مهم تاریخی در قرن ۱۹ را مرور کنند تا متوجه شوند مالکیت ایران بر جزایر چه پیشینهای دارد.
- بنا به اعلام نورنیوز، وبسایت عربی سازمان رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه (تی آر تی) در گزارشی به ادعای امارات در خصوص جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک پرداخته و مدعی شده است که ایران این جزایر را متعلق به امارات بود به کنترل خود در آورده است. ادعایی که در آن به اشتباه تصور شده است در نیم قرن پیش کشوری به نام امارات وجود خارجی داشته است حال آنکه این کشور تازه در سال ۱۹۷۱ روی نقشه پدید آمده است.
در تیتر این گزارش آمده است: «ابوموسی و تنب کوچک و تنب بزرگ.. جزایر اماراتی که ایران ۵۰ سال پیش بر آنها مسلط شد.» این رسانه دولتی ترکیه که هنوز تفاوت خواستههای احساسی را با اسناد و مدارک حقوقی نمیداند پا را از خود اماراتیها فراتر گذاشته است. این در حالی است که حتی خود اماراتیها و تواریخ محلی آنها نیز مدعی نیستند که جزایر سهگانه بخشی از خاک آنها بوده بلکه تنها ادعا دارند که حکام شارجه در آن دوره در این جزایر حضور داشتهاند.
تی آرتی همچنین از عناوین جعلی برای خلیج فارس استفاده کرده و نوشته است پس از خروج انگلیس از خلیج فارس، هیچ قدرت نظامی بزرگی در این منطقه وجود نداشت، ایران از فرصت استفاده کرده و سه جزیره را به کنترل خود در آورد.
ادعای مضحک تی آر تی در خصوص مالکیت جزایر
اشتباه بزرگ این رسانه این است که تصور میکند در زمان حضور استعماری انگلیس این جزایر مالکی نداشته است و ایران پس از خروج نیروهای انگلیس وارد جزایر شده است. درحالی که تمامی اسناد تاریخی، حتی اسنادی که به امضای اجداد حکام امروزی امارات به خصوص در راس الخیمه و شارجه رسیده است، این اسناد که به وضوح قواسم را اجارهدار این جزایر و نه حاکم یا مالک آن معرفی میکنند.
احمدخان سدیدالسلطنه کبابی شش سند به خط و زبان عربی و به امضاء شیوخ و معتمدین ساکنین جزایر مزبور و بندرلنگه و جزیره قشم که بیشتر اقوام و اجداد همین شیوخ امارات نوشتهاند و در آن توضیح داده است که این جزایر مرتع مردم بندر لنگه و رأس الخیمه بوده و با اجازه حاکم لنگه و پرداخت اجاره حکام ایرانی احشام خود را هنگام بهار در آنها میچرانیده اند و مالیات صید مروارید در این سه جزیره را حاکم بندر لنگه برای دولت ایران میفرستاده اند.
این اسناد که تنها بخش کوچکی از اسناد حاکمیت تاریخی و بلامنازع ایران بر جزایر سه گانه هستند در کتاب مقاص اللئالی و مناراللیالی ذکر شده است. کتابی که نویسنده آن در سال ۱۳۲۰ یعنی ۳۰ سال پیش از خروج بریتانیا از خلیج فارس از دنیا رفته است. تواریخ ذکر شده در این کتاب که با کوشش مرحوم احمد اقتداری و زیر نظر ایرج افشار منتشر شدهاست به تنهایی ادعای این رسانهی ترکیهای را مردود میکند.
شاید بد نیست این رسانهی دولتی ترکیه نقشههای نیروی درﯾﺎﯾﯽ، وزارت درﯾﺎداری انگلیس و ﻧﻘﺸﻪ اﯾﺮان ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ وزارت ﺟﻨﮓ انگلیس در بین سالهای ۱۸۶۰ تا ۱۸۹۰ را مرور کند. نقشههایی که نشان میدهد انگلیسیها در زمان حضور در این جزایر آن را بخشی از خاک ایران دانسته و مدعی نبودند بر آن حاکمیت دارند که حالا پس از خروجشان ایران بخواهد از فرصت سو استفاده و آن را اشغال کند.
تی آر تی در حالی که روابط ترکیه و امارات در ماههای اخیر پس از سالها تنش کمی رو به بهبودی رفته با این گزارش یک بازیچهی رسانهای برای دولت، آنهم با مصرف داخلی تهیه کردهاست. بازیچهای که با تحریک خلقیات ناسیونالیستى کشورهای عربی یک ادعاى حیثیتى فاقد مبناى حقوقى و سیاسى را مطرح کرده است.
در تیتر این گزارش آمده است: «ابوموسی و تنب کوچک و تنب بزرگ.. جزایر اماراتی که ایران ۵۰ سال پیش بر آنها مسلط شد.» این رسانه دولتی ترکیه که هنوز تفاوت خواستههای احساسی را با اسناد و مدارک حقوقی نمیداند پا را از خود اماراتیها فراتر گذاشته است. این در حالی است که حتی خود اماراتیها و تواریخ محلی آنها نیز مدعی نیستند که جزایر سهگانه بخشی از خاک آنها بوده بلکه تنها ادعا دارند که حکام شارجه در آن دوره در این جزایر حضور داشتهاند.
تی آرتی همچنین از عناوین جعلی برای خلیج فارس استفاده کرده و نوشته است پس از خروج انگلیس از خلیج فارس، هیچ قدرت نظامی بزرگی در این منطقه وجود نداشت، ایران از فرصت استفاده کرده و سه جزیره را به کنترل خود در آورد.
ادعای مضحک تی آر تی در خصوص مالکیت جزایر
اشتباه بزرگ این رسانه این است که تصور میکند در زمان حضور استعماری انگلیس این جزایر مالکی نداشته است و ایران پس از خروج نیروهای انگلیس وارد جزایر شده است. درحالی که تمامی اسناد تاریخی، حتی اسنادی که به امضای اجداد حکام امروزی امارات به خصوص در راس الخیمه و شارجه رسیده است، این اسناد که به وضوح قواسم را اجارهدار این جزایر و نه حاکم یا مالک آن معرفی میکنند.
احمدخان سدیدالسلطنه کبابی شش سند به خط و زبان عربی و به امضاء شیوخ و معتمدین ساکنین جزایر مزبور و بندرلنگه و جزیره قشم که بیشتر اقوام و اجداد همین شیوخ امارات نوشتهاند و در آن توضیح داده است که این جزایر مرتع مردم بندر لنگه و رأس الخیمه بوده و با اجازه حاکم لنگه و پرداخت اجاره حکام ایرانی احشام خود را هنگام بهار در آنها میچرانیده اند و مالیات صید مروارید در این سه جزیره را حاکم بندر لنگه برای دولت ایران میفرستاده اند.
این اسناد که تنها بخش کوچکی از اسناد حاکمیت تاریخی و بلامنازع ایران بر جزایر سه گانه هستند در کتاب مقاص اللئالی و مناراللیالی ذکر شده است. کتابی که نویسنده آن در سال ۱۳۲۰ یعنی ۳۰ سال پیش از خروج بریتانیا از خلیج فارس از دنیا رفته است. تواریخ ذکر شده در این کتاب که با کوشش مرحوم احمد اقتداری و زیر نظر ایرج افشار منتشر شدهاست به تنهایی ادعای این رسانهی ترکیهای را مردود میکند.
شاید بد نیست این رسانهی دولتی ترکیه نقشههای نیروی درﯾﺎﯾﯽ، وزارت درﯾﺎداری انگلیس و ﻧﻘﺸﻪ اﯾﺮان ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ وزارت ﺟﻨﮓ انگلیس در بین سالهای ۱۸۶۰ تا ۱۸۹۰ را مرور کند. نقشههایی که نشان میدهد انگلیسیها در زمان حضور در این جزایر آن را بخشی از خاک ایران دانسته و مدعی نبودند بر آن حاکمیت دارند که حالا پس از خروجشان ایران بخواهد از فرصت سو استفاده و آن را اشغال کند.
تی آر تی در حالی که روابط ترکیه و امارات در ماههای اخیر پس از سالها تنش کمی رو به بهبودی رفته با این گزارش یک بازیچهی رسانهای برای دولت، آنهم با مصرف داخلی تهیه کردهاست. بازیچهای که با تحریک خلقیات ناسیونالیستى کشورهای عربی یک ادعاى حیثیتى فاقد مبناى حقوقى و سیاسى را مطرح کرده است.
نظرات بینندگان
اقای اردوغان چی فکر کردی اینجا سرزمین شیران هست نه ترکیه
اقای اردوغان چی فکر کردی اینجا سرزمین شیران هست نه ترکیه
حالا که هر کی به هر کیه رسانه های ما هم اسم ترکیه رو فارسیه بنامند و....
حالا که هر کی به هر کیه رسانه های ما هم اسم ترکیه رو فارسیه بنامند و....
ترکیه باید منطقه آرارات را که متعلق به ایران بوده برکشور پدری ومادری خودیعنی ایران عزیز برگرداند.منطقه وکوههای آرارات توسط رضاشاه ملعون درزمان آتاترک به ترکیه بخشیده شد .خدا لعنت کندرضاشاه ملعون را .کشور بحرین راهم مجمدرضا پهلوی لعنتی ازایران عزیز جداکرد این کشورهم باید به ایران عزیز برگردانده شود.
مشاهده نظرات دیگر
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *