گزارشی عجیب، محصول مشترک کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش/ از پیشنهاد خارقالعاده به فدراسیون سوارکاری تا تکرار بدیهیات
- روز گذشته (سهشنبه) نشست خبری مسئولان کمیته ملی المپیک برگزار و گزارشات مربوط به المپیک توکیو و همچنین برنامههای این کمیته برای بازیهای آسیای هانگژو ارائه شد. نصرالله سجادی، سرپرست کاروان ایران در المپیک توکیو در این نشست گزارش عملکرد فدراسیونها را برای کسب سهمیه قرائت کرد که این گزارش با اما و اگرهای زیادی همراه بود. گزارشی که توسط کارشناسان و مدیران وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تهیه شده و در آن ابهامات و نکات عجیبی قرار داده شده بود.
مهمترین و البته عجیبترین قسمت این گزارش به توصیهای است که به فدراسیون سوارکاری شده و از این فدراسیون خواسته شده برای کسب سهمیه المپیک از سوارکاران ایرانی که مقیم کشورهای خارجی هستند استفاده شود. این مسئله یعنی اینکه لزومی به هیچگونه برنامهریزی برای رشد سوارکاری ایران و جود ندارد و همین که که این فدراسیون بتواند سوارکاران ایرانی مقیم کشورهای خارجی را به مسابقات کسب سهمیه اعزام کند کافی است.
برای تعدادی از فدراسیونها هم توصیه شده که از مربیان خارجی استفاده شود؛ اما سوال اینجاست که آیا این فدراسیونها تا پیش از ارائه این گزارش تمایلی به استفاده از مربیان خارجی نداشتند؟ قطعا آرزوی اکثر فدراسیونهای ورزشی جذب مربیان خارجی باکیفیت است؛ اما مهمترین مشکل در این مسیر پول است و ای کاش کسانی که اقدام به تهیه این گزارش کردند راهکاری برای فراهم کردن دستمزد مربیان خارجی ارائه میدادند.
راهکارهای دیگری هم در این گزارش برای فدراسیونها ارائه شده که میتوان به مدیریت و برنامهریزی که جزو بدیهیات هر فدراسیونی است اشاره کرد. قطعا هر رئیس فدراسیونی حداقل در برنامههای خود بارها از این ۲ عبارت استفاده کرده و مشخص نیست دلیل تکرار این بدیهیات در گزارش چه چیزی بوده است. در خصوص بسکتبال ۳ نفره بانوان هم عنوان شده که تعطیلی ۱۹ ماهه و دوری از مسابقات باعث عدم کسب سهمیه شده است؛ اتفاقی که برای همه رشتههای ورزشی رخ داد؛ اما به نظر میرسد مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تنها حواسشان به شرایط تیم بسکتبال بانوان بوده است.
برای فدراسیون فوتبال عنوان شده که هیچ برنامهای برای کسب سهمیه المپیک نداشته است. شاید حواس کسانی که این گزارش را منتشر کردند به بازیهای تدارکاتی که تیم امید با تیمهای قطر و استرالیا داشت نبوده است. ای کاش حداقل عنوان میشد که این برنامهها ضعیف بوده و وقتی صحبت از این میشود که فدراسیون فوتبال هیچ برنامهای برای کسب سهمیه نداشته یعنی اینکه تیم امید حتی یک بازی تدارکاتی هم برگزار نکرده است.
و نکته پایانی اینکه چرا در این گزارش به نقایص و اشتباهاتی که کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در مسیر کسب سهمیه المپیک و همچنین در زمان برگزاری رقابتهای المپیک داشتند اشارهای نشده است؟ اگر قرار است با اینگونه گزارشات عملکرد ورزش ایران بهبود پیدا کند ای کاش همه جوانب آن مدنظر قرار میگرفت.