همه چالشهای فیسبوک در سال ۲۰۲۱
- فیسبوک مراحل سختی را پشت سر گذاشته است؛ بنابراین انتظار می‌رود که این شرکت دچار مشکل شود.
به عنوان مثال، در یک جلسه استماع سنای آمریکا، «جان کندی»، سناتور جمهوریخواه ایالت لوئیزیانا، به «کالین استرچ»، مشاور عمومی سابق شرکت فیسبوک اجازه داد تا سخنرانی کند.
به گزارش «گاردین»، «کندی» با گزارشی مواجه شد که بر اساس آن فیسبوک می‌تواند نوجوانان آسیب پذیر عاطفی را هدف قرار دهد و از «استرچ» پرسید «آیا این گزارش نادرست است؟»؛ «استرچ» پاسخ داد «آن گزارش بر یک سند داخلی متکی بود که اغراق شده بود.»
اما «جان کندی» از این جواب راضی نبود؛ وی گفت «قدرت شما گاهی من را می‌ترساند.»
در واقع، فیسبوک در رسوایی متولد شد، زندگی می‌کند و رشد می‌کند.
قبل از این جلسه نیز رسوایی‌هایی در رابطه با فیسبوک، مانند نقض حریم خصوصی که به صدور حکم کمیسیون تجارت فدرال آمریکا در سال ۲۰۱۲ منجر شد، افشا شده بود.
همچنین افشاگری‌های دیگر منتشر شده، مانند افشای این موضوع که فیسبوک عامل تسهیل کننده نسل کشی در میانمار بوده است.
در سال ۲۰۱۹، دولت آمریکا، فیسبوک را به دلیل نقض تعهدات خود در قبال دولت مبنی بر جلوگیری از فریب دادن کاربران به دلیل توانایی آن‌ها در کنترل حریم خصوصی اطلاعات شخصی، ۵ میلیارد دلار جریمه کرد.
در سال ۲۰۲۰، کمیته فرعی ضد انحصار مجلس نمایندگان آمریکا اسنادی را فاش کرد که نشان می‌داد «مارک زاکربرگ»، مدیر فیسبوک صراحتاً در روش‌های تجاری خود روش غارتگری را پیش گرفته است اما نکته مهم این است که این اقدامات فیسبوک با مجازات مناسب پاسخ داده نشده است.
ما می‌دانیم که فیسبوک سالهاست بی قانون و بی پروا عمل می‌کند و با وجود این همه رسوایی و فشار‌های ناشی از آن، هنوز یک انحصار جهانی بر روی اطلاعات مشترک مردم جهان دارد.
یک مرد هنوز مسئول آن است و تمام تصمیمات کلیدی سیاستی را می‌گیرد و ۱۰۰ میلیارد دلار ارزش دارایی اوست.
به عبارت دیگر، وقتی یک سارق بانک از بانک سرقت می‌کند، باید سارق بانک را مقصر دانست؛ وقتی یک سارق بانک از ۲۰ بانک دزدی می‌کند و اعلام می‌کند که از کجا می‌خواهد دزدی کند، و این کار را در روز روشن، مکررا انجام می‌دهد و هیچ فردی جلوی او را نمی‌گیرد، باید پلیس را مقصر دانست؛ و این چیزی است که درباره فیسبوک صدق می‌کند.
«فرانسیس هاوگن»، کارمند سابق و افشاگر اطلاعات علیه فیسبوک چندی پیش اسناد مفیدی را ارائه داد که نشان می‌دهد فیسبوک آنچه را که همه ما می‌دانیم می‌داند، مانند اینکه اینستاگرام برای نوجوانان مضر است اما تنها کاری که مقامات در این رابطه انجام می‌دهند این است که این موضوعات را که خود مردم هم از آن اطلاع دارند، اطلاع رسانی می‌کنند.
این گزارش در پایان میگوید که اگر ما یک سیستم سیاستگذاری را تنظیم کنیم که مجازات خاصی برای این گونه اعمال در نظر گرفته نشود، نتیجه همین خواهد شد که امروز می‌بینیم؛ مشکل فقط فیسبوک نیست، بلکه این یک رژیم سیاستگذاری است که انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت‌های بی پروا را به این شرکت می‌دهد.