بلاتکلیفی گود‌های پرخطر تهران؛ بحرانی که در حال افزایش است
- باشگاه خبرنگاران نوشت: وجود گود‌های پُرخطر در تهران یکی از آن موضوعاتی است که گویا قصد ندارد به نتیجه‌ای مشخص برسد، این معضل بزرگ صدای شهروندان تهرانی را درآورده و آوازه آن تا مدیریت شهری تهران هم رسیده است همچنین حادثه ساز و خطر آفرین بودن این گود‌ها باعث شده جان شهروندان در معرض خطر و تهدید باشد و به نوعی امنیت مردم را تحت شعاع قرار دهد.
طبق آخرین آمار و اعلام شورای شهر تهران، بیشتر این گود‌ها در دوره گذشته مدیریت شهری آن هم بدون طی فرآیند قانونی و اخذ مجوز ایجاد شده است؛ گود‌های پرخطر پرحاشیه در بلاتکلیفی به سر می‌برند به یکی از مخاطرات جدی تهران تبدیل شده است که انتظار می‌رفت حداقل در دوره پنجم به سرانجام درستی برسد نه اینکه ساکنان خیابان بهشت آن‌ها را به حال خود رها کنند.
۲۷ خرداد ماه ۱۴۰۰ بود که محمد سالاری رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای اسلامی دوره پنجم گفت که «حدود ۳۷۵ گود پرخطر در تهران وجود دارد که تعداد قابل توجهی از آن‌ها از حالت خطر خارج شدند، ما نگران بودیم که وجود این گود‌ها به مردم خسارت و آسیب وارد کند به خاطر همین شهرداری مناطق ۲۲ گانه تهران را ملزم کردیم تا اخطار‌های قانونی را به گود‌های پرخطر بدهند. افرادی که به اخطار‌های ما توجه نکردند باید این موضوع را در دستور کار خود قرار بدهند و این گود‌ها را در اسرع وقت پر کنند».
همچنین در ادامه با زهرا نژادبهرام عضو دیگر کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر دوره پنجم هم که به گفتگو نشستیم، بر این باور بود که «: در حال حاضر هیچ اهرم بازدارنده‌ای برای جلوگیری رها سازی گود‌ها و پروژه‌های ساختمانی توسط سازنده وجود ندارد، ضرورت دارد در این خصوص اقدامات جدی‌تری صورت پذیرد.»
برای مثال، یکی از گود‌های پرخطر، گود رها شده در اطراف دریاچه چیتگر است که به دلیل مجاورت با محل عبور و مرور شهروندان و ساختمان‌های در حال ساخت، از گود‌های پرخطر به حساب می‌آید.
عمق این گود ۳۰ متر بوده و ۱۴ هزار و ۷۶۰ متر مربع مساحت دارد البته گود‌های رها شده در منطقه ۲۲ تهران مدت ۶ ماه تا ۸ سال است که رها شده‌اند و در ۲۹ مورد، از بلاتکلیفی آن‌ها بیش از ۲ سال می‌گذرد.
این بخش از مناطقی است که بی‌خطرسازی و پر کردن گود‌ها در آن با مشکلات بسیاری همراه بوده و شهرداری تهران در این باره ضعیف عمل کرده است، اما این تنها تمام داستان نیست و گود‌های دیگری هم هستند که در منطقه ۲ تهران خود نمایی می‌کنند.
گود خیابان زرافشان با عمق ۳۵ متر در شهرک غرب، گود هتل «ال سو» در بلوار یادگار امام، گود پرخطر بلوار دریا و گود معروف به پروژه ساختمان سازی بابک زنجانی در شهرک غرب از جمله این موارد است.
در دوره پنجم شورای اسلامی شهر تهران، در خصوص تعیین تکلیف این گود در صحن شورا از سوی اعضای شورا تذکرات متعددی داده شده، نشست‌ها و بازدید‌های زیادی انجام شده است، اما اقدامی موثر که تاثیری داشته باشد تا به امروز مشاهده نشده و همچنان در انتظار یک حرکت درست و مناسب هستیم، حال که شورای شهر تهران و شهرداری تهران فصل جدید کاری خود را شروع کردند باید نگاه ویژه‌تری به چنین معضلی داشته باشند تا عواقب جبران ناپذیری صورت نگیرد.
جعفر بندی شریبانی عضو شورای اسلامی شهر تهران درباره وجود گود‌های پرخطر معتقد است که «یکی از معضلاتی که در شهر تهران وجود دارد بحث گود‌های پرخطری است که در نقاط مختلف شهر واقع شده است که نزدیک ۲۰ گود خطرناک در شهر تهران وجود دارد که باید تکلیف این گود‌ها مشخص شود؛ باید این موضوع بحرانی جلوه داده شود و مشکلاتشان پیگیری و حل شود، بخشی از این گود‌ها مربوط به پرونده‌های خاص است که مدیریت شهری به صورت ویژه این موضوع را در این دوره پیگیری خواهد کرد همچنین شورای شهر ششم نیازمند زمان است تا باکار کارشناسی بتواند موضوع گود‌های شهر تهران را حل کند.».
اما اعضای شورای شهر تهران و شهردار جدید باید بدانند که مشکلات پایتخت تنها با شعار و وعده و ارائه یادداشت و نظر حل نمی‌شود و لازم است که آقایان کمی عمل کنند و انرژی و توانشان را برای رفع معضلات مهمی همچون پر کردن گود‌های پرخطر تهران بگذارند، زیرا واضح است که جان مردم شوخی بردار نیست و باید آن را جدی گرفت همچنین گفتنی است که گود خیابان نلسون ماندلا بسیار خطرناک است و سال گذشته آب‌های سطحی از آن خارج شده و به سمت ساختمان‌های مجاور نشت می‌کرده و گود گنار برج میلاد نیز از این دست است و باید در اولویت قرار گیرند.
البته کار چندان پیچیده و سختی برای مدیریت شهری نیست، اما انگار عزمی برای آن وجود ندارد. امید است دوره ششم تیم جدید شهرداری و شورای اسلامی شهر تهران با تدبیری عاقلانه و درست در کارنامه خود عملی مثبت در این راستا ثبت کنند.