سایه سردیس‌ها روی مشکلات ورزش کشور؛ وقتی اولویت‌ها تغییر می‌کند

- از زمانی که سید رضا صالحی امیری ریاست کمیته ملی المپیک را بر عهده گرفته جایگاه این کمیته در ورزش کشور پررنگ‌تر از قبل شده و این موضوع را می‌توان به خصوص در حمایت مالی از فدراسیون‌های ورزشی مشاهده کرد؛ اما تمرکز کمیته ملی المپیک بیشتر از اینکه در ورزش قهرمانی خلاصه شود بیشتر به اقدامات نمادین معطوف شده است؛ اقداماتی که برخی از آنها همچون راه‌اندازی موزه ورزش ایران قابل تحسین است؛ اما در شرایطی که بسیاری از فدراسیون‌های ورزشی کشور با مشکلاتی همچون عدم برگزاری انتخابات و همچنین احتمال تعلیق آنها روبرو است انتظار می‌رود تمام تمرکز کمیته ملی المپیک روی حل این مشکلات باشد.

چند روز پیش بود که انتخابات فدراسیون دوچرخه‌سواری ابطال شد و وزارت ورزش مجبور شد به برکناری محمود رشیدی از ریاست این فدراسیون رضایت دهد. فدراسیون ژیمناستیک هم به خاطر اختلافاتی که وزارت ورزش با این فدراسیون دارد در حالت بلاتکلیفی به سر می‌برد و حتی احتمال دارد در صورتی که تصمیمات نسنجیده‌ای برای این فدراسیون گرفته شود تعلیق هم شود.

با توجه به اینکه کمیته بین‌المللی ورزش و همینطور فدراسیون‌های جهانی، تنها کمیته‌‌های ملی المپیک کشورها و همینطور فدراسیون‌های ملی را به رسمیت می‌شناسند در صورتی که فدراسیون‌های ورزشی دچار مشکلات بین‌المللی شوند کمیته ملی المپیک است که باید پاسخگو باشد؛ اما در چنین شرایطی به جای اینکه کمیته ملی المپیک از فرصتی که در اختیار دارد برای حل این مشکلات استفاده کند مدام در حال برگزاری مراسم‌های رونمایی از سردیس‌ها است.

قطعا چنین مراسم‌هایی می‌تواند به رشد فرهنگی ورزش کشور کمک کند و باید از آن به نیکی یاد کرد. تنها انتقادی که می‌توان به این اقدامات نمادین کمیته ملی المپیک وارد کرد این است که در چنین شرایطی که ورزش قهرمانی کشور با معضلات بسیار مهمی روبرو است کمیته ملی المپیک باید نقش پررنگ‌تری برای بهبود این شرایط ایفا کند.

چالش‌هایی که برای برخی فدراسیون‌ها ایجاد شده به خاطر سوءتدبیر‌هایی است که از گذشته تا به امروز ادامه پیدا کرده است؛ این چالش‌ها قطعا پیامدهای بیشتری هم خواهد داشت و شاید رئیس کمیته ملی المپیک مجبور شود باز هم برای حل آنها راهی سوئیس شود.