حضور بادیگارد‌ها در کنار چهره‌های سرشناس زیبنده نیست
رئیس پیشین پلیس تهران بزرگ گفت: اینکه ما بخواهیم در کشورمان باب این موضوع را باز بکنیم که هرکسی که از تمکن مالی برخوردار است عده‌ای را به عنوان محافظ شخصی یا بادیگارد با خود همراه کند به نظر من زیبنده جامعه ما و امنیت جامعه‌ی ما نیست.
مرتضی طلایی رئیس پیشین پلیس تهران بزرگ درخصوص حضور بادیگارد‌ها در کنار چهره‌های سرشناس به میزان گفت: این عمل قابل قبولی نیست. البته اول باید در نظر گرفته شود دلیل اینکه این افراد از بادیگارد شخصی استفاده می‌کنند چیست. درواقع دلیل این رفتار باید روشن بشود. در زمانی که بنده در پلیس تهران مسوولیت داشتم به عده‌ای از کسانی که در حوزه شغلی جواهرآلات و فروش طلاجات مشغول به کار بودند و به وسیله کیف طلا و جواهرات را جا به جا می‌کردند به خاطر شرایطی که داشتند و همواره با خودشان مقدار قابل توجهی طلا و جواهر حمل می‌کردند ما به آن‌ها اجازه دادیم برای محافظت از خودشان از افشانه استفاده کنند؛ بنابراین اگر افرادی به جهت شرایط شخصی خودشان در معرض تهدیدی باشند اولا باید به مقامات و مراجع ذیصلاح انتظامی و امنیتی گزارش بکنند.
وی ادامه داد: نکته دوم اینکه از طریق همان مراجع برای این افراد حفاظت تعریف بشود و اجازه استفاده از انواع و اقسام امکانات حفاظت شخصی مثل افشانه و موارد مشابه یا حتی اجازه حمل سلاح به آن‌ها داده بشود. اما اینکه ما بخواهیم در کشورمان باب این موضوع را باز بکنیم که هرکسی که از تمکن مالی برخوردار است عده‌ای را به عنوان محافظ شخصی یا بادیگارد با خود همراه کند به نظر من زیبنده جامعه ما و امنیت جامعه‌ی ما نیست. یعنی درواقع این پدیده نشانه امنیت در جامعه ما نیست بلکه نشانه ناامنی است. بنده معتقدم نیرو‌های انتظامی باید در برابر چنین موضوعی وضع را روشن بکنند. اگر نیاز به مجوز قانونی یا اصلاح قانون دارند این موارد را پیگیری بکنند. ولی اینکه اجازه بدهیم هرکسی که وضع مالی مطلوبی داشته باشد چند فرد گردن کلفت را با خود همراه کند به نظر من این کار زیبنده‌ای نیست و قابل قبول هم نیست.
طلایی درخصوص اینکه آیا در دوران مسوولیتش در پلیس تهران با پدیده سرقت تجهیزات شهری مواجه بوده یا خیر اظهار داشت: سرقت پدیده‌ای است که همواره وجود داشته است. این طور نیست که تصور شود امروز چنین مسائلی هست، اما در گذشته از این اتفاقات نمی‌افتاده است. اما میزان این نوع اتفاقات متفاوت بوده است. یعنی گاهی روند فزاینده‌ای به خود می‌گرفته و بعضی زمان‌ها هم کاهش پیدا می‌کرده است. به خصوص در بعضی از فصول سال این روند افزایش یا کاهش سرقت‌ها اتفاق می‌افتاده است. یا ممکن بود در بعضی از مناطق این نوع جرائم بیشتر و در بعضی مناطق دیگر کمتر بوده باشد. در کل، اما این نوع اتفاقات تابعی از مولفه‌های متفاوت بوده است. برای مثال در جا‌هایی که روشنایی کمتر بوده زمینه بیشتری هم برای ارتکاب به سرقت وجود داشته است.
بیشتر بخوانید:
رئیس پیشین پلیس تهران بزرگ خاطرنشان کرد: اما در گذشته ما شاهد وجود مواردی مانند اینکه تجهیزات مربوط به دستگاه‌های بی آر تی سرقت بشود نبودیم. در آن زمان تنها موضوع مبتلابه برای ما در این رابطه در نقاط حاشیه‌ای شهر سرقت کابل‌های برق بود. برای همین نمی‌توانم به صورت مطلق پاسخ منفی یا مثبتی به این پرسش بدهم. چون کابل‌های برق هم جزو تجهیزات شهری محسوب می‌شود. پس ما با چنین سرقت‌هایی آن زمان هم روبرو بوده ایم. البته وقتی ما پیگیری کردیم متوجه شدیم سارقان پیمانکار‌های شرکت برق هستند و خود آن‌ها این قابلیت را دارند که چگونه برق را قطع کرده و کابل‌ها را به سرقت ببرند. ولی در هر صورت اگر چنین چیزی وجود داشته باشد نمی‌توانیم منکر آن بشویم.
وی یادآور شد: با توجه به شرایط اقتصادی جامعه و وجود حاشیه نشین‌های گسترده‌ای که در اطراف تهران شاهد وجود آن‌ها هستیم این شهر یک شرایط خاص و ویژه‌ای به خود گرفته است. برای همین به طور طبیعی درصد جرائم خرد در اینجا بالا رفته است. ولی تصور می‌کنم راهکار حل این مشکل را باید در تعامل، هماهنگی و همکاری بین بخشی دنبال کرد. در دوره مسوولیت من برای مترو ما پلیس مترو را فعال کردیم یا مثلا پلیس کوهستان و نیز پلیس بوستان‌ها را فعال کردیم. آن زمان شرایط اینطور اقتضا می‌کرد و ما دیدیم مردم در پارک‌ها و بوستان‌ها احساس امنیت نمی‌کنند. برای همین با همکاری شهرداری، پلیس بوستان‌ها را راه اندازی کردیم.
طلایی اذعان داشت: ما نباید انتظار داشته باشیم نیروی پلیس به تنهایی امنیت را تامین کند. درواقع امنیت یک وجه همگانی دارد و همه در نگهداشت و تولید امنیت مسوولیت دارند. اگر همه با هم درتامین امنیت دست به دست هم بدهند در این صورت پلیس هم می‌تواند توجه ویژه تری به این مقوله داشته باشد. اما مشکلی که ما الان داریم این است که در تولید، توسعه و همکاری در نگهداشت امنیت متاسفانه آنگونه که باید و شاید شاهد تعامل و هماهنگی و همکاری نیستیم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *