تجربه‌ای که احمد مسعود از آن برخوردار نیست!
ورود جمهوری اسلامی ایران به افغانستان آنهم به شکل «له» یا «علیه» یک جریان سیاسی فرقی نمی‌کند طالبان باشد یا پنجشیر، یک طراحی آمریکایی است که با اهداف در صددعملیاتی کردن آن هستند. غافل از اینکه جمهوری اسلامی وارد چنین پازل‌هایی نمی‌شود.
خبرگزاری میزان -
- حمید خوش‌آیند* برخی در داخل کشور اصرار داشتند و دارند که در تحولات داخلی افغانستان و اتفاقاتی که در پنجشیر در حال رخ دادن است، جمهوری اسلامی ایران باید در جهت تقویت جبهه پنجشیر و احمد مسعود تلاش کند! این افراد اگر اطلاع کافی از آنچه در افغانستان می‌گذرد داشته باشند چنین مطالبه‌ای را طرح نمی‌کنند. البته در این میان برخی‌ها هم هستند که نسبت به مسائل موجود افراد مطلعی هستند، ولی در هر حال بر طبق یک رویه قدیمی همواره اصرار داشته‌اند که در مقابل مواضع عالی نظام موضع‌گیری کنند.
در این شکی نیست که احمد مسعود یک جوان اگر نگوییم بی‌تجربه، بلکه حتماً کم‌تجربه است که مبنای محاسباتی واقع‌بینانه‌ای از داخل افغانستان و معادله قدرت در این کشور ندارد و بعضاً هم متوجه ابعاد و تبعات رفتار‌ها و اقداماتی که می‌کند نیست؛ مشاورانی هم که در پیرامون خود دارد از او بی‌تجربه‌ترند.
این جوان پنجشیری همان ابتدا نشان داده که فهم و دانش درست از مسائل سیاسی، نظامی و امنیتی و حتی قومی و مذهبی در افغانستان ندارد که اگر داشت با انتشار یادداشت در نشریه واشنگتن پست، آمریکا را در فردای روزی که پشت اشرف غنی را که یک عمر خدمتگزار ایالات متحده بود خالی کرد، به کمک نمی‌طلبید و کاخ سفید را زرادخانه بزرگ دموکراسی در دنیا نمی‌دانست!
تریبون‌های که در ماه‌های اخیر در اروپا و آمریکا و برخی کشور‌های عربی در اختیار احمد مسعود و «جبهه مقاومت افغانستان» قرار داده شده است از نشریه‌ای که متعلق به «برنار آنری لوی» در فرانسه است تا بنیاد‌های معروف آمریکایی، از سوابق خوبی در مواجهه با مسائل منطقه و جهان اسلام برخوردار نیستند؛ عمدتاً همان‌هایی هستند که در یک دهه گذشته در راستای تضعیف جبهه مقاومت اسلامی تلاش‌های فراوانی به خرج داده‌اند!
احمد مسعود با «اسطوره» پدر خود زندگی می‌کند و احساس می‌کند که دارنده یک میراث بزرگ است و پیش خودش می‌گوید اگر کسی قرار است مقاومت کند، این من هستم.
احمد مسعود که هم‌اکنون در تاجیکستان به سر می‌برد، درحالی مدعی مقاومت ملی در مقابل طالبان است که عبدالله عبدالله و ژنرال دوستم دو همراه همیشگی و رفیق و همسنگر‌های شهید بزرگوار احمد شاه مسعود، منافع افغانستان را تعامل با طالبان دیده‌اند نه اقدام مسلحانه!
جمهوری اسلامی ایران که ده‌ها سال «تجربه» مبارزه و مقاومت اسلامی در مقابل ایالات متحده و متحدان منطقه‌ای و بین‌المللی او و همچنین سایر نیرو‌های متخاصم در منطقه و ... را دارد و بیش از ۴۰ سال در مقابل طراحی‌ها و سناریو‌های بیگانگان رفتار‌های «هوشمندانه و مقتدرانه‌ای» از خود نشان داده است و امروز نیز به خوبی و با آگاهی کامل نسبت به آنچه که در افغانستان می‌گذرد و آینده‌ای که در پیش رو است مسلط است و حتی وجب به وجب پنجشیر را بهتر از احمد مسعود می‌شناسد، پخته‌تر از این است که در راستای احساسات ناپخته یک جوان که برآورد واقع‌بینانه‌ای از مصالح و منافع عالی ملت افغانستان ندارد، عمل نماید.
ورود جمهوری اسلامی ایران به افغانستان آنهم به شکل «له» یا «علیه» یک جریان سیاسی فرقی نمی‌کند طالبان باشد یا پنجشیر، یک طراحی آمریکایی است که با اهداف در صددعملیاتی کردن آن هستند. غافل از اینکه جمهوری اسلامی وارد چنین پازل‌هایی نمی‌شود.
در این شکی نیست که احمد مسعود یک جوان اگر نگوییم بی‌تجربه، بلکه حتماً کم‌تجربه است که مبنای محاسباتی واقع‌بینانه‌ای از داخل افغانستان و معادله قدرت در این کشور ندارد و بعضاً هم متوجه ابعاد و تبعات رفتار‌ها و اقداماتی که می‌کند نیست؛ مشاورانی هم که در پیرامون خود دارد از او بی‌تجربه‌ترند.
این جوان پنجشیری همان ابتدا نشان داده که فهم و دانش درست از مسائل سیاسی، نظامی و امنیتی و حتی قومی و مذهبی در افغانستان ندارد که اگر داشت با انتشار یادداشت در نشریه واشنگتن پست، آمریکا را در فردای روزی که پشت اشرف غنی را که یک عمر خدمتگزار ایالات متحده بود خالی کرد، به کمک نمی‌طلبید و کاخ سفید را زرادخانه بزرگ دموکراسی در دنیا نمی‌دانست!
تریبون‌های که در ماه‌های اخیر در اروپا و آمریکا و برخی کشور‌های عربی در اختیار احمد مسعود و «جبهه مقاومت افغانستان» قرار داده شده است از نشریه‌ای که متعلق به «برنار آنری لوی» در فرانسه است تا بنیاد‌های معروف آمریکایی، از سوابق خوبی در مواجهه با مسائل منطقه و جهان اسلام برخوردار نیستند؛ عمدتاً همان‌هایی هستند که در یک دهه گذشته در راستای تضعیف جبهه مقاومت اسلامی تلاش‌های فراوانی به خرج داده‌اند!
احمد مسعود با «اسطوره» پدر خود زندگی می‌کند و احساس می‌کند که دارنده یک میراث بزرگ است و پیش خودش می‌گوید اگر کسی قرار است مقاومت کند، این من هستم.
احمد مسعود که هم‌اکنون در تاجیکستان به سر می‌برد، درحالی مدعی مقاومت ملی در مقابل طالبان است که عبدالله عبدالله و ژنرال دوستم دو همراه همیشگی و رفیق و همسنگر‌های شهید بزرگوار احمد شاه مسعود، منافع افغانستان را تعامل با طالبان دیده‌اند نه اقدام مسلحانه!
جمهوری اسلامی ایران که ده‌ها سال «تجربه» مبارزه و مقاومت اسلامی در مقابل ایالات متحده و متحدان منطقه‌ای و بین‌المللی او و همچنین سایر نیرو‌های متخاصم در منطقه و ... را دارد و بیش از ۴۰ سال در مقابل طراحی‌ها و سناریو‌های بیگانگان رفتار‌های «هوشمندانه و مقتدرانه‌ای» از خود نشان داده است و امروز نیز به خوبی و با آگاهی کامل نسبت به آنچه که در افغانستان می‌گذرد و آینده‌ای که در پیش رو است مسلط است و حتی وجب به وجب پنجشیر را بهتر از احمد مسعود می‌شناسد، پخته‌تر از این است که در راستای احساسات ناپخته یک جوان که برآورد واقع‌بینانه‌ای از مصالح و منافع عالی ملت افغانستان ندارد، عمل نماید.
ورود جمهوری اسلامی ایران به افغانستان آنهم به شکل «له» یا «علیه» یک جریان سیاسی فرقی نمی‌کند طالبان باشد یا پنجشیر، یک طراحی آمریکایی است که با اهداف در صددعملیاتی کردن آن هستند. غافل از اینکه جمهوری اسلامی وارد چنین پازل‌هایی نمی‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *