خون بازی در سواحل اسکاندیناوی؛ چرا درباره قتل نهنگ‌ها سکوت می‌شود؟
_ روزنامه جوان نوشت: شکار وحشیانه نهنگ‌ها و دلفین‌ها در چنین روز‌هایی در مناطقی از شمال غرب اروپا آغاز می‌شود. حتی فراگیری جهانی کرونا و وجود تمام محدودیت‌ها و موانع قانونی بر سر شکار نهنگ هم کشور‌های اسکاندیناوی را از کشتار این حیوان با ارزش باز نداشته‌است. اروپایی که به خاطر یک درصد کاهش گرمای جهانی، آن هم طی صدسال آینده در پاریس ذوق‌مرگ می‌شود، برای کشتار سالانه مهم‌ترین حیوان اکوسیستم دریایی، حتی خم به ابرو نمی‌آورد.
با نزدیک شدن به ماه اکتبر، بخشی از سواحل نروژ و دانمارک، رنگ خون به خود می‌گیرد. در همین راستا روز گذشته در مراسم جشن کشتن نهنگ‌های خلبان (Grindadráp) در دانمارک، مردم این کشور بیش از هزارو۴۰۰ دلفین را در جزایر فارو تکه‌تکه کردند! اهالی جنوب اسکاندیناوی بر اساس سنتی ۲۰۰ ساله، کشتار نهنگ‌ها و حتی دلفین‌ها را شروع می‌کنند. گوشت نهنگ در قدیم، ذخیره غذای زمستان اجداد ساکنان اسکاندیناوی بوده و اکنون هم این مردم که در رأس شاخص‌های رفاه جهان قرارگرفته‌اند، همچنان شیفته کشتار‌ند.
تولید اکسیژن با کمک نهنگ‌ها
شکارچیان محلی نهنگ‌ها را با قایق‌های خود به سمت ساحل هدایت می‌کنند و هنگامی که نهنگ‌ها نزدیک ساحل شدند، بقیه مردم با چاقو‌های بزرگ به جان نهنگ‌ها می‌افتند. حتی رسانه ملکه چندی قبل در گزارشی خنثی برای این ماجرا افشا کرد که «صدای جیغ نهنگ‌ها در زمان کشتار شنیده می‌شود. مردم قلاب‌هایی به طناب وصل کرده بودند و نهنگ‌ها را می‌کشیدند و سپس با چاقو به آن‌ها حمله می‌کردند و این نهنگ‌ها به روش فجیعی کشته می‌شدند.»
نهنگ‌ها مهندسان اکوسیستم دریایی هستند و نقش مهمی برای سلامتی اقیانوس و آبزیان آن دارند. نهنگ‌ها برای غذا خوردن به اعماق آب فرو می‌روند و برای نفس کشیدن به سطح آب می‌آیند. نهنگ‌ها با این کار مواد غذایی محدود و با ارزش را از اعماق دریا به آب‌های سطحی می‌آورند. این عملکرد نهنگ‌ها، رشد فیتوپلانکتون‌ها را تحریک می‌کند. فیتوپلانکتون‌ها، جلبک‌هایی هستند که نه‌تن‌ها پایه تمام زنجیره‌های غذایی دریایی را تشکیل می‌دهند، بلکه حداقل نیمی از اکسیژن کره زمین را هم تولید می‌کنند.
حمایت قانونی از قاتلان و سکوت دانشگاه‌ها
مردم جنوب اسکاندیناوی در پاسخ به اعتراض ان جی او‌های محیط‌زیستی می‌گویند که تحت مقررات و قوانین ملی این کار را می‌کنند و، چون سالانه کمتر از هزار نهنگ می‌کشند، شکار نهنگ منافاتی با اکوسیستم ندارد!
قوانین نروژ و دانمارک دست قاتلان نهنگ و دلفین را بازگذاشته و باز هم این کشور‌ها ادعای محیط‌زیستی دارند. در خصوص کشتار فقط هزار نهنگ! هم باید گفت که این آبزیان، طولانی‌ترین مسیر مهاجرتی در بین تمام پستانداران را دارند و با این مهاجرت موادغذایی با ارزش را نیز با خود جابه‌جا می‌کنند. یعنی نهنگ‌ها مهاجر‌ند و متعلق به اسکاندیناوی نیستند که مردم این مناطق هر زمان خواستند حمام خون راه بیندازند.
آمار‌های اتحادیه بین‌المللی حفاظت طبیعت در ژنو نشان می‌دهد در ۳۰ سال گذشته ۶ میلیون نهنگ در جنوب اسکاندیناوی قتل‌عام شده‌اند، اما شرکت‌های صیادی حرف از شکار سالی هزار نهنگ می‌زنند!
محققان دریافته‌اند که حتی مرگ نهنگ در دریا علاوه بر فراهم کردن غذای حداقل ۴۰۰ گونه جانوری از گرم شدن کره زمین هم جلوگیری می‌کند. مرگ این حیوان در خارج از دریا، کربن زیادی منتشر می‌کند که به جو زمین آسیب می‌زند. جالب اینکه فضای آکادمیک کشور‌های اسکاندیناوی هم که عنوان برترین‌های جهان را یدک می‌کشند، در این زمینه ساکتند.
رشوه به رسانه‌ها برای ساکت ماندن
فقط بخشی از قتل عام نهنگ‌ها و دلفین‌ها توسط مردم اسکاندیناوی انجام و تصاویر آن هم در تمام جهان با واکنش مواجه می‌شود. بخش گسترده‌ای از این قتل‌عام هم توسط کمپانی‌هایی صورت می‌گیرد که هم تصاویر و هم اخبار مربوط به خودشان را در نطفه خفه می‌کنند.
در همین زمینه چندی قبل یک ان جی اوی نروژی شکایتی را علیه تعدادی از شرکت‌های نروژی به‌خاطر شکار نهنگ تنظیم کرد. بنا به گزارش این عده از فعالین حیات وحش، کمپانی‌های صید نهنگ نروژی در تمام سال مشغول کشتار نهنگ و دلفین هستند. شکار نهنگ سود سرشاری برای این شرکت‌ها دارد و آن‌ها حتی به برخی رسانه‌های مهم اروپایی هم در این زمینه رشوه داده‌اند.
زورقاتلان دولتی زیاد است
آخرین‌بار در سال ۲۰۱۶ بود که موافقان و مخالفان شکار نهنگ در نشست جهانی اسلوونی در این زمینه صحبت کردند و البته نتیجه‌ای هم نداد. علاوه بر کشور‌های اسکاندیناوی یعنی ایسلند، نروژ و دانمارک (به جز سوئد که علاقه‌ای به شکار نهنگ ندارد) کشور کانادا هم از شکار نهنگ به شدت دفاع کرد. اندک کشور‌های مدافع نهنگ مثل استرالیا هم زورشان به این کشور‌ها نرسید و این بحث رها شد.
قوانین بین‌المللی آزادی شکار نهنگ برای مصارف تجاری از سال ۱۹۸۶ به حال تعلیق در آمد، اما کشور‌های اسکاندیناوی خواستار اصلاح این قانون هستند و هر سال هم در روز روشن به قتل عام این حیوان مشغولند.
تحقیقات نشان داده که نهنگ‌ها به عنوان یکی از بزرگ‌ترین گونه‌های پستانداران جهان در رأس هرم غذایی هستند و در واقع هیچ دشمنی ندارند به جز دولتمردان برخی کشور‌ها که چشم بر کشتار نهنگ در کشور خود بسته‌اند. پژوهشگران ایتالیایی می‌گویند این حیوانات روابط فامیلی بسیار قوی دارند و از دست دادن یکی از اعضای خانواده برایشان بسیار دشوار است و به همین دلیل هم خودکشی می‌کنند.