سایه خروج تحقیر آمیز آمریکا از افغانستان بر سیاست آسیایی کاخ سفید
- یکی از ستون نویسان آمریکایی، میگوید که خروج تحقیرآمیز آمریکا از افغانستان نشان دهنده شکست نهاد سیاست خارجی آمریکا در پیش بینی و سیاستگذاری است و اکنون شکست سیاست خارجی دیگری برای این کشور در آسیا به چشم میخورد.
به گزارش پایگاه «اس سی ام پی»، آمریکا در تلاش است تا از حمایت کشورهای جنوب شرقی آسیا برای محدود کردن چین استفاده کند؛ عنصر اصلی استراتژی آمریکا حمایت از اختلافات دریایی این کشورها با چین است.
برای تقویت این امر، «کامالا هریس»، معاون رئیس جمهور آمریکا ماه گذشته پس از سفر «لوید آستین»، وزیر دفاع آمریکا در ماه جولای، از سنگاپور و ویتنام دیدن کرد.
«هریس»، در سنگاپور اعلام کرد که آمریکا در برابر تهدیدات، در کنار متحدان و شرکای خود ایستاده است.
وی در ویتنام گفت «ما باید راههایی را برای فشار آوردن و افزایش فشار بر پکن بیابیم تا از کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها پیروی کند.»
معاون بایدن به طور خاص کمکهای مادی و آموزشی برای افزایش ظرفیت دفاعی دریایی ویتنام و همچنین گشت زنی بیشتر کشتیهای جنگی آمریکا ارائه کرد.
اما این استراتژی مبتنی بر پیش فرضهای کاذب و تفکر رویا پردازانه است.
یک پیش فرض غلط این است که تعهد آمریکا به جنوب شرقی آسیا تا حدی در مورد دفاع از حقوق دریایی منطقه است.
جنوب شرقی آسیا در مورد مشارکت آمریکا، این را برداشت میکند که آمریکا خواستار مشارکت در منافع آنهاست و نه چیز دیگر.
تنها ۵ کشور از ۱۰ کشور منطقه ادعاهای دریایی با چین در تنش هستند؛ باقی کشورها نگران دخالت آمریکا و تنش زایی بیشتر هستند.
درست پیش از سفر «هریس»، نخست وزیر ویتنام به سفیر چین گفت که ویتنام از کسی جانبداری نمیکند.
این هشداری نسبت به امیدهای آمریکا برای پیروزی بر ویتنام در ایجاد ائتلاف علیه چین، بود.
رویکرد آمریکا همچنان این است که گزینه نظامی را بر گزینه دیپلماتیک به عنوان اولویت قرار میدهد.
در موضوع جنگ ویتنام و اکنون افغانستان، این موضوع مشخص شد که جریانات آنطور که آمریکا انتظار داشت پیش نرفت و مجبور به خروج نامناسب از هر دوی این کشورها شد.
بهترین کاری که میتوان در رابطه با موضوع اختلافات دریای جنوبی چین انجام داد، مدیریت کشورها برای جلوگیری از بروز درگیری آشکار است.
اگرچه در طول این سالها حوادثی در این زمینه رخ داده است، اما این کشورهای درگیر در مناقشات دریایی جنوب شرقی آسیا در مدیریت آن موفق بودهاند.
هرچه بازیگران خارجی مانند آمریکا از نظر نظامی خود را درگیر این موضوع کنند، احتمال اینکه اختلافات از کنترل خارج شود بیشتر شده و این به ضرر جنوب شرقی آسیاست.
سیاست گذاران آمریکا باید از توصیههای مربوط به دخالت آمریکا در دریای جنوبی چین بر اساس مفروضات غلط و تفکر رویا پردازانه برحذر باشند.