برداشت آمریکا از نزدیکی روسیه به ایران؛ تصور تهدید
- با ترسیم نمودار تحول نگرش روسیۀ پساشوروی به ایران، جابه جایی‌هایی با شدت نوسان گسترده قابل مشاهده است که در یک سوی آن، ایران به مثابه «متحدی مطمئن و قابل اتکا در منطقه و جهان» و «متحدی در برابر دشمان مشترک» و در سوی دیگر به عنوان «تهدید جنوبی و به منزله ابزاری برای تنظیم روابط با غرب» مورد شناسایی قرار گرفته است.
یکی از جلوه‌های عملی این نوسان، در ارائه دو رای متفاوت و مهم در شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال ایران مشاهده می‌شود، مخالفت و وتوی قطعنامه ضد ایرانی شورای امنیت در ۲۶ فوریه ۲۰۱۸ و موافقت و رای به قطعنامه ضد ایرانی ۱۹۲۹ در ۹ ژوئن ۲۰۱۰ است.
«ایران در هندسه سیاست خارجی روسیه» عنوان کتابی به قلم محمد شاد است که وی در این اثر کوشیده است تصویری منطبق با واقعیت، از نحوه سیاستگذاری خارجی روسیه در مقابل ایران و عناصر دخیل در شکل‌گیری این سیاست‌ها ارائه دهد. در نظر دارد هر روز برشی از این کتاب را با خوانندگان خود به اشتراک بگذارد.
آمریکا همواره از نزدیکی فدراسیون روسیه و جمهوری اسلامی ایران احساس نگرانی کرده و آن را تهدیدی برای منافع خود دانسته است. نزدیکی روسیه به ایران و همکاری آن‌ها در مسائل راهبردی باعث تغییر در موازنه ژنوپلتیکی قدرت در خاورمیانه خواهد شد و عوارضی را برای آمریکا به دنبال خواهد داشت.
گسترش روابط روسیه و ایران پس از سال ۲۰۱۴ به ویژه به ابعاد نظامی- امنیتی موجب شده است برخی مقامات رسمی و سازمان‌های نظامی- امنیتی در آمریکا به صورت اختصاصی این موضوع را تحلیل کنند. در این زمینه، همزمان با آشکار شدن همکاری‌های روسیه و ایران در مسائل منطقه‌ای، ژنرال لوید آستین، فرمانده وقت سنتکام (ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا) در ۸ مارس ۲۰۱۶ در خصوص «شراکت استراتژیک» در حال شکل‌گیری میان روسیه و ایران هشدار می‌دهد.