دولت مردمی در میدان
_ محمد حسن قدیری ابیانه در روزنامه حمایت نوشت: با مشخص شدن ترکیب دولت سیزدهم در روز گذشته، آرزوی هر ایرانی انقلابی و وطن‌پرستی، برای به جریان افتادن سریع امور و پیشبرد اهداف نظام از طریق نیرو‌های تازه‌نفس کابینه از هر زمان دیگری به واقعیت نزدیک‌تر شده است. با چنین ترکیبی، انتظار می‌رود مسائل فوری و اولویت‌های کشور در اولین فرصت مورد رسیدگی قرارگرفته و بهترین راهکار‌ها برای مصاف با چالش‌ها بکار گرفته شود. طبعاً مهمترین مسئله کشور در حال حاضر، مقابله و ریشه‌کن کردن بیماری کروناست. آمار جان‌باختگان کووید-۱۹ هر روز مرز‌های جدیدی را جابجا می‌کند و تعداد اخیر فوتی‌ها (بیش از ۷۰۰) نفر مانند آن است که هر روز دو فروند هواپیمای مسافربری سقوط کنند و همه سرنشینان آن‌ها نیز کشته شوند.
به نظر می‌رسد که ضروری‌ترین چاره، بکارگیری روش‌های مختلف اعم از کار عمومی و فرهنگی در کنار ایجاد ضوابط جدی و تمهیدات لازم برای جلوگیری از شیوع این بیماری منحوس باشد. علیرغم تلاش سرسختانه جهادگران عرصه سلامت و زحمات فراوانی که می‌کشند، اما می‌بینیم که تعداد بیماران و جان‌باختگان هر روز افزایش می‌یابد. یک دلیل آن، به‌غفلت برخی از افراد نسبت به بالا بودن حساسیت وضع جاری بازمی‌گردد. گروهی از مردم به بهانه خسته شدن از رعایت پروتکل‌های بهداشتی، از پوشیدن ماسک امتناع می‌کنند، بخشی دیگر، به دنبال مسافرت و شب‌نشینی و تعدادی اهل تفرج و بازارگردی هستند.
این در حالی است که با توجه به سویه‌های مختلف کرونا و شدت سرایت آن‌ها، حتی اگر تعداد بسیار اندکی از افراد جامعه (به‌عنوان‌مثال پنج درصد از آن‌ها) از رعایت پروتکل‌ها سر باز بزنند، باید انتظار داشته باشیم آمار متوفیان به‌روزی هزار نفر نیز برسد؛ بنابراین لازم است قوانین بازدارنده و هزینه‌ساز برای متخلفان به مورداجرا درآید چراکه کشور‌های موفق در مهار کرونا، همگی از این طریق به نتیجه مطلوب دست‌یافته‌اند. علاوه بر این، ورود مهاجران افغانستانی که مهمان جمهوری اسلامی هستند هم می‌تواند شعاع این خطرات را افزایش دهد، زیرا امکان ناقل بودن آن‌ها وجود دارد و باید فکری به حال این موضوع کرد.
از سوی دیگر، به این دلیل که همه‌گیری کووید-۱۹، زن و مرد، کودک و جوان نمی‌شناسد و همه افراد جامعه را درگیر کرده، مسئولان کشوری و لشکری اعم از وزارت بهداشت و نیرو‌های نظامی پای‌کار آمده‌اند، ولی اولویت با تسهیل و تقویت فرایند‌ها به‌منظور رفع موازی کاری‌ها و مانع‌تراشی‌ها بر موارد دیگر است. علاوه بر این، تسریع در تولید و وارد کردن دارو‌های موردنیاز (علی‌الخصوص واکسن) به روشی که خطر بیولوژیک متوجه کشور نشود، نیاز فوری در این حوزه به شمار می‌رود. بنابراین، مشارکت مردم و مدیریت دولتی در کنار هم قادرند که این بیماری خطرناک را کنترل کنند و روشن است که هیچ‌کدام بدون کمک دیگری موفق نمی‌شوند. این مبنا در مورد مسائل اقتصادی که یکی از دو اولویت اصلی کشور محسوب می‌شود نیز صدق می‌کند. به‌این‌ترتیب که اگر دولت و سایر دستگاه‌های مسئول، بهترین عملکرد را هم داشته باشند، اما چنانچه با همراهی مردم مواجه نشود، باز به نتیجه مطلوب منتهی نمی‌شود. بااین‌حال، نقش مقامات دولتی در این میان، بسیار تعیین‌کننده است. سیاست‌گذاری‌ها و ریل‌گذاری‌ها مهم هستند؛ به‌شرط آنکه جامعه با آن‌ها همراه باشد. اگر جهت‌دهی‌های درست و هوشمندانه با سعی و تلاش شبانه‌روزی همراه شوند، بی‌تردید، مردم هم در کنار دولت خواهند ماند؛ اتفاقی که متأسفانه در سال‌های گذشته شاهد آن نبودیم و باعث از بین رفتن سرمایه‌های ملی شد. به‌بیان‌دیگر، دولت خدوم و مردمی سیزدهم، با در پیش گرفتن روند‌های پرقدرت و جهشی که به قول رئیس‌جمهور، قوه مجریه حتی یک ساعت را برای عملیاتی کردن آن‌ها از دست نخواهد داد، امیدواری و شادابی را در میان جامعه شکل داده و توقع بجا آن است که آحاد مردم نیز همان‌گونه که در پای صندوق‌های رأی نشان دادند، به یاری دولت بشتابند.
نکته دیگر اینکه مردم در انتخابات، رئیس‌جمهوری دلسوز، خوش‌نام و پرتلاش را انتخاب کردند و با همیاری مجلس انقلابی، بسیاری از موانع رفع خواهد شد، لذا تردیدی در عزم قوای سه‌گانه در این خصوص وجود ندارد. بااین‌حال، اشتباهاتی در گذشته وجود داشته که با همت دولت و هم‌افزایی مردم باید برطرف شوند. از باب مثال، چاپ پول بدون پشتوانه در ادوار قبلی برای رفع‌ورجوع هزینه‌های جاری ازجمله پرداخت حقوق، شیوه‌ای رایج بوده که به کاهش ارزش پول ملی در مقایسه با ارز‌های خارجی و درنتیجه، ایجاد تورم و گرانی منجر شده است. هرچند دولت برای مبارزه با فساد همه توان خود را بکار خواهد گرفت و بخصوص در خشکاندن ریشه‌های فساد مصمم است، چنانچه جلوی این روند گرفته نشود، کاهش ارزش ریال و افزایش تورم ادامه خواهد داشت. راه‌حل‌های این معضل مشخص است، اما به زمان نیاز دارد و به‌فوریت حاصل نمی‌شود. در حال حاضر، میزان بهره‌وری و ساعات مفید کاری در کشور ما پایین، آمار اسراف بالاست و ما باید به سمتی برویم که سیاست‌های اجرایی با یک حرکت همگانی عجین شود. گام اول با دولت است چراکه اگر مردم، تصمیمات شوق‌آفرین و مفید به حال معیشت خود را مشاهده کنند، این همراهی به وجود خواهد آمد؛ همان‌گونه که در نقطه مقابل، هم‌افزایی به جهت سیاست‌گذاری اشتباه درگذشته شکل نگرفت.
از طرفی، تعمیم فرهنگ کار و تلاش سخت و شبانه‌روزی در میان دستگاه‌های مسئول و سپس سر ریز آن به جامعه، یکی از وظایف کلیدی دولت به شمار می‌رود. خلل و فرجی که به دلیل فساد در برخی نهاد‌ها وجود داشت از یک‌سو، و تن‌پروری و زخم بستری که برخی از مقامات به جهت بی‌تحرکی و مدیریت ویدئو کنفرانسی درگذشته داشتند از سوی دیگر، راه فراخی برای گریز از عرق ریختن و تلاش کردن فراهم کرده بود. طبیعتاً وقتی مردم مسئولان با نشاط و حاضر در میدان‌ها برای حل مشکلات را ببینند، آن‌ها نیز انرژی مضاعفی برای کار کردن پیدا خواهند کرد و این فرمولی است که همیشه کار کرده است.
همه شرایط و مقدمات اکنون برای حرکت پرقدرت کشور به سمت قله اهداف فراهم‌شده و مردم منتظرند تا نتیجه شیرین انتخاب خود را بچشند؛ اتفاقی که با تیم تازه‌نفس دولت رقم می‌خورد و ایران اسلامی را از دریای متلاطم مشکلات داخلی و خارجی، به ساحل امن رهنمون خواهد شد.