روز پانزدهم ماه محرم/حضرت «زینب کبری (س)»: ما رأیتُ الّا جمیلاً

یدالله بهتاش در گفت‌وگو با پیرامون وقایع روز پانزدهم ماه محرم گفت: زمان وقوع رخداد‌های پس از قیام عاشورا به صورت روزانه بیان نشده است، اما آنچه مشخص است اینکه پس از شهادت «امام حسین (ع)» کاروان اسرای کربلا را وارد کوفه کردند، از اینجا بود که شفاف سازی توسط حضرت «زینب کبری (س)» و «امام زین العابدین (ع)» آغاز شد.

وی در همین راستا ادامه داد: کوفه برای مدتی پایتخت اسلام و «امیرالمومنین (ع)» بود لذا این شهر برای حضرت «زینب کبری (س)» غریب نبود، ایشان تا مدت‌ها در کوفه درس قرآن داشتند و تا حدود زیادی با شهر آشنا بودند لذا وقتی وارد شهر شدند خطبه‌ای خطاب به مردم شهر بیان کرده و به نکوهش آنان و اعمال این مردم پرداختند.

بهتاش به حضور اسرا کربلا در کاخ ابن زیاد اشاره و بیان کرد: ابن زیاد اسرای کربلا را دست و پا بسته به کاخ خود آورد، در حالی که سر مبارک «سیدالشهدا (ع)» را در مقابل خود قرارداده بود، فردی از اصحاب پیامبراکرم (ص)» نیز در آن مکان حاضر بود و با دیدن این رویداد به ابن زیاد اعتراض کرد و گفت: من بار‌ها دیدم که «پیامبراکرم (ص)»، «امام حسین (ع)» را بوسه می‌زند، تو حق جسارت به ایشان را نداری، این اعتراض به مذاق ابن زیاد خوش نیامد و صحابه «پیامبراکرم (ص)» را تهدید به مرگ کرد، آن مرد نیز مجلس ابن زیاد را با دلخوری ترک کرد.

وی با اشاره به برخورد ابن زیاد با «حضرت زینب کبری (س)» ابراز کرد: این زیاد احساس پیروزی و سر مستی می‌کرد، پس از حضور اسرای کربلا به مجلس این زیاد، حضرت «زینب کبری (س)» نیز با بی اعتنایی وارد شدند، ابن زیاد با صدای بلند پرسید این بانو چه کسی است و بار دیگر سوال خود را تکرار کرد، کنیزان گفتند این بانو دختر حضرت «فاطمه زهرا (س)» است لذا این زیاد با زخم زبان به حضرت «زینب کبری (س)» با ایشان گفتگو پرداخت.

***جز فاسق رسوا نمی‌شود

این کارشناس علوم قرآنی پیرامون سخنان و سوالات ابن زیاد از حضرت «زینب کبری (س)» بیان کرد: ابن زیاد گفت: خدا شما را رسوا و دروغگو را مشخص کرد، حضرت «زینب کبری (س)» نیز در پاسخ فرمودند: سپاس خداوند را که ما را به واسطه «پیامبراکرم (ص)» گرامی داشت و از پلیدی پاک گردانید. جز فاسق رسوا نمی‎شود و جز بدکار، دروغ نمی‎گوید، و بد کار ما نیستیم بلکه دیگرانند یعنی تو و پیروانت هستید، ابن زیاد گفت: دیدی خدا با خاندانت چه کرد؟ حضرت «زینب کبری (س)» فرمودند: جز زیبایی ندیدم، آنان کسانی بودند که خدا مقدّر ساخته بود کشته شوند و آنان نیز اطاعت کرده و به سوی آرامگاه خود شتافتند و به‌زودی خداوند تو و آنان را در روز رستاخیز با هم روبه‌رو می‎کند، آنان از تو، به درگاه خدا شکایت و دادخواهی خواهند کرد، اینک بنگر که آن روز چه کسی پیروز خواهد شد. این سخنان ابن زیاد را بر آشفت، زیرا حضرت «زینب کبری (س)» با شجاعت در مقابل او ایستاده بوده و حقایق را بیان فرمودند.

بهتاش رویکرد حضرت «زینب کبری (س)» را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: حضرت «زینب کبری (س)» پیام آور قیام عاشورا بودند، ایشان با شجاعت دو مقوله مهم را بیان فرمودند، در قدم اول در مقابل حاکمی که احساس می‌کرد پیروزمندانه نوه «پیامبراکرم (ص)» را شکسته داده و به شهادت رسانده ایستادند و به او فهماندند آن دروغگویان که از آنان سخن می‌گویید ما نیستیم بلکه خود شما هستید، در حقیقت فرافکنی که ابن زیاد قصد داشت برای انحراف ذهن مردم انجام دهد در همان مجلس در هم کوبی،د هرچند ابن زیاد حضرت «زینب کبری (س)» را تهدید به مرگ کرد.

***دفاع از امامت

وی سخنان ابن زیاد و «امام سجاد (ع)» را مورد بررسی قرار دادو تصریح کرد: همان زمان ابن زیاد رو به «امام سجاد (ع)»کرد و گفت: تو کیستی؟ «امام سجاد (ع)» در پاسخ بیان فرمودند: من «علی بن الحسین (ع)» هستم، ابن زیاد گفت: من شنیده بودم که پسران «امام حسین (ع)» در صحنه عاشورا به شهادت رسیده اند؟ «امام سجاد (ع)» فرمودند: مردم کسان ما را در کربلا کشتند، ابن زیاد گفت: خدا کسان شما را در کربلا کشت! «امام سجاد (ع)» فرموند: خدا فقط جان‌ها را می‌گیرد، ابن زیاد، چون قدرت را در دست داشت و مغرور بود خشمگین شد و دستور داد تا سر «امام سجاد (ع)» را از بدن جدا کنند، اما حضرت «زینب کبری (س)» اجازه این کار را نداد. سپس اسرا را چند روز زندان و بعد به شام فرستادند.

بهتاش تلاش‌های حضرت «زینب کبری (س)» را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: حضرت «زینب کبری (س)» همواره تلاش داشتند تا در شرایط گوناگون از اسرا دفاع کنند و آنچه حقیقت دارد را بیان کنند، ایشان در دفاع از حق و بیان حقیقت بسیار موفق بودند.

***حضرت «زینب کبری (س)» فرمانده عملیات بعد از واقعه عاشورا

این کارشناس علوم قرآنی پیرامون واقعه کربلا بیان کرد: واقعه کربلا به دو بخش تقسیم می‌شود به زمانی پیش از شهادت «امام حسین (ع)» و زمانی دیگر پس از شهادت «سیدالشهدا (ع)»، در زمان حیات «امام حسین (ع)» ایشان خود مدیریت کاروان را بدست داشتند، اما پس از شهادت ایشان حضرت «زینب کبری (س)» کاروان‌سالار کاروان کربلا شدند و فرماندگی عملیات را به دست گرفتند.

وی به توصیف حضرت «زینب کبری (س)» پرداخت و افزود: حضرت «زینب کبری (س)» بانویی بزرگ و بسیار عابد بودند، ایشان شخصیت بزرگی داشتند، این بانوی بزرگوار اسوه صبور و و شکیبایی بودند؛ در عین حال توجه به شخصیت حضرت «زینب کبری (س)» درسی بزرگ را برای جامعه در بردارد، کسب جایگاه ارزنده و رسیدن به رشد تنها با عبادت و عبد صالح بودن به دست می‌آید، خاندان «نبی اکرم (ص)» از همین طریق توانستند به جایگاه بلند خلقت دست یابند و به اسوه انسانیت بدل شوند.

بهتاش نقش حضرت «زینب کبری (س)» را در واقعه عاشورا مطرح و تاکید کرد: حضرت «زینب کبری (س)» در حقیقت به مدیریت بحران عاشورا در سخت‌ترین شرایط دست زدند، موضوعی که جای تامل فراوانی دارد، ایشان علاوه بر صبر توانستند از همان ابتدایی‌ترین زمان شام غربیان مدیریت کاروان اسرا را به دست بگیرند؛ لذا زمانی که خیمه‌ها توسط دشمنان به آتش کشیده شد،  اسرا را زیر خیمه‌ای نیمه سالم و نیمه سوخته جمع کردند.

وی حرکت حضرت «زینب کبری (س)» در شام غربیان را ارزنده دانست و خاطرنشان کرد: حضرت «زینب کبری (س)» با تمام مصائبی که تحمل کرده بودند سریعا مدیریت اوضاع را به دست گرفتند، ایشان پس از ساماندهی به مشکلات بندگی خدا را فراموش نکردند و نماز شب خود را در حالی بجا آوردند که توانی برای ایستادن نداشتند، این درسی بزرگ برای جامعه ما و خصوصا مسئولان است، حضرت «زینب کبری (س)» با عبادت و بندگی در مقابل خدا همچنین صبر بهترین مدیریت بحران را به نمایش گذاشتند.