هروی: بذر مدال طلای کاراته در المپیک از ۵۰ سال قبل کاشته شده بود/ نمی‌دانم تا کِی قرارداد دارم!
سرمربی تیم ملی کاراته ایران گفت: در تمام جلساتی که در وزارت ورزش و کمیته المپیک شرکت میکردیم به مسئولان ورزش قول مدال طلای المپیک را می‌دادیم.
خبرگزاری میزان -
*در خصوص عملکرد تیم بانوان صحبت می‌کنی؟
فقط می‌گویم این تیم شایسته مدال المپیک بود، اما گاهی اوقات در ورزش اتفاقتی رخ می‌دهد که شرایط را سخت می‌کند و به کادرفنی و بازیکنان تیم بانوان خسته نباشید می‌گویم و امیدوارم در مسابقات آینده موفق باشند.
*کادرفنی خوبی در این مدت کنار خوت داشتی.
دقیقا همینطور است. خواجوی، حسین و حسن روحانی، سلطانی، حسنی‌پور، حسینی و تمام دوستانی که به من کمک کردند نقش بسزایی در این موفقیت دارند. نباید از نقش مربین استان‌ها و باشگاه‌ها هم غافل شویم و بذر این طلا ۵۰ سال قبل در کاراته کاشته شده بود که در توکیو آن را درو کردیم.
*رییس فدراسیون را تا چه اندازه در این موفقیت سهیم میدانی؟
سیدحسن طباطبایی در تمام این مدت کنار ما بود و هر درخواستی داشتیم او تا حد توان موافقت کرد و باید از رئیس، دبیر و تمام مسئولان فدراسیون و حتی مسئولان سابق این مجموعه قدردانی کنم. یک تشکر ویژه هم از اصحاب رسانه، وزارت ورزش و کمیته المپیک دارم که مسیر موفقیت را برای ما هموار کردند.
*کسب مهمترین مدال دنیا برای ادامه کار تو را بی انگیزه نمی‌کند؟
ماهیت ورزش این است وقتی نتیجه می‌گیری همه برایت دست می‌زنند و وقتی شکست بخوری همه انتقاد می‌کنند، اما من تا روزی که مسئولیت هدایت تیم ملی را بر عهده دارم با تمام وجود کار می‌کنم و حق ندارم انگیزه خود را از دست بدهم. آدم بهتر است تا زمانی بماند که بتواند کمک کند و وقتی ببیند کارایی ندارد بهتر است خودش کنار برود.
*وضعیت قراردادت با فدراسیون به کجا رسید؟
در فدراسیون کاراته کاغذبازی و قرارداد معنایی ندارد. من قرارداد مکتوبی ندارم و همانطور که گفتم تا روزی که بدانم مفید هستم در خدمت تیم ملی خواهم بود و راستش را بخواهید نمی‌دانم تا کی با فدراسیون قرارداد دارم!
*قبول داری پرچمدار رشته‌های رزمی بودید؟
ببینید، تیم ملی تکواندو دچار بدشانسی شد و مصدومیت هادی‌پور و بدشانسی میرهاشم کار دست این تیم داد وگرنه تیم خوبی داشتیم. در خصوص بوکس هم باید به علیرضا تبریک بگویم که تیم فوق العاده‌ای ساخته و از دیدن مبارزات بوکسور‌ها لذت بردم و مطمئن هستم این تیم با استکی در بازی‌های آسیایی بهترین نتایج ممکن را کسب می‌کند. با این حال این مدال برای تمامی رشته‌های رزمی است و نباید زحمات سایر رشته‌ها نادیده گرفته شود.
*بسیاری از منتقدان معتقد هستند با پایان دوران قهرمانی نسل فعلی، کاراته کا‌های جایگزین خوبی در ایران نداریم.
زمانی علیرضا کتیرایی، مهدی جعفری، آشتیان عموزاده و ... از تیم ملی رفتند، پس از آن برادران روحانی آمدند و رفتند، پورشیب، گنج‌زاده، مهدی‌زاده و خیلی از قهرمان دیگر می‌آیند و می‌روند؛ کما اینکه همین الان کاراته کا‌هایی مثل آسیابری، مهدی‌زاده، اباذری و چند چهره جوان دیگر داریم که می‌توانند تا چند سال آینده به تیم کمک کنند. مطمئن باشید جوانان خوبی پشت خط هستند که در آینده بیشتر از آن‌ها می‌شنوید و کاراته ایران مشکل نیروی انسانی ندارد.
*صحبت پایانی..
از اینکه دل مردم با کسب مدال طلای سجاد گنج‌زاده شاد شد بسیار خوشحالم و از تمام پیشکسوتان و بزرگان کاراته که برای این رشته زحمت کشیدند، تشکر می‌کنم و امیدوارم روز به روز شاهد پیشرفت کاراته ایران در میادین بین‌المللی باشیم.
- او سید شهرام هروی است؛ سرمربی موفق تیم ملی کاراته که به واسطه قهرمانی‌های متوالی شاگردانش در رقابت‌های جهانی و آسیایی، آقای قابل اطمینان کاراته لقب گرفت. این مربی توانمند بار دیگر شایستگی‌های خود را در المپیک توکیو به اثبات رساند و اولین و شاید آخرین طلای کاراته ایران در المپیک هم در زمان مربیگری او به دست آمد.
گفت‌وگوی خبرنگار میزان و سید شهرام هروی را در ادامه از زیر نظر می‌گذرانید:
*از زمانی که مسابقات کسب سهمیه شروع شد فکر می‌کردی روزی کاراته ایران به طلای المپیک برسد؟
ما در تمام جلساتی که در وزارت ورزش و کمیته المپیک شرکت میکردیم به مسئولان ورزش قول مدال طلای المپیک را می‌دادیم، چون به بازیکنان خود ایمان داشتیم و خوشحالم که وعده هایمان عملی شد.
*در خصوص ماراتن کسب سهمیه المپیک صحبت کن.
با حدود ۱۵ بازیکن در رقابت‌های مختلف شرکت کردیم تا هر سه سهمیه کامل را کسب کنیم و در نهایت بهمن عسگری و سجاد گنج‌زاده سهمیه کسب کردند. البته پورشیب هم به این مهم دست یافت، اما به خاطر قوانینی که وجود داشت، اجازه حضور در توکیو را پیدا نکرد. هرچند امیر مهدی‌زاده هم در عین شایستگی حضور در المپیک را از دست داد.
*اگر عسگری در المپیک حضور داشت می‌شد روی دو طلا حساب کرد؟
بهمن عسگری نفر یک رنکینگ بود و فاصله زیادی با نفرات بعدی خود داشت و شانس اصلی طلای المپیک محسوب می‌شد، اما متاسفانه ناخواسته المپیک را از دست داد و واقعا جای او در توکیو خالی بود.
*آیا مصدومیت گنج‌زاده پیش از المپیک روی عملکردش در توکیو تاثیر داشت؟
مصدومیت جزو لاینفک ورزش بخصوص رشته‌های رزمی است و سجاد هم پیش از المپیک با آسیب دیدگی‌های مختلفی دست و پنجه نرم می‌کرد و حتی با دست شکسته در توکیو روی تاتامی رفت، اما به قدری باغیرت در مسابقات ظاهر شد که گاهی فراموش می‌کردم او مصدوم است. زمانی که پورشیب به عنوان کاپیتان تیم پا به پای سجاد تمرین کرد تا او را برای رسیدن به آمادگی کمک کند، انگیزه گنج زاده بیشتر شد و عزم خود را برای طلای المپیک جزم کرد.
*به نظر گنج‌زاده مسیر سختی تا رسیدن به فینال داشت؟
گنج‌زاده در یک گروه سخت بدون باخت صدرنشین شد و با شایستگی به مرحله نیمه نهایی رسید تا یک فینال زودرس مقابل آکتاش برگزار کند. او پس از برتری در دیدار حساس نیمه‌نهایی به فینال رسید تا در مقابل حریف عربستانی بازی کند و دیدید که در بازی نهایی هم کاراته کای عربستانی با ضربه خطا باعث مصدومیت ورزشکار ما شد و خداراشکر که اتفاق بدی برا سجاد رخ نداد و قهرمان المپیک شد. اگر بخواهم جمع بندی کنم سجاد از هر ۹ رقیب خود شایسته‌تر بود و خدا به هرکسی که بیشتر تلاش کند، بیشترین توجه را می‌کند و خوشحالم که حق به حقدار رسید.
*داوری مسابقات کاراته چطور بود؟
در مجموع قصاوت‌ها بد نبود، البته در بازی فینال داوران به اشتباه ۳ امتیاز به کاراته کای عربستانی دادند که روی تمرکز سجاد تاثیر گذاشت، اما داوری‌ها در کل خوب بود.
*از اینکه اسمت در تاریخ کاراته ایران ماندگار شد چه حسی داری؟
مهم نام شهرام هروی نیست بلکه موفقیت کاراته و کسب نخستین طلای تاریخ به هر چیز دیگری اولویت دارد. ما وظیفه خود را انجام دادیم و هیچ حسی زیباتر از برافراشته شدن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران نیست.
*اما شما اولین و آخرین مدال طلای تاریخ کاراته در المپیک را به دست آوردین؟
ایمان دارم کاراته به المپیک برمی‌گردد، چون همه از نزدیک زیبایی‌های این رشته را مشاهده کردند. رشته‌ای با این همه جذابیت حق دارد در المپیک باشد و امیدوارم موفقیت‌های کاراته ایران هم در این میدان بزرگ ادامه داشته باشد.
*از زمانی که مسابقات کسب سهمیه شروع شد فکر می‌کردی روزی کاراته ایران به طلای المپیک برسد؟
ما در تمام جلساتی که در وزارت ورزش و کمیته المپیک شرکت میکردیم به مسئولان ورزش قول مدال طلای المپیک را می‌دادیم، چون به بازیکنان خود ایمان داشتیم و خوشحالم که وعده هایمان عملی شد.
*در خصوص ماراتن کسب سهمیه المپیک صحبت کن.
با حدود ۱۵ بازیکن در رقابت‌های مختلف شرکت کردیم تا هر سه سهمیه کامل را کسب کنیم و در نهایت بهمن عسگری و سجاد گنج‌زاده سهمیه کسب کردند. البته پورشیب هم به این مهم دست یافت، اما به خاطر قوانینی که وجود داشت، اجازه حضور در توکیو را پیدا نکرد. هرچند امیر مهدی‌زاده هم در عین شایستگی حضور در المپیک را از دست داد.
*اگر عسگری در المپیک حضور داشت می‌شد روی دو طلا حساب کرد؟
بهمن عسگری نفر یک رنکینگ بود و فاصله زیادی با نفرات بعدی خود داشت و شانس اصلی طلای المپیک محسوب می‌شد، اما متاسفانه ناخواسته المپیک را از دست داد و واقعا جای او در توکیو خالی بود.
*آیا مصدومیت گنج‌زاده پیش از المپیک روی عملکردش در توکیو تاثیر داشت؟
مصدومیت جزو لاینفک ورزش بخصوص رشته‌های رزمی است و سجاد هم پیش از المپیک با آسیب دیدگی‌های مختلفی دست و پنجه نرم می‌کرد و حتی با دست شکسته در توکیو روی تاتامی رفت، اما به قدری باغیرت در مسابقات ظاهر شد که گاهی فراموش می‌کردم او مصدوم است. زمانی که پورشیب به عنوان کاپیتان تیم پا به پای سجاد تمرین کرد تا او را برای رسیدن به آمادگی کمک کند، انگیزه گنج زاده بیشتر شد و عزم خود را برای طلای المپیک جزم کرد.
*به نظر گنج‌زاده مسیر سختی تا رسیدن به فینال داشت؟
گنج‌زاده در یک گروه سخت بدون باخت صدرنشین شد و با شایستگی به مرحله نیمه نهایی رسید تا یک فینال زودرس مقابل آکتاش برگزار کند. او پس از برتری در دیدار حساس نیمه‌نهایی به فینال رسید تا در مقابل حریف عربستانی بازی کند و دیدید که در بازی نهایی هم کاراته کای عربستانی با ضربه خطا باعث مصدومیت ورزشکار ما شد و خداراشکر که اتفاق بدی برا سجاد رخ نداد و قهرمان المپیک شد. اگر بخواهم جمع بندی کنم سجاد از هر ۹ رقیب خود شایسته‌تر بود و خدا به هرکسی که بیشتر تلاش کند، بیشترین توجه را می‌کند و خوشحالم که حق به حقدار رسید.
*داوری مسابقات کاراته چطور بود؟
در مجموع قصاوت‌ها بد نبود، البته در بازی فینال داوران به اشتباه ۳ امتیاز به کاراته کای عربستانی دادند که روی تمرکز سجاد تاثیر گذاشت، اما داوری‌ها در کل خوب بود.
*از اینکه اسمت در تاریخ کاراته ایران ماندگار شد چه حسی داری؟
مهم نام شهرام هروی نیست بلکه موفقیت کاراته و کسب نخستین طلای تاریخ به هر چیز دیگری اولویت دارد. ما وظیفه خود را انجام دادیم و هیچ حسی زیباتر از برافراشته شدن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران نیست.
*اما شما اولین و آخرین مدال طلای تاریخ کاراته در المپیک را به دست آوردین؟
ایمان دارم کاراته به المپیک برمی‌گردد، چون همه از نزدیک زیبایی‌های این رشته را مشاهده کردند. رشته‌ای با این همه جذابیت حق دارد در المپیک باشد و امیدوارم موفقیت‌های کاراته ایران هم در این میدان بزرگ ادامه داشته باشد.
*در خصوص عملکرد تیم بانوان صحبت می‌کنی؟
فقط می‌گویم این تیم شایسته مدال المپیک بود، اما گاهی اوقات در ورزش اتفاقتی رخ می‌دهد که شرایط را سخت می‌کند و به کادرفنی و بازیکنان تیم بانوان خسته نباشید می‌گویم و امیدوارم در مسابقات آینده موفق باشند.
*کادرفنی خوبی در این مدت کنار خوت داشتی.
دقیقا همینطور است. خواجوی، حسین و حسن روحانی، سلطانی، حسنی‌پور، حسینی و تمام دوستانی که به من کمک کردند نقش بسزایی در این موفقیت دارند. نباید از نقش مربین استان‌ها و باشگاه‌ها هم غافل شویم و بذر این طلا ۵۰ سال قبل در کاراته کاشته شده بود که در توکیو آن را درو کردیم.
*رییس فدراسیون را تا چه اندازه در این موفقیت سهیم میدانی؟
سیدحسن طباطبایی در تمام این مدت کنار ما بود و هر درخواستی داشتیم او تا حد توان موافقت کرد و باید از رئیس، دبیر و تمام مسئولان فدراسیون و حتی مسئولان سابق این مجموعه قدردانی کنم. یک تشکر ویژه هم از اصحاب رسانه، وزارت ورزش و کمیته المپیک دارم که مسیر موفقیت را برای ما هموار کردند.
*کسب مهمترین مدال دنیا برای ادامه کار تو را بی انگیزه نمی‌کند؟
ماهیت ورزش این است وقتی نتیجه می‌گیری همه برایت دست می‌زنند و وقتی شکست بخوری همه انتقاد می‌کنند، اما من تا روزی که مسئولیت هدایت تیم ملی را بر عهده دارم با تمام وجود کار می‌کنم و حق ندارم انگیزه خود را از دست بدهم. آدم بهتر است تا زمانی بماند که بتواند کمک کند و وقتی ببیند کارایی ندارد بهتر است خودش کنار برود.
*وضعیت قراردادت با فدراسیون به کجا رسید؟
در فدراسیون کاراته کاغذبازی و قرارداد معنایی ندارد. من قرارداد مکتوبی ندارم و همانطور که گفتم تا روزی که بدانم مفید هستم در خدمت تیم ملی خواهم بود و راستش را بخواهید نمی‌دانم تا کی با فدراسیون قرارداد دارم!
*قبول داری پرچمدار رشته‌های رزمی بودید؟
ببینید، تیم ملی تکواندو دچار بدشانسی شد و مصدومیت هادی‌پور و بدشانسی میرهاشم کار دست این تیم داد وگرنه تیم خوبی داشتیم. در خصوص بوکس هم باید به علیرضا تبریک بگویم که تیم فوق العاده‌ای ساخته و از دیدن مبارزات بوکسور‌ها لذت بردم و مطمئن هستم این تیم با استکی در بازی‌های آسیایی بهترین نتایج ممکن را کسب می‌کند. با این حال این مدال برای تمامی رشته‌های رزمی است و نباید زحمات سایر رشته‌ها نادیده گرفته شود.
*بسیاری از منتقدان معتقد هستند با پایان دوران قهرمانی نسل فعلی، کاراته کا‌های جایگزین خوبی در ایران نداریم.
زمانی علیرضا کتیرایی، مهدی جعفری، آشتیان عموزاده و ... از تیم ملی رفتند، پس از آن برادران روحانی آمدند و رفتند، پورشیب، گنج‌زاده، مهدی‌زاده و خیلی از قهرمان دیگر می‌آیند و می‌روند؛ کما اینکه همین الان کاراته کا‌هایی مثل آسیابری، مهدی‌زاده، اباذری و چند چهره جوان دیگر داریم که می‌توانند تا چند سال آینده به تیم کمک کنند. مطمئن باشید جوانان خوبی پشت خط هستند که در آینده بیشتر از آن‌ها می‌شنوید و کاراته ایران مشکل نیروی انسانی ندارد.
*صحبت پایانی..
از اینکه دل مردم با کسب مدال طلای سجاد گنج‌زاده شاد شد بسیار خوشحالم و از تمام پیشکسوتان و بزرگان کاراته که برای این رشته زحمت کشیدند، تشکر می‌کنم و امیدوارم روز به روز شاهد پیشرفت کاراته ایران در میادین بین‌المللی باشیم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *