مدال‌های غیر منتظره سوغات توکیو برای ایران
_ روزنامه وطن امروز نوشت: المپیک توکیو هم به خط پایان رسید و مسافرانش را در ایستگاه آخر پیاده کرد. آمریکا روز آخر صدر جدول را از چین گرفت و ژاپن میزبان هم سوم شد. کاروان ایران نیز با ۳ طلا، ۲ نقره و ۲ برنز در جایگاه بیست‌و‌هفتم قرار گرفت.
پس از المپیک ۲۰۱۲ لندن، بهترین عملکرد ایران در تاریخ المپیک، همین توکیو بود، اما آیا واقعا ورزش ایران در دوره مسعود سلطانی‌فر به عنوان وزیر ورزش عملکرد خوبی داشته است؟
ایران در ادوار المپیک تا به حال در رشته‌های تیراندازی، کشتی، دوومیدانی، وزنه‌برداری، تکواندو و کاراته توانسته مدال کسب کند و این یعنی مابقی رشته‌هایی که به این آوردگاه مهم اعزام می‌شوند، برای سرگرمی و تنها کسب تجربه است.
کاروان ایران در توکیو پس از آنکه برای اولین‌بار در تاریخ تیراندازی به مدال آن هم طلا رسید تا ۱۰ روز پس از آن رنگ مدال به خود ندید و هر ورزشکاری که به میدان می‌رفت، ناامیدانه حذف می‌شد. باز هم گلی به جمال رشته‌هایی که همیشه برای کشورمان آبروداری می‌کنند که اگر در توکیو نبودند، ورزش ایران در قعر چاه عمیق مسؤولان بی‌تدبیر دولت سابق گرفتار می‌شد.
کشتی ایران با ۱۱ سهمیه در رشته آزاد و فرنگی تنها به یک مدال طلا، یک نقره و ۲ برنز بسنده کرد و این در حالی است که کشتی آزاد ما حتی دستش به طلا هم نرسید.
وزنه‌برداری ما که با سهمیه کمتری به توکیو آمد، تنها یک مدال نقره کسب کرد و از آن روز‌هایی که پرچم کشورمان در سنگین‌وزن بالاتر از هر کشوری بالا می‌رفت، فاصله زیادی گرفته‌ایم؛ تا جایی که نماینده گرجستان همه رکورد‌ها را جابه‌جا و همه را مبهوت هنرنمایی خود کرد.
از مسؤولان ورزش کشور باید پرسید اگر رشته کاراته که ژاپنی‌ها امسال توانستند به المپیک بیاورند، نبود و البته در دوره بعد هم نخواهد بود، چگونه می‌خواستند سرشان را بالا بگیرند؟
اگر سجاد گنج‌زاده با رأی داوران (البته حقش بود) به مدال طلا نمی‌رسید، چگونه از عملکرد خود دفاع می‌کردند؟
تنها به ۳ مدال طلا نباید توجه کرد، باید اشاره‌ای به عملکرد دیگر رشته‌ها در توکیو داشت. مثل والیبال که در گروه ۶ تیمی، پنجم شد و نتوانست حتی از گروهش صعود کند؛ والیبالی که پس از لیگ ملت‌ها در توکیو هم به ژاپن باخت و حذف شد تا نشان دهد رشته موفق سال‌های اخیر باید باز هم از صفر و سر خط شروع کند.
در تکواندو هم که همیشه در المپیک‌ها مدال کسب می‌کردیم، در توکیو با ۳ ورزشکار نتوانستیم حتی به مدال برنز بوسه بزنیم و حذف نمایندگان‌مان را براحتی هر چه تمام‌تر به نظاره نشستیم.
در دوومیدانی رکورد‌های خود ورزشکاران‌مان هم در المپیک زده نشد. احسان حدادی، ورزشکار پرتاب دیسک ایران با عملکرد ضعیف، هر چه در سال‌های اخیر رشته بود، پنبه کرد و از آن حدادی دوره‌های قبل فرسنگ‌ها فاصله داشت.
در رشته شمشیربازی عملکردمان نسبت به دوره قبل ضعیف‌تر بود و خیلی زود از دور مسابقات حذف شدیم.
در سایر رشته‌ها نیز همچون سال‌های گذشته نتوانستیم جایگاه خوبی داشته باشیم و شاید عادت کرده‌ایم.
کاری به کار مابقی رشته‌ها نداشته باشیم و تنها به رشته‌های مدال‌آور هر دوره توجه داشته باشیم که اگر نباشند، کلاه‌مان پس معرکه است.
کشوری مثل اوگاندا در رشته دوی ۳۰۰۰ متر توسط یک بانو به مدال طلا رسید که نخستین‌بار در تاریخ المپیکش بوده است.
در دوی ۱۰۰ متر مردان، دونده ایتالیایی در مرحله نیمه‌نهایی سوم شد و در فینال به مدال طلا دست پیدا کرد؛ دونده‌ای که نخستین حضورش در المپیک بود.
این یعنی ورزشکاران در دنیا برای به موفقیت رسیدن تلاش می‌کنند و تا رسیدن به جایگاهی که در رویا‌های خود متصورند، می‌جنگند و مبارزه می‌کنند، اما در ایران همه نگاه‌ها تنها به چند رشته مدال‌آور است که تا زمانی که به این شکل باشد، گمان نکنید کشورمان در المپیک‌های بعدی می‌تواند موفق‌تر ظاهر شود. تا زمانی که برای باخت‌های‌مان توجیه داشته باشیم و نخواهیم بیشتر تلاش کنیم و بجنگیم، سخن از بهتر شدن شرایط ورزش ایران در آوردگاه‌های مهمی همچون المپیک، گزاف است.
***
ایران مدال‌آورترین کشور مسلمان شد
کاروان ورزش کشورمان مدال‌آورترین کشور مسلمان در المپیک توکیو شناخته شد. المپیک توکیو به خط پایان رسید و آمریکا با ۳۹ طلا، ۴۱ نقره و ۳۳ برنز و در مجموع ۱۱۳ مدال، در رده‌بندی اول شد. چین هم با ۳۸ طلا، ۳۲ نقره و ۱۸ برنز و در مجموع ۸۸ مدال، در جایگاه دوم ایستاد. کاروان کشورمان نیز کار خود را با کسب ۳ طلا، ۲ نقره و ۲ برنز و در مجموع ۷ مدال و قرار گرفتن در جایگاه ۲۷ به پایان رساند. با نگاه آماری به جدول رده‌بندی کشور‌های مسلمان، ایران مدال‌آورترین شناخته شد و در میان این کشور‌ها بهترین نتایج را کسب کرد و بهترینِ المپیک شد.