تقویم تاریخ؛ از تولد امام موسی کاظم (ع) تا حادثه جمعه خونین مکه

_ خبرگزاری صدا و سیما نوشت: مهم‌ترین رویداد‌های تاریخی جهان در چنین روزی (شنبه نهم مرداد سال ۱۴۰۰) به شرح زیر است:

۱۳۱۴ سال پیش در چنین روزی، ۲۰ ذی الحجه سال ۱۲۸ هجری قمری امام «موسی کاظم» (ع) از نوادگان گرامی پیامبر اسلام (ص)، دیده به جهان گشود.

 

آن حضرت تا ۲۰ سالگی در محضر پدر بزرگوارش امام جعفر صادق (ع) بود و از دریای دانش و معرفت آن حضرت بهره‌های فراوان برد. امام موسی کاظم (ع) پس از شهادت پدر به مدت ۳۵ سال امامت و رهبری مسلمین را برعهده گرفت و در این راه سختی‌ها و مشقات بسیاری را تحمل کرد. نخستین سال‌های زندگانی امام موسی کاظم (ع) مصادف با اضمحلال دستگاه حکومتی امویان و انتقال قدرت به بنی عباس بود و ایشان تا پایان عمر ۵۵ ساله خود، شاهد به حکومت رسیدن پنج تن از حکام عباسی بود که همه آنان در طرد مخالفین و سرکوب حق طلبان پیرو خاندان پیامبر (ص) از هیچ اقدامی فروگذار نکردند. امام موسی کاظم (ع) بخش اعظم زندگی خویش را صرف تعلیم و تربیت مردم و آشنا کردن آن‌ها با فرهنگ و معارف اسلامی کرد. اما حکومت عباسی با احساس خطر از جانب آن حضرت، ایشان را به زندان افکند تا مردم از نور هدایت و دانش امام بهره نبرند و در تاریکی جهل باقی بمانند. امام موسی کاظم (ع) دانشمندترین و بخشنده‌ترین مردم زمان خویش بود. آن حضرت از حسن خلق، رحمت و بخشندگی بی اندازه بهره داشت و در میان خاص و عام به کرامت نفس، سخاوتمندی، انفاق در آشکار و نهان و عفو خطاکاران معروف بود. ضمن عرض تبریک ولادت این امام بزرگوار، سخنی زیبا و حکیمانه از آن حضرت برایتان نقل می‌کنیم که فرمود: «بهترین وسیله تقرب به خدا پس از شناخت او، نماز، نیکی به پدر و مادر و ترک حسد و خودپسندی است.»

 

۲۱۵ سال پیش در چنین روزی، سی و یکم ژوئیه سال ۱۸۰۶ میلادی سرزمین کاپ در جنوب قاره آفریقا به تصرف سپاهیان انگلیس درآمد.

 

به این ترتیب دوران استعمار نواحی جنوبی آفریقا توسط بریتانیا آغاز شد. سرزمین کاپ بخش جنوبی آفریقای جنوبی را تشکیل می‌دهد که در کناره دماغه امید نیک، میان اقیانوس‌های اطلس و هند قرار دارد این منطقه، دارای معادن غنی طلا و الماس است و به همین دلیل، همواره مورد توجه استعمارگران بوده است.

 

۷۷ سال پیش در چنین روزی، سی و یکم ژوئیه سال ۱۹۴۴ میلادی «آنتوان دوسنت اگزوپری» (Antoine de Saint-Exupery)، نویسنده فرانسوی در جریان جنگ جهانی دوم، در اثر سقوط هواپیمایش، جان خود را از دست داد.

 

وی در سال ۱۹۰۰ میلادی در لیون فرانسه متولد شد. او به دلیل علاقه اش به هوانوردی، دراین رشته مشغول به کار شد. اگزوپری در جریان جنگ جهانی دوم به خدمت ارتش درآمد و حمل و نقل مرسولات پستی را بر عهده گرفت. وی در چنین روزی برای انجام ماموریت روزانه اش پرواز کرد، ولی دیگر اثری از او و هواپیمایش یافت نشد. اگزوپری، به دلیل نویسندگی و آثاری که از او برجای مانده، شهرت یافته است. اگزوپری در اوقات بیکاری به نوشتن می‌پرداخت و شاهکار او کتاب «شاهزاده کوچولو» نام دارد. «پیک جنوب» و «پرواز شبانه»، از دیگر کتاب‌های این نویسنده فرانسوی است.

 

۶۱ سال پیش، در روز سی و یکم ژوئیه سال ۱۹۶۰ میلادی «الیجاه محمد» (Elijah Muhammad) رهبر سیاهپوستان مسلمان آمریکا خواستار تشکیل دولتی سیاه پوست تحت نظارت دولت فدرال این کشور شد.

 

هدف وی از ارائه این طرح، رهایی سیاه پوستان از تبعیض نژادی در آمریکا بود. الیجاه محمد که خود تحت تاثیر «فرِد محمد»، دیگر رهبر جنبش سیاه پوستان مسلمان آمریکا، مسلمان شده بود، یکی از تأثیرگذارترین افراد این جنبش محسوب می‌شود. وی حزب «امت اسلام» و مساجد و مراکزی برای مسلمانان آمریکا تاسیس کرد. با این حال تعدادی از فعالان جنبش مسلمانان سیاه پوست آمریکا، چون «مالکوم ایکس»، به برخی عقاید و سیاست‌های الیجاه محمد اعتراض داشتند. طبیعی بود که طرح تشکیل دولت سیاه پوستان آمریکا نیز از سوی واشنگتن چندان جدی تلقی نشود.

۵۵ سال پیش، در روز سی و یکم ژوئیه سال ۱۹۶۶ میلادی «وزارت مستعمرات انگلیس» پس از اقدامات مستمر برای استعمار و غارت منابع مردم دیگر کشورها، منحل شد.

 

بریتانیا، اشغال کشور‌های دوردست را با کمک نیروی دریایی خود از حدود قرن شانزدهم میلادی آغاز کرد. انگلیس به تدریج در رقابت با استعمارگران دیگر مانند هلند، اسپانیا، پرتغال و فرانسه به برتری دست یافت و مناطق بسیاری را تحت سلطه خود درآورد. انگلیسی‌ها منابع مستعمرات خود را غارت و این مناطق را تبدیل به بازار مصرف خود می‌کردند و حتی مردم کشور‌های مستعمره به ویژه در آفریقا را به بردگی می‌بردند. در این میان، انگلیس اگرچه از جنگ جهانی اول آسیب چندانی ندید، اما در جنگ دوم جهانی متحمل خسارات فراوانی شد و در مقابل، ابرقدرت‌های آمریکا و شوروی از ویرانه‌های جنگ، قد برافراشتند. از طرف دیگر، آگاهی و قیام مردم در مستعمرات مختلف انگلیس، حفظ آن‌ها را برای این استعمارگر پیر دشوار ساخت و به ناچار تن به استقلال آن‌ها داد. انحلال وزارت مستعمرات انگلیس، نشانه پایان سلطه استعماری انگلیس به روش سنتی بود، اما لندن کوشیده است با شیوه «استعمار نوین»، به نفوذ خود در سایر کشور‌ها ادامه دهد. این نوع استعمار، با استفاده از ابزارسیاسی، اقتصادی به ویژه تبلیغاتی شکل می‌گیرد و نقش دولت استعمارگر در آن چندان آشکار نیست.

 

۴۱ سال پیش، در روز نهم مرداد سال ۱۳۵۹ هجری شمسی مشخصات پرچم جمهوری اسلامی ایران که قبلاً به تصویب رسیده بود اعلام شد.

 

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران خواستار طراحی پرچمی شدند که با محتوا و اهداف انقلاب و نظام اسلامی ایران هماهنگ باشد. پرچمی که به تصویب رسید، چون گذشته دارای سه رنگ سبز در بالا، سفید در وسط و قرمز در پایین است. سبز، رنگ پرچم اسلام و همچنین نماد سرسبزی و آبادانی ایران است. رنگ سفید، صلح طلبی و مسالمت جویی ایرانیان را نشان می‌دهد و رنگ قرمز نیز نماد خون و حاکی از جانبازی آنان در دفاع از دین و میهن خویش است. در وسط پرچم جمهوری اسلامی ایران آرم «الله» وجود دارد که با دقت بیشتر، «لا اله الا الله» خوانده می‌شود. در حاشیه رنگ سفید نیز ۲۲ مرتبه عبارت «الله اکبر» نوشته شده که نماد پیروزی انقلاب اسلامی ایران در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ ه. ش است. در مجموع، پرچم جمهوری اسلامی ایران، آموزه‌های اسلامی و الهی حاکم بر جمهوری اسلامی ایران را نشان می‌دهد.

 

۳۴ سال پیش در چنین روزی برابر با نهم مرداد ۱۳۶۶ شمسی حادثه جمعه خونین مکه رقم خورد.

 

در روز نهم مردادماه ۱۳۶۶ شمسی برابر با ششم ذی‎حجّه سال ۱۴۰۷ قمری، هزاران زائر ایرانی و تعدادی از زائران دیگر کشور‌های اسلامی در مکه معظّمه و خانه خدا، در حال انجام فریضه الهی برائت از مشرکین بودند که به دست ماموران دولت وهابی عربستان سعودی مورد تهاجم وحشیانه قرار گرفتند و برخی از آنان به شهادت رسیدند. زائران خانه خدا، مراسم برائت را همه ساله با الهام از تعالیم اسلام و قرآن برگزار می‌‎کنند و در آن، ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد، بیزاری خود را از دشمنان اسلام به ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی اعلام می‌‎دارند. بر اثر این یورش بی‌‎رحمانه در خانه امن الهی، چهارصد نفر از حُجّاج ایرانی به شهادت رسیدند و بیش از هزار نفر نیز زخمی شدند. حمله به زائران خانه خدا نشان داد که سردمداران وهابی عربستان، نه تنها لیاقت خدمت به حرمین شرفین در این کشور را ندارند، بلکه برای اثبات سرسپردگی خویش حاضرند احکام الهی را نیز زیر پا بگذارند.