سرقت، پرتگاهِ اجتماع

- برای هر جامعه‌ای فزونی گرفتن روند نابهنجاری‌های معطوف به جرم تهدید محسوسی است که ثبات و نظم اجتماعی را می‌تواند دستخوش تلاطمات خود کند. البته نباید و نمی‌توان از جرم انتظاری دیگری غیر از این داشت. چرا که نگاه جامعه شناسانه هم جرم را اختلال در نظم اجتماعی از طریق دست بردن به شیوه‌هایی یا ترک گونه‌های دیگری از عمل می‌داند.

پدیدار سرقت هم گونه‌ای از همین اعمال است که نتیجه تاثیرات مخربش برای زندگی جمعی آدمیان چیزی جز گرفتار شدن در گرداب اختلال و نابسامانی نخواهد بود. شدت گرفتن ارتکاب به چنین جرمی در جامعه با لطمات روحی و جسمی و مالی قابل تصوری که بر دوش شهروندان می‌گذارد ضرورت صرف هزینه برای تجهیز توان تشکیلاتی نیرو‌های انتظامی را هم گریز ناپذیر می‌کند.

هرچه هست، اما عواملی نظیر فقر، بیکاری، نبود امنیت شغلی و از دست رفتن الگو‌های قاعده‌مند زندگی اجتماعی بخش‌هایی از جامعه را به لب پرتگاه تعارض‌های اجتماعی می‌برد و همین خود معبری می‌شود تا انحراف اجتماعی در صورت بالا رفتن آمار جرائمی نظیر سرقت خود را نشان دهد. چه آنکه پژوهشگران هم بر تاثیر نابرابری درآمدی، تورم، بیکاری و عواملی از این دست بر گسترش بزهکاری‌ها در عرصه عمومی تاکید دارند.

علیرضا ناصری نژاد جانشین پلیس پیشگیری پایتخت هم وقتی در برابر پرسش میزان در خصوص چرایی سیر صعودی روند سرقت در کشورمان قرار می‌گیرد همین باور را روی دایره می‌ریزد: تصوری که من دارم عواملی نظیر فقر، بیکاری و تنگدستی به صعودی شدن جرائم مربوط به سرقت دامن می‌زند. یعنی مشکلات معیشتی و اقتصادی یکی از عواملی است که تاثیر مستقیمی روی بالا رفتن حجم سرقت‌ها می‌گذارد.