آدرس برون رفت از مشکلات
_ حسین ارجلو در روزنامه حمایت نوشت: هر جامعه‌ای بنا به اقتضائات و آرمان‌هایش، راه‌حل‌ها و برنامه‌هایی برای ادامه حرکت خود در اختیار دارد و در این میان، برخی فاکتور‌ها را به‌عنوان پیشران در نظر گرفته است. قدرت تکنولوژیک، استارت‌آپ‌ها، فناوری‌های نظامی، شتاب بخشی به صنایع کوچک و متوسط و ... عواملی هستند که در کشور‌های پیشرفته برای تسریع در دستیابی به چشم‌انداز‌های خود بکار گرفت می‌شوند. در جمهوری اسلامی، الگوی موفق استفاده از ظرفیت جوانان در توفان‌ها و تندباد‌ها نتایج شگفت‌آوری به همراه داشته است. در جنگ تحمیلی با هدف به‌اصطلاح یکسره کردن کار انقلاب، این جوانان زیر ۳۰ سال بودند که مدیریت میدان را برعهده داشتند و باعث پیروزی‌هایی شدند که هنوز در باور بسیاری از متخصصان جنگ در جهان نمی‌گنجد.
با این حال، این مدل در سال‌های پس از دفاع مقدس به‌تدریج کنار رفت و شیفتگان غرب به بهانه اجرایی کردن توسعه، به جوانان کاربلد و مؤمن انقلابی میدان ندادند. نتیجه این تصمیم‌گیری از جانب برخی مدیران وقت، هزینه‌های سنگینی به کشور تحمیل کرد و باعث شد روحیه خودباوری چندین دهه به رشد واقعی خود نرسد. نکته تأسف‌بار اینکه در حوزه‌هایی که سال‌ها بعد به شکوفایی رسیدیم و از کنترل باند‌های قدرت و ثروت خارج شد، بعضی از به‌ظاهر متخصصان غرب‌گرا، دستاورد‌های جوانان را باور نمی‌کردند و حتی در مواردی به مسئولان کشور می‌گفتند که این توانمندی‌ها را باور نکنند!
در ماجرای موفقیت‌های هسته‌ای، این اتفاق علاوه بر کسانی که خواب آمریکا را در داخل می‌دیدند، برای کشور‌های مدعی اروپایی نیز غیرقابل‌باور بود. بخشی از این انکار، به پالس‌هایی بازمی‌گشت که به‌اشتباه از داخل به خارج ارسال می‌شد و غرب را به این توهم واداشته بود که ایرانی بدون کمک آن‌ها قادر به تحرک و رشد نیست. قسمت دیگر سوءبرداشت اروپا و آمریکا ناشی از غروری بود که همیشه مانع محاسبه دقیق و صحیح از ظرفیت‌های بومی و ملی بوده است.
از باب مثال، در دوره‌ای وقتی‌که جمهوری اسلامی در مذاکرات هسته‌ای به‌طرف غربی اعلام کرد در صورت عدم تأمین سوخت ۲۰ درصد، ایران رأساً اقدام به غنی‌سازی در این سطح خواهد کرد، اروپایی‌ها با لبخندی از سر انکار، تحویل سوخت ۲۰ درصد و توانایی ساخت آن در ایران را با هم رد کردند. چندی بعد، وقتی به همت شهید شهریاری، صفحه‌های سوخت هسته‌ای به مرحله تولید رسید و استفاده صلح‌آمیز از آن کلید خورد، لبخند بر لبان تروئیکای اروپایی و آمریکا خشک شد!
از طرفی، شرکت‌های دانش‌بنیان با استفاده از ظرفیت جوانان نخبه نه‌تن‌ها در میدان هسته‌ای، بلکه در بسیاری از بخش‌های دیگر، نیاز‌های کشور را مرتفع کرده‌اند؛ حوزه‌هایی که پیشگامان آن‌ها در جهان، تلاشی به قدمت نیم‌قرن را صرف موفقیت در آن کرده‌اند. صنعت هوافضا یکی از این عرصه‌هاست که جمهوری اسلامی در مدتی کوتاه، به باشگاه کشور‌های صاحب این فناوری وارد شد و غرب را نگران کرد. در حال حاضر ایران یکی از معدود کشور‌هایی است که به چرخه کامل طراحی، تولید و عملیاتی کردن انواع ماهواره‌های پیشرفته دست‌یافته که ماهواره نظامی «نور»، یکی از کارستان‌های بزرگ ایران به شمار می‌رود.
در عرصه پزشکی، نخبگان کشور یکی دیگر از شاهکار‌های خود را به نمایش گذاشتند و با تولید موفقیت‌آمیز واکسن کرونا، ثابت کردند هیچ مانعی حتی تحریم‌های حداکثری و فشار‌های بین‌المللی نمی‌توانند مانع از به ثمر نشستن تلاش‌های آنان شود. تمنای محال اروپا و آمریکا برای وابسته نگه‌داشتن ایران در درمان کووید-۱۹ در حالی است که چند کشور اروپایی و چندین کشور در اقصی نقاط جهان در نوبت خرید واکسن ایرانی «کوو ایران برکت» هستند و تا پایان سال، همه گروه‌های هدف در داخل کشور، حداقل یک دوز واکسن را دریافت خواهند کرد. اما استفاده از جوانان و نخبگان در معماری آتی پیشرفت ایران چه ضرورتی دارد؟ در این خصوص چند نکته کوتاه قابل‌ذکر است.
۱. جوانان از منظری متفاوت به موضوعات می‌نگرند و نگاه مسئله‌محور دارند. این ویژگی مولد فرصت‌های استثنایی در راستای تحول و تکاپو در هر جامعه‌ای است. در کنار این مؤلفه ذاتی، تمایل به تحول و تغییر نیز در جوانان تمامی ندارد. جوان در آغاز پویایی زندگی قرار دارد و برخورداری از موقعیت‌های جدید و تجربه فرصت‌های متفاوت او را به تکاپو می‌اندازد، لذا بر این باور است که اگر اراده انجام کاری را داشته باشد، هیچ‌چیز نمی‌تواند سد راه او شود.
۲. جوانان همواره تاریخ‌ساز بوده‌اند و با پیشتازی و بلندپروازی نسبتی همیشگی دارند. در نظام اسلامی، جوانان همان‌گونه که در خیزش و پیروزی انقلاب ایفای نقش کردند، امروز هم درحرکت نظام به سمت اهداف بزرگش سهم عمده‌ای دارند و می‌توانند همه سرمایه‌های کشور را به قطع کردن قیود وابستگی به خدمت بگیرند. به گفته سکان‌دار انقلاب اسلامی؛ «اندیشه پیران و فکر و تجربه آن‌ها آن‌وقتی به کار می‌آید که حرکت جوانانه جوانان وجود داشته باشد؛ پیشران حرکت انقلاب، جوان‌ها هستند.» (۳ آذر ۹۵)
۳. شعار جوان‌گرایی، موضوعی خام و بافته‌ای دور از ذهن نیست که بروز و ظهور بیرونی نداشته باشد. به جرئت می‌توان گفت که اگر متخصصان نوپا و با انگیزه نبودند، کارآمدی خود را ثابت نکرده بودند و کارنامه درخشانی نداشتند، امروز ایران اسلامی در رتبه‌های برجسته علمی جهان نیز قرار نداشت و امید به نسل جوان در حد شعار باقی می‌ماند. این در حالی است که در صدر نشاندن جوانان در حال حاضر به گفتمان غالب در نظام علمی و اداری کشور بدل شده است.
۴. جوانان به سبب روحیه آرمان‌گرایی، زیر بار استکبار و زورگویی دشمنان نمی‌روند. تعلقات کمتر در کنار روحیه شجاعت و ایستادگی، ذات انقلابی آن‌ها را تشکیل داده است. به همین دلیل، در مواجهه با دشمنان جسارت و جرئت بیشتری از خود نشان می‌دهند و هر جا به حضور آن‌ها احتیاج بوده، در صف اول مقابله با حریف قرارگرفته‌اند.
بروز و ظهور استعداد‌های جوانان خواه در عرصه‌های مختلف همچون حضور «جواد فروغی» در میدان ورزش و تاریخ‌سازی در المپیک و یا در میادین علمی و حضور در امور کلان کشور، این امتیاز را به همراه خواهد داشت که ظرفیتی بی‌نظیر در برابر عربده‌کشی دشمنان فعال می‌شود، شجاعانه در دفاع از حقوق ملت در عرصه‌های مختلف سینه سپر می‌کنند و افتخار پشت افتخار می‌آفرینند.