سگ گردانی یک ایدئولوژی اجتماعی یا یک پدیده خطر آفرین امنیتی
مهمترین علل شیوع سگ گردانی در جامعه؛ ضعف در فراهم کردن سرگرمی، کمبود برنامه برای پر کردن اوقات فراغت، احساس تنهایی وفاصله بین والدین و فرزندان و همچنین کاهش ارتباط با خویشاوندان و همسایگان ازجمله آنهاست.
خبرگزاری میزان -
سگ گردانی و یا حمل سگ به روشهای مختلف و ترویج و نهادینه سازی آن به عنوان یک خرده فرهنگ غربی، ضد اسلامی، ضد ارزشی و همچنین تبدیل آن به عنوان عضوی از یک خانواده جامعه ایرانی از جمله اقدامات هنجارشکنانه و ضدارزشی بوده که میتواند در شکل سازمان یافته و هدفمندِ خود در واقع گامی در جهت استحاله فرهنگی ارزیابی گردد این در حالی است که برابر آموزههای دینی و اسلامی سگ به لحاظ شرعی نجس العین بوده و حمل و نگهداری آن به لحاظ عرفی و ارزشی نیز از جمله اقدامات هنجار شکنانه و در واقع ضد اجتماعی تلقی میگردد.
برخورد با سگ گردانی یک مطالبه عمومی مردمی است. نگهداری از سگ در مجتمعهای مسکونی موجبات آزار و اذیت دیگر ساکنان وتشکیل پروندههایی در مراجع انتظامی و کلانتریها شده است همچنین حضور سگها در پارکها نیز موارد منجر به احساس نا امنی در وحشت کودکان شده و طبق ماده ۶۱۸ ق. م. اسلامی هرگونه سلب آسایش و ایجاد رعب و وحشت توسط سگها و سگ گردانی قابل پیگیری بوده که پلیس در راستای وظایف و ماموریتهای ذاتی در جهت ایجاد امنیت و آسایش شهروندان و برخورد با موارد سلب آسایش عمومی و ناهنجارهای اجتماعی با اخذ مجوز از دادستانی تهران موظف به برخورد با پدیده غرب گرای سگ گردانی در سطح شهر میباشد.
- به گزارش پلیس، سگ گردانی، از کلکسیون فرهنگهای غربی است که وارد سبک زندگی مدرن و دیجیتالی مردمان روزگار ما شده و مثل خیلی چیزهای دیگر، پیش از آن که فرهنگ و شیوه و قانون و رسم ومنش و اصولش بیاید و اطلاع رسانی شود، کارکردش عمومی شده است.
دهها سال است که در اثر مرگ عاطفهها و بیگانگی انسانها از یکدیگر سگها به خانه آمدند و سگ گردانی در کشور رایج و به یک فرهنگ مد گرایی و تجمل گرا تبدیل شده است.
اگرچه در ظاهر امر و در نگاهی سطحی؛ رواج پدیده سگ گردانی در جامعه ایرانی- اسلامی به عنوان صرفاً پدیدهای ضدفرهنگی و در واقع ضداجتماعی نگریسته میشود، این پدیده تهدیدی علیه سلامت روانی وبهداشتی جامعه به حساب میآید چراکه از مهمترین علل شیوع سگ گردانی در جامعه؛ ضعف در فراهم کردن سرگرمی، کمبود برنامه برای پر کردن اوقات فراغت، احساس تنهایی وفاصله بین والدین و فرزندان و همچنین کاهش ارتباط با خویشاوندان و همسایگان ازجمله آنهاست.
سگ گردانی و یا حمل سگ به روشهای مختلف و ترویج و نهادینه سازی آن به عنوان یک خرده فرهنگ غربی، ضد اسلامی، ضد ارزشی و همچنین تبدیل آن به عنوان عضوی از یک خانواده جامعه ایرانی از جمله اقدامات هنجارشکنانه و ضدارزشی بوده که میتواند در شکل سازمان یافته و هدفمندِ خود در واقع گامی در جهت استحاله فرهنگی ارزیابی گردد این در حالی است که برابر آموزههای دینی و اسلامی سگ به لحاظ شرعی نجس العین بوده و حمل و نگهداری آن به لحاظ عرفی و ارزشی نیز از جمله اقدامات هنجار شکنانه و در واقع ضد اجتماعی تلقی میگردد.
برخورد با سگ گردانی یک مطالبه عمومی مردمی است. نگهداری از سگ در مجتمعهای مسکونی موجبات آزار و اذیت دیگر ساکنان وتشکیل پروندههایی در مراجع انتظامی و کلانتریها شده است همچنین حضور سگها در پارکها نیز موارد منجر به احساس نا امنی در وحشت کودکان شده و طبق ماده ۶۱۸ ق. م. اسلامی هرگونه سلب آسایش و ایجاد رعب و وحشت توسط سگها و سگ گردانی قابل پیگیری بوده که پلیس در راستای وظایف و ماموریتهای ذاتی در جهت ایجاد امنیت و آسایش شهروندان و برخورد با موارد سلب آسایش عمومی و ناهنجارهای اجتماعی با اخذ مجوز از دادستانی تهران موظف به برخورد با پدیده غرب گرای سگ گردانی در سطح شهر میباشد.
بیشتر بخوانید:
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *