نقش کشورهای غربی در وخامت اوضاع امنیتی افغانستان
آنچه بر وخامت اوضاع افغانستان می‌افزاید، هجوم و حمله بازیگران خارجی برای به اصطلاح حل و فصل بحران این کشور است.
خبرگزاری میزان -
– «گاردین» در گزارشی با نگاهی به تاریخ افغانستان، تاکید دارد که این تاریخ به وضوح آشکار می‌کند که خارجی‌ها هرگز نتوانستند صلح را در افغانستان ایجاد کنند.
گزارش با اشاره به هراس و بیم ناشی از آشفتگی متعاقب خروج نظامیان ناتو و آمریکا از افغانستان، نوشت، حقیقت این است که آن‌ها سبب تشدید مشکلی شدند که ادعای تلاش برای حل و رفعش را داشتند.
بررسی تاریخ افغانستان، الگویی را پیش چشم می‌آورد که ناتوانی کشورهای خارجی در ایجاد صلح در این کشور را نشان می‌دهد.
در این الگو می‌توان مداخله انگلیس در امور داخلی افغانستان در سال ۱۸۳۹، تلاش مجدد انگلیس برای مداخله در امور حکمرانی افغانستان در سال ۱۸۷۸، حمله اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان در سال ۱۹۷۸ و حمله آمریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱ را مشاهده کرد.
در همه موارد دولت‌های دست نشانده بازیگران قدرتمند خارجی در افغانستان نتوانستند مشروعیت لازم را برای بقا کسب کنند.
این گزارش در ادامه ضمن انتقاد از رویکردی که خروج نظامی آمریکا و ناتو از افغانستان را زودهنگام می‌داند، تاکید می‌کند که حضور نظامی آمریکا و ناتو در افغانستان سبب تشدید مشکلی شد که آن‌ها ادعای حلش را داشتند.
از این منظر، افغانستان در ۶ دهه پس از استقلال و رهایی از سیطره انگلیس و پیش از حمله اتحاد جماهیر شوروی توسط افغانستانی‌ها اداره می‌شد.
قانون اساسی، پارلمان، انتخابات، فرصت‌های شغلی گسترده و ... همگی دستاورد‌های دولت مذکور هستند.
طنز ماجرا اینجاست که مهاجمان به افغانستان مدعی برقراری دموکراسی در این کشور می‌شوند.
این گزارش در پایان، راه حل بحران افغانستان را خروج بازیگران خارجی از عرصه معادلات سیاسی این کشور براساس توافقی در جامعه بین المللی خوانده و تاکید دارد، افغانستانی‌ها خود توانایی حل و فصل مناقشات را دارند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *