حال سیستان خوب نیست

- محمد صفری روزنامه نگار در یادداشتی نوشت: شرایط سیستان بلوچستان مناسب نیست، این استان نیاز به رسیدگی ویژه دارد درباره شرایط این استان نیز سیاه نمایی نمی‌شود.

با وجودی که خدمات زیادی به استان سیستان و بلوچستان شده است، اما همچنان کمبود‌ها بیداد می‌کند و آثار آن با بروز اندکی مشکل نمایانتر می‌شود به مانند دملی که سر باز کرده است.

سیستان و بلوچستان از استان‌ها یکم برخوردار است که ثروت ملی در این گونه استان‌ها عادلانه تقسیم نشده است.

دلیل ان که ثروت ملی برای دیگر استان‌ها عادلانه تقسیم نشده اشتهای استان‌ها و شهر‌های بزرگ و بیش برخورداری، چون تهران و دیگر کلانشهر‌های کشور است.

اگر ثروت ملی و بیت المال عادلانه تقسیم شده بود اکنون شاهد بروز مشکلات در استان‌های سیستان و بلوچستا یا خوزستان و هر استان محروم دیگر نبودیم.

استان سیستان بلوچستان با مشکل کمبود آب شدید روبرو است.

کمبود آب با وجود کرونا شرایط را برای مردم بسیار سخت کرده است و به خاطر همین مسئله رعایت مسائل بهداشتی نیز غیر ممکن می‌شود.

قاعدتاً با توجه به جمعیت ۲ میلیون ۸۰۰ هزار نفری در سیستان و بلوچستان این استان نیاز به بیمارستان‌های متعدد با تخت‌های مطابق استاندارد نفرات دارد که در این زمینه با کمبود شدید تخت بیمارستانی روبرو است.

استاندار سیستان و بلوچستان در تاریخ ۸ تیر ماه جاری گفته بود: هم‌اینک با تشدید انتشار ویروس کرونا در این استان ظرفیت تخت‌های بیمارستانی ویژه و معمولی که برای بستری مبتلایان کرونا بود تکمیل شده و ایجاد مراکز جدید بستری در دست اقدام است.

این در حالی است که با وجود گسترش ویروس کرونا در این استان و کمبود پزشک و تخت بیمارستانی وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی می‌گوید هم اینک ۵۹ تخت بیمارستانی خالی در استان وجود دارد.

اگر چنین است چرا ارتش و سپاه برای کمک رسانی به مردم استان سیستان و بلوچستان اقدام کرده اند و برای راه اندازی بیمارستان صحرایی مجهز دست به کار شده اند تا ضعف و کمبود امکانات بهداشتی و درمانی در استان را جبران کنند.

هم اکنون نیروی زمینی ارتش و نیروی زمینی سپاه در منطقه حضور دارند و در زمین تأمین آب شرب مردم استان سیستان و بلوچستان اقدام کرده و برای جبران کمبود‌های بهداشتی درمانی نیز وارد عمل شده و در تلاش هستند تا با احداث بیمارستان‌های صحرایی اندکی از آلام مردم استان بکاهند.

قدر مسلم نمی‌توان ضعف‌ها و کمبود‌ها را انکار کرد و برای جبران عقب ماندگی‌ها باید دولت بعدی تلاش بیشتری در زمینه محرومیت زدایی در دستور کار داشته باشد.

عقب ماندگی‌ها از دولت و دولت‌های گذشته برای دولت بعدی میراثی است که بجا مانده و چاره برای آن نیست جز عملکرد و مدیریت انقلابی و جهادی.