فاجعه میامی و تفکر ضدانسانی حاکم بر آمریکا
- بنا به اعلام نورنیوز، فرو ریختن بخشی از یک برج ۱۲ طبقه با صدها سکنه در میامی آمریکا، در حالی به یکی از اخبار رسانههای جهان مبدل شده که پس از گذشت بیش از یک هفته از آن حادثه، شمار تائید شده جانباختگان به ۲۴ تن رسیده و ۱۲۱ تن هنوز ناپدید هستند.
این ساختمان بیش از ۴۰ سال عمر داشته و بر اساس قوانین باید برای تخریب آن اقدام میشده، اما شواهد نشان میدهد که غفلت و ناکارآمدی مدیریت شهری در نهایت به این فاجعه منجر شده است.
این فاجعه در شرایطی رخ داده که آمریکا همواره خود را الگوی مدیریت برتر معرفی و خواستار الگوبرداری سایر کشورهاست؛ اما با وجود اعلام وضعیت اضطراری در فلوریدا، دولت بایدن هنوز نتوانسته درباره علت این حادثه اظهارنظر دقیقی داشته باشد.
از سویی، پس از گذشت یک هفته از این حادثه و با وجود پیدا نشدن بیش از ۱۲۰ نفر از زیر آوار ماندگان، امدادگران عملیات جستجو برای نجات را به دلیل فرارسیدن طوفان استوایی تعلیق کردهاند!
هر چند این توقف با توجیهات جوی و آمادگی برای مراحل بعدی امدادرسانی صورت گرفته، اما بیانگر نبود معیارهای اخلاقی و بشردوستانه نزد آنهاست. چه، اگر در تفکرات آنها جان انسان ارزش داشت، امدادرسانی و نجات همه افراد یا حداقل یافتن اجساد آنها برای پایان دادن به التهاب و نگرانی خانوادههایشان اولویت پیدا میکرد و شرایط جوی مانع آن نمیشد.
البته این نگاه هزینه - فایده محور را در تمام ساختار حاکم بر آمریکا میتوان مشاهده کرد، چنانچه وقتی توفان کاترینا منطقه نیو اورلئان را در دوران بوش ویران کرد، تا دوران اوباما بازسازی این منطقه صورت نگرفت؛ زیرا عمده ساکنانش سیاهپوستانی بودند که جان آنها نزد حکام آمریکایی ارزشی ندارد و هزینه برای آنها اتلاف منابع مالی است!
پلیس آمریکا نیز با همین نوع نگاه، سالانه بیش از ۱۰۰۰ نفر را قتل میرساند که بیشتر سیاه پوست هستند، اما به دلیل رنگ پوستشان، عاملان قتل (پلیس) محاکمه نمیشوند. در بحران کرونا نیز عمده قربانیان یا سیاهپوستان یا سالمندان بودهاند که به دلیل عدم رسیدگی جانشان را از دست دادهاند.
این نگاه در سیاست خارجی آمریکا نیز مشاهده میشود؛ فجایعی، چون بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، کشتار مردم ویتنام، کشتار در افغانستان و عراق، دادن سلاح شیمیایی علیه ملت ایران به صدام، هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایران توسط رزم ناو آمریکایی و ... تنها نمونهای از این رفتارهاست.
تروریسم اقتصادی و علمی که با تحریم کشورها از جمله تحریم دارویی به کشتار آرام ملتهای تحت تحریم پرداخته را نیز باید به این فهرست افزود. رفتارهایی که بدون توجه به تبعات انسانی آن صرفا برای منافع نظام سرمایهداری صورت میگیرد.
عملکرد آمریکاییها در قبال حادثه میامی از جمله توقف امدادرسانی را میتوان شاهدی بر ماهیت منفعتمحور و به دور از اخلاق و اصول انسانی لیبرال دموکراسی غرب دانست، روندی که سایر پیروان این مکتب نیز بدان عمل میکنند.
رفتار جاستین ترودو نخست وزیر کانادا که در برابر قتل عام هزاران کودک بومی در مدارس نژادپرستانه و تفتیش عقایدی کانادا حاضر به عذرخواهی از بومیان نشد را میتوان در همین راستا ارزیابی کرد.