تعطیلی ورزش همگانی در ایران؛ فدراسیونی در حد یک انجمن

- در طول سال‌های گذشته ورزش همگانی یکی از حوزه‌هایی بوده که در خصوص آن صحبت‌ها، تالیف‌ها و شعارهای بسیاری داده شد؛ اما هیچگاه به مرحله عمل نرسید. روزگاری بود که مردم را به بهانه جایزه اتومبیل و دوچرخه راهی خیابان‌ها می‌کردند و نام آن را هم همایش پیاده‌روی می‌گذاشتند و در پایان سال این پیاده روی را هم به آمار کسانی که ورزش همگانی را به صورت جد و متوالی انجام می‌دادند اضافه می‌کردند؛ اما واقعیت این است که اینگونه فعالیت‌ها هیچ فایده‌ای در نهادینه کردن ورزش همگانی نداشته است.

افشین ملایی که در حال حاضر ریاست فدراسیون همگانی را بر عهده دارد پیش از این در وزارت ورزش مدیرکل ورزش همگانی بود و به همین خاطر نظر می‌رسید با توجه به اشرافش به ورزش همگانی می‌تواند نسبت به حل مشکلاتی که سد راه این حوزه قرار دارد گام بردارد؛ اما او در طول مدت فعالیتش در این فدراسیون نتوانسته فعالیت چشمگیری داشته باشد. بیشتر فعالیت‌های فدراسیون ورزش همگاین در چند همایش پیاده‌روی و برنامه‌هایی از این دست خلاصه شده است؛ اما با چنین اقداماتی نمی‌توان امیدوار بود که ورزش همگانی در کشور توسعه پیدا کند.

ورزش همگانی یعنی اینکه همه اقشار جامعه و در هر سنین و با هر توان مالی بتوانند از امکانات ورزشی به صورت رایگان یا حداقل هزینه استفاده کنند؛ اتفاقی که در حال حاضر در ایران انجام نمی‌شود و بسیاری از جوان‌ها به واسطه گرانی امکانات ورزشی برای پر کردن اوقات فراغت خود سر از قلیان سرا‌ها و کافه‌ها درآورده‌اند.

ای کاش فدراسیون ورزش‌های همگانی شعارگرایی را کنار بگذارد و فکری اساس برای اینکه ورزش همگانی در مسیر توسعه قرار بگیرد پیدا کند. بسیاری از بیماری‌هایی که مردم ایران دچار آن شده‌اند به خاطر کم‌تحرکی است. اگر قرار است فعالیت‌های فدراسیون همگانی در این حد محدود باشد می‌توان این فعالیت‌ها را در قالب یک انجمن هم انجام داد و دیگر نیازی به بودجه‌های هنگفت و یک سازمان عریض و طویل که افراد بسیاری را در خود جای داده نیست.