پاسخ انقلابی به گستاخی های آل سعود
خبرگزاری میزان:کشورهایی که از روند برجام و توافقی که قرار است در آینده به دست آید، ابراز رضایت می کنند و آن را تأمین کننده منافع خود می دانند، مفهوم آن چیست؟
مذاکرات سخت و نفس گیر هسته ای ایران و 1+5 پس از بیش از 12 سال به پایان رسید. گرچه هنوز این مذاکرات به پله آخر نرسیده و در انتظار اعلام نظر طرفین به ویژه ایران و آمریکا است، اما برجام دارای اشکالاتی و ایراداتی است که باید مرتفع شود.
برای رفع این اشکالات هم چون برجام تغییر پذیر نیست، نیازمند آن است که دوباره بر سر موارد مسئله دار مذاکره انجام شود تا در صورت دستیابی به توافق اعمال شود، که آن هم نیازمند عزم طرفین برای دامه مذاکرات است.
بر سر جام چندین موضوع مطرح است که نیازمند رفع ابهامات آن است تا به جای این که کشورهای منطقه، کشورهای غربی و همپیمانان او را راضی کند، رضایت جمهوری اسلامی ایران را برآورده سازد.
برجام اکنون شده است ابزاری برای رضایت سران کشورهای مرتجع عربی منطقه، کشورهای اروپایی و برخی دیگر تا با سیاست های آمریکا علیه ایران همراهی کنند.
در این میان گرچه رژیم صهیونیستی همچنان ساز مخالف خود را می نوازد اما او هم از این برجام رضایت دارد. فشارها و لابی گری های او در بسیاری موارد باعث شد تا زمان مذاکرات به درازا بکشد و دستیابی به برجام هم به تعویق بیفتد و در برخی مواقع هم حتی به بن بست برخورد کند.
مذاکرات ایران و 1+5 که سپس به ایران و آمریکا تبدیل شد، برای روشن کردن ادعاهای واهی غرب علیه ایران درباره تولید سلاح اتمی بود. در این میان هیچگاه از سوی غربی ها سند و مدرکی دال بر اثبات این ادعاهای پوچ ارائه نشد، خواسته آنها راستی آزمایی بود که در مراحل و زمان های مختلف این کار هم انجام شد اما هر بار غرب و آمریکا بهانه های تازه تراشیدند و دبه های نو ساختند.
اما نکته ای که همواره از سوی آمریکایی ها درباره نتایج مذاکرات و رسیدن به توافق مطرح می شده و می شود، جلب رضایت همپیمانان او بر سر موضوع هسته ای ایران بوده است.
آمریکا همواره بر این نکته تأکید کرده است که توافق هسته ای امنیت کشورهای منطقه و دوستانش را تأمین می کند و باعث می شود تا ضریب نفوذ و تأثیر ایران در منطقه و توان و اقتدارش کاسته شود.
این فرایند به گفته آمریکایی ها با بازدیدهای سرزده و بسیار دقیق از مراکز هسته ای و نظامی ایران به دست خواهد آمد و با محدودیت های زیادی که برای فعالیت های هسته ای ایران بر اساس توافق هسته ای اعمال می شود، خطر ایران مهار خواهد شد و تا سال های طولانی این روند ادامه خواهد داشت.
در ازای آن هم قرار است بر اساس توافق هسته ای، برخی از تحریم های ایران تعلیق شود و پول های بلوکه شده ایران آزاد شود. البته بازار اقتصادی ایران هم بکر برای اروپایی ها و دیگر کشورهایی است که به دنبال سرمایه گذاری و سود از این بازار هستند.
اکنون منطقه خلیج فارس و غرب آسیا با بحران های جدی روبرو است که این بحران ها و جنگ های خانمانسوز از سوی کشورهایی اعمال می شود که ایران را تهدید منطقه ای معرفی می کنند.
آتش جنگ و خونریزی علیه مسلمانان کشورهایی همچون سوریه، عراق، یمن، بحرین و... از سوی سران مرتجع عربی برخی کشورها شعله ور شده است که امنیت منطقه را به طور جدی با خطر روبرو ساخته است.
در واقع ناامنی هایی که در غرب آسیا به وقوع پیوسته به خاطر اعمال و رفتاری است که همپیمان نزدیک و دوست گرمابه و گلستان آمریکا است. آل سعود حامی اصلی تروریست هایی است که اکنون در سوریه و عراق مشغول جنایت علیه مسلمانان هستند و ارتش این کشور هم با تجاوز به کشور یمن در حال نسل کشی دیگری همچون اقدامات رژیم صهیونیستی در منطقه است.
در واقع این دو رژیم یعنی صهیونیست ها و آل سعود دو لبه قیچی هستند که برای نابودی جهان اسلام کمر همت بسته و دست به هر کاری می زنند. بر هم زننده صلح و ثبات منطقه، آرامش و آسایش غرب آسیا و کشورهای اسلامی این دو رژیم هستند، اما ایران به عنوان خطر برای صلح معرفی می شود و حتی پس از انجام مذاکرات هسته ای و نزدیک شدن به توافق باز هم این ایران است که باید تضمین های لازم را بدهد.
چه لزومی دارد که باید برخی کشورهای منطقه از توافق هسته ای ایران و آمریکا منتفع شوند و تضمین های لازم را هم در این زمینه دریافت کنند. آن هم کشورهایی که خود عامل اصلی ناامنی های منطقه هستند.
رضایت رژیم هایی چون آل سعود از برجام و توافق هسته ای که احتمالاً در آینده به دست خواهد آمد، آیا ملاک است؟ این که عادل الجبیر وزیر خارجه رژیم آل سعود از تضمین های داده شده در خصوص برنامه اتمی ایران ابراز رضایت می کند، به معنی این است که توافق خوبی میان ایران و آمریکا قرار است برقرار شود؟ یا این که این توافق خوب بیشتر به نفع طرف مقابل است؟
جمهوری اسلامی ایران مذاکرات را انجام داد تا با دستیابی به توافق هسته ای تحریم های ناعادلانه لغو و برچیده شود و در قبال آن هم برخی فعالیت های هسته ای ایران کنار گذاشته شود گرچه همه فعالیت های هسته ای ایران بر اساس قوانین آژانس بین المللی انرژی هسته ای است و هیچ انحرافی هم در آن وجود نداشته است، اما ایران برای این که حسن نیت خود را اثبات کند، از برخی موارد کوتاه آمد، اما به نظر می رسد که این اتفاق باعث نشده تا تحریم ها برچیده و لغو شود بلکه آمریکا اعتقاد دارد که تحریم ها تعلیق می شود.
رژیمی که حامی اصلی تروریسم است و اقدامات افراطی او در منطقه باعث بی ثباتی و جنگ در غرب آسیا شده است، چگونه می تواند جمهوری اسلامی ایران را متهم به دست‌اندازی به کشورهای همسایه کند.
وزیر خارجه آل سعود گفته است؛ ایران از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در حال دست‌اندازی به کشورهای همسایه بوده است. در حالی که این عربستان است که به دیگر کشورهای منطقه تجاوز کرده و به مسلمان کشی مشغول است.
عادل الجبیر، وزیر امور خارجه عربستان سعودی، میگوید که کشورش از تضمینهای داده شده از سوی مقامات آمریکایی درباره توافق هسته ای با ایران و اینکه این توافقنامه کشورهای خلیج فارس را با خطر مواجه نمیکند، راضی است.
گستاخی های وزیر خارجه رژیم آل سعود با این دخالت در امور داخلی ایران ادامه پیدا می کند که می گوید «ایران از فرصت بدست آمده استفاده کند و در عین حال از درآمدهایی که بدست خواهد آورد برای توسعه داخلی استفاده کند و از فعالیتهای مخرب در منطقه دست بردارد.»
قراردادهای نظامی عربستان و بودجه نظامی این کشور بیش از 8 برابر جمهوری اسلامی ایران است و در سفر پادشاه آل سعود به آمریکا توافق شد تا فروش سلاح از سوی آمریکا به عربستان به 10 میلیادر دلار افزایش یابد.
باید برای چنین کشورهایی جا بیفتد که درباره ایران چنین سخن نگویند، ادبیات بدی که رهبر انقلاب درباره آن سخن می گویند و تأکید می کنند که مسئولین به ویژه مقامات دولتی به چنین بی ادبی هایی پاسخ دهند برای جلوگیری از تکرار چنین ادبیاتی از سوی آمریکایی ها، غربی ها و برخی کشورهای مرتجع عربی منطقه است.
چنین گستاخی هایی نیازمند پاسخ انقلابی است که اگر پاسخ داده نشود طرف مقابل جری تر هم خواهد شد.
انتهای پیام/
برای رفع این اشکالات هم چون برجام تغییر پذیر نیست، نیازمند آن است که دوباره بر سر موارد مسئله دار مذاکره انجام شود تا در صورت دستیابی به توافق اعمال شود، که آن هم نیازمند عزم طرفین برای دامه مذاکرات است.
بر سر جام چندین موضوع مطرح است که نیازمند رفع ابهامات آن است تا به جای این که کشورهای منطقه، کشورهای غربی و همپیمانان او را راضی کند، رضایت جمهوری اسلامی ایران را برآورده سازد.
برجام اکنون شده است ابزاری برای رضایت سران کشورهای مرتجع عربی منطقه، کشورهای اروپایی و برخی دیگر تا با سیاست های آمریکا علیه ایران همراهی کنند.
در این میان گرچه رژیم صهیونیستی همچنان ساز مخالف خود را می نوازد اما او هم از این برجام رضایت دارد. فشارها و لابی گری های او در بسیاری موارد باعث شد تا زمان مذاکرات به درازا بکشد و دستیابی به برجام هم به تعویق بیفتد و در برخی مواقع هم حتی به بن بست برخورد کند.
مذاکرات ایران و 1+5 که سپس به ایران و آمریکا تبدیل شد، برای روشن کردن ادعاهای واهی غرب علیه ایران درباره تولید سلاح اتمی بود. در این میان هیچگاه از سوی غربی ها سند و مدرکی دال بر اثبات این ادعاهای پوچ ارائه نشد، خواسته آنها راستی آزمایی بود که در مراحل و زمان های مختلف این کار هم انجام شد اما هر بار غرب و آمریکا بهانه های تازه تراشیدند و دبه های نو ساختند.
اما نکته ای که همواره از سوی آمریکایی ها درباره نتایج مذاکرات و رسیدن به توافق مطرح می شده و می شود، جلب رضایت همپیمانان او بر سر موضوع هسته ای ایران بوده است.
آمریکا همواره بر این نکته تأکید کرده است که توافق هسته ای امنیت کشورهای منطقه و دوستانش را تأمین می کند و باعث می شود تا ضریب نفوذ و تأثیر ایران در منطقه و توان و اقتدارش کاسته شود.
این فرایند به گفته آمریکایی ها با بازدیدهای سرزده و بسیار دقیق از مراکز هسته ای و نظامی ایران به دست خواهد آمد و با محدودیت های زیادی که برای فعالیت های هسته ای ایران بر اساس توافق هسته ای اعمال می شود، خطر ایران مهار خواهد شد و تا سال های طولانی این روند ادامه خواهد داشت.
در ازای آن هم قرار است بر اساس توافق هسته ای، برخی از تحریم های ایران تعلیق شود و پول های بلوکه شده ایران آزاد شود. البته بازار اقتصادی ایران هم بکر برای اروپایی ها و دیگر کشورهایی است که به دنبال سرمایه گذاری و سود از این بازار هستند.
اکنون منطقه خلیج فارس و غرب آسیا با بحران های جدی روبرو است که این بحران ها و جنگ های خانمانسوز از سوی کشورهایی اعمال می شود که ایران را تهدید منطقه ای معرفی می کنند.
آتش جنگ و خونریزی علیه مسلمانان کشورهایی همچون سوریه، عراق، یمن، بحرین و... از سوی سران مرتجع عربی برخی کشورها شعله ور شده است که امنیت منطقه را به طور جدی با خطر روبرو ساخته است.
در واقع ناامنی هایی که در غرب آسیا به وقوع پیوسته به خاطر اعمال و رفتاری است که همپیمان نزدیک و دوست گرمابه و گلستان آمریکا است. آل سعود حامی اصلی تروریست هایی است که اکنون در سوریه و عراق مشغول جنایت علیه مسلمانان هستند و ارتش این کشور هم با تجاوز به کشور یمن در حال نسل کشی دیگری همچون اقدامات رژیم صهیونیستی در منطقه است.
در واقع این دو رژیم یعنی صهیونیست ها و آل سعود دو لبه قیچی هستند که برای نابودی جهان اسلام کمر همت بسته و دست به هر کاری می زنند. بر هم زننده صلح و ثبات منطقه، آرامش و آسایش غرب آسیا و کشورهای اسلامی این دو رژیم هستند، اما ایران به عنوان خطر برای صلح معرفی می شود و حتی پس از انجام مذاکرات هسته ای و نزدیک شدن به توافق باز هم این ایران است که باید تضمین های لازم را بدهد.
چه لزومی دارد که باید برخی کشورهای منطقه از توافق هسته ای ایران و آمریکا منتفع شوند و تضمین های لازم را هم در این زمینه دریافت کنند. آن هم کشورهایی که خود عامل اصلی ناامنی های منطقه هستند.
رضایت رژیم هایی چون آل سعود از برجام و توافق هسته ای که احتمالاً در آینده به دست خواهد آمد، آیا ملاک است؟ این که عادل الجبیر وزیر خارجه رژیم آل سعود از تضمین های داده شده در خصوص برنامه اتمی ایران ابراز رضایت می کند، به معنی این است که توافق خوبی میان ایران و آمریکا قرار است برقرار شود؟ یا این که این توافق خوب بیشتر به نفع طرف مقابل است؟
جمهوری اسلامی ایران مذاکرات را انجام داد تا با دستیابی به توافق هسته ای تحریم های ناعادلانه لغو و برچیده شود و در قبال آن هم برخی فعالیت های هسته ای ایران کنار گذاشته شود گرچه همه فعالیت های هسته ای ایران بر اساس قوانین آژانس بین المللی انرژی هسته ای است و هیچ انحرافی هم در آن وجود نداشته است، اما ایران برای این که حسن نیت خود را اثبات کند، از برخی موارد کوتاه آمد، اما به نظر می رسد که این اتفاق باعث نشده تا تحریم ها برچیده و لغو شود بلکه آمریکا اعتقاد دارد که تحریم ها تعلیق می شود.
رژیمی که حامی اصلی تروریسم است و اقدامات افراطی او در منطقه باعث بی ثباتی و جنگ در غرب آسیا شده است، چگونه می تواند جمهوری اسلامی ایران را متهم به دست‌اندازی به کشورهای همسایه کند.
وزیر خارجه آل سعود گفته است؛ ایران از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در حال دست‌اندازی به کشورهای همسایه بوده است. در حالی که این عربستان است که به دیگر کشورهای منطقه تجاوز کرده و به مسلمان کشی مشغول است.
عادل الجبیر، وزیر امور خارجه عربستان سعودی، میگوید که کشورش از تضمینهای داده شده از سوی مقامات آمریکایی درباره توافق هسته ای با ایران و اینکه این توافقنامه کشورهای خلیج فارس را با خطر مواجه نمیکند، راضی است.
گستاخی های وزیر خارجه رژیم آل سعود با این دخالت در امور داخلی ایران ادامه پیدا می کند که می گوید «ایران از فرصت بدست آمده استفاده کند و در عین حال از درآمدهایی که بدست خواهد آورد برای توسعه داخلی استفاده کند و از فعالیتهای مخرب در منطقه دست بردارد.»
قراردادهای نظامی عربستان و بودجه نظامی این کشور بیش از 8 برابر جمهوری اسلامی ایران است و در سفر پادشاه آل سعود به آمریکا توافق شد تا فروش سلاح از سوی آمریکا به عربستان به 10 میلیادر دلار افزایش یابد.
باید برای چنین کشورهایی جا بیفتد که درباره ایران چنین سخن نگویند، ادبیات بدی که رهبر انقلاب درباره آن سخن می گویند و تأکید می کنند که مسئولین به ویژه مقامات دولتی به چنین بی ادبی هایی پاسخ دهند برای جلوگیری از تکرار چنین ادبیاتی از سوی آمریکایی ها، غربی ها و برخی کشورهای مرتجع عربی منطقه است.
چنین گستاخی هایی نیازمند پاسخ انقلابی است که اگر پاسخ داده نشود طرف مقابل جری تر هم خواهد شد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *