هتل‌ها چگونه ستاره می‌چینند؟

آغاز حضور در یک نقطه جذاب گردشگری اقامت است. به عبارتی اگر شما خیالی آسوده نسبت به وضعیت اسکان خود نداشته باشید نمی توانید توجهی کامل و بهره ای مبسوط از زیبایی های پیرامون خود داشته باشید.

یکی از رایج ترین مکان های اقامتی هتل یا مهمانخانه است . هتل hotel از واژه فرانسوی hôtel گرفته شده است که خود برگرفته از hôte به معنای میزبان است. hôtel در فرانسه اشاره به ساختمانی می‌کند که بازدید کننده زیادی داشته باشد. اما با ورود این واژه به زبان انگلیسی و سپس گسترش آن به سایر زبان ها، معنای کاربردی هتل دگرگون شده و امروزه به نوع خاصی از مکان های اقامتی برای مسافران اطلاق می‌شود.

یکی از واژه های آشنا برای این که شما متوجه شوید در چه هتلی اقامت دارید و چقدر برای اسکان در آن باید هزینه کنید، ستاره است. در واقع ستاره مقیاسی برای درجه بندی خدماتی است که در هتل ها عرضه می شود و هر هتلی که بتواند ستاره های بیشتری با ارائه خدمات مطلوب به گردشگر از صنعت گردشگری بچیند، در دره بندی بالاتری قرار می گیرد.

فعالان عرصه گردشگری در حوزه هتل داری نظریه هایی را برای اداره یک هتل دارند که در این نظریه ها 30 راه برای درجه بندی هتل ها در جهان وجود دارد. مثلا سيستم ستاره گذاری از يک تا پنج در اکثر کشورهای اروپائی رايج است اما سيستم حروف الفبا مثل A،B،C،D در يونان استفاده می شود. اما گاه این دو روش ترکیب می شود شاهد رده بندی هایی از این دست هستیم، مثلا چهار ستاره A،به این روش سيستم Crown می گویند که در بريتانيا رايج است.

اما درجه بندی هتل ها در کشور آلمان به این صورت است که در پنج دسته توريست کلاس، استاندارد کلاس، کامفورت کلاس، فرست کلاس و لاکچری کلاس رده بندی می شوند که به ترتیب به رده بندی یک تا پنج اشاره دارد.

دیگر این که مهمانپذیرها، مهمانسراها و هتل آپارتمان ها بر خلاف هتل ها که در رده بندی های پنج تایی قرار دارند، از یک تا 3 ستاره طبقه بندی می شوند.

اگر جهانگرد باشید می بینید که ستاره هتل ها در همه کشورها یکسان نیست. بخشی از این تفاوت به متفاوت بودن سیستم رده بندی که تا 30 نظریه نیز می رسد اشاره دارد و بخشی نیز حاکی از ستاره های دوستانه، سفارشی یا حلبی است. یعنی اگر شما شاهد تفاوت فاحش بین امکانات و رده بندی یک هتل بودید که با وجود این که جیب شما را خالی کرده است اما رضایتی شما را جلب نکرده ستاره آن هتل بدون شک به صورت رفاقتی به صاحب آن هتل داده شده نه بر اساس امکانات و تجهیزات آن هتل. اما نباید از یاد برد که هيچگاه دو هتل پنج ستاره حتی در يک شهر نیز همانند هم نيستند.

تعداد اتاق، شکل کريدورها، تعداد سالن ها و رستوران ها، خدمات ارائه شده، رفتار کارکنان هتل و هزار و یک ملاک دیگر در اداره یک هتل دخیل است تا آن را لایق ستاره ای کند که به آن تعلق می گیرد.

همچنین محل قرار گرفتن هتل نيز مهم است، بعضی هتل های پنج ستاره در بافت سنتی و تاريخی شهر برخی در حاشيه شهر و برخی در مجتمع بزرگ تجاری جا خوش کرده اند.لذت مورد رضایت از اقامت در یک هتل به سلیقه شما بستگی دارد اما سیستم هتلداری در هر کشوری متناسب با شاخص های از پیش تعیین شده خود، این رده بندی ها را انجام می دهد. در اين ارزيابی ها سه اصل کلی وجود دارد شامل: امور ساختمانی و تاسيساتی و محل قرار گرفتن هتل، امور مربوط به نوع و سطح سرويس و خدمات و تجهيزات ینی کميت و کيفيت خدمات رفاهی موجود در هتل، امور مربوط به مديريت، نيروی انسانی و آموزش.

اما در ایران به نظر می رسد روش ترکیبی کروون که گفته شد در بریتانیا کاربرد دارد برای رده بندی هتل ها استفاده می شود.یعنی سیستم طبقه بندی هتل در ایران از 1 تا 5 ستاره است و هر ستاره به 4 زیر طبقه تاپ و A و B و C تقسیم می شود.

بر این اساس ستاره یک یعنی حداقل امکانات و حداقل تعداد اتاق . مثلا ممکن است از سرویس بهداشتی مجزا خبری نباشد.

اما هرچه تعداد اتاق بیشتر باشد می تواند ستاره را بالاتر ببرد.یعنی یک هتل با مثلا 100 اتاق احتمالا ستاره بیشتری نسبت به هتل 20 اتاقه با همان سطح کیفیت خواهد داشت. از سوی دیگر در بین رده های یک تا سه ستاره، ترکیبی از وجود رستوران در داخل هتل، سرویس های بهداشتی و حمام اختصاصی، سطح بهداشتی، سطح خدماتی،وجود بوفه، وجود یخچال، تلوزیون وسیستم تهویه مطبوع می تواند ستاره هتل را تعیین کند. یک هتل سه ستاره تقریبا تمام موارد فوق را دارد و حتما باید آسانسور نیز داشته باشد.

اما به هتل ها در هتلهای چهار و پنج ستاره که پا می گذارید با امکاناتی نظیر سالن ورزش،پارکینگ، خشکشویی، فروشگاه و نیز آرایشگاه، استخر و مواجه می شوید. این در حالی است که ارائه این خدمات همین که مشری اراده کند، انجام می شود.

اما نباید از یاد برد ستاره در هر رده ای که باشد، حلبی باشد یا بر اساس اصول هتلداری به عنوان مشتری یک هتل هر چیزی را در ارائه خدمات نامطلوب به فراموشی می سپارد جز یک مورد؛ ادب و احترام. در نتیجه پایبندی به اصول تشریفات و آموزش این موارد به کارکنان هتل ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.