بررسی یک ادعا؛ تیم ملی والیبال ایران جوان شده است؟

پیش از حضور در بازی‌های المپیک توکیو تیم ملی والیبال ایران از اوایل خرداد ماه در لیگ ملت‌های والیبال ۲۰۲۱ که به میزبانی ریمینی ایتالیا آغاز شده، حضور دارد و در ۹ بازی اخیر خود در این رقابت‌ها با کسب پنج پیروزی و قوبل چهار شکست در رده ششم جدول ۱۶ تیمی این مسابقات ایستاده است که می‌تواند نمره خوبی برای سرمربی نام آشنا و جدید تیم ملی پیش از المپیک به حساب آید.

مطمئنا یکی از عوامل اصلی که در دو دهه اخیر به رشد چشمگیر والیبال ایران و تداوم افتخارات این رشته در سطح آسیا و حتی جهان کمک شایانی کرده، توجه ویژه فدراسیون در طی سالیان اخیر به موضوع استعدادیابی و پشتوانه‌سازی بوده است و کسب عناوین متعدد قهرمانی در رقابت‌های نوجوان و جوانان آسیا و حتی جهان و همچنین حضور والیبال ایران در رده هشتم رنکینگ جهانی گواهی بر این ادعاست.

هر چند المپیک و کسب افتخار در این بازی‌ها افتخاری بزرگ برای هر کشوری محسوب می‌شود، اما نباید این نکته را از یاد ببریم که والیبال پس از المپیک هم ادامه خواهد داشت و باید با حرکت به سمت جوانگرایی و تربیت بازیکنان باکیفیت و هم سطح با بازیکنان فعلی، به تداوم و ارتقای این افتخارات بیافزاییم تا مبادا با توجه به صرف به نتایج از حمایت از جوانان و پشتوانه‌سازی غافل شویم.

با نگاه به لیست ۱۷ نفره آلکنو برای حضور تیم ملی در لیگ ملت‌ها نکات جالبی توجه‌ها را جلب می‌کند که یکی از این موارد بحث جوانگرایی از سوی این سرمربی روس است، ولی باید دید آیا در عمل این امر تحقق یافته یا حضور برخی پدیده‌های لیگ برتری و بازیکنانی که قبلا سابقه حضور ثابت در ترکیب تیم ملی را نداشتند این تصورات را در ذهن‌ها پدید آورده است.

میانگین سنی تیم ملی والیبال ایران در حال حاضر ۲۷.۵ سال است؛ از بین ۱۷ بازیکن تیم ملی در لیگ ملت‌ها سعید معروف با ۳۶ سال، سید محمد موسوی با ۳۴ سال، محمد طاهر وادی با ۳۲ سال، مسعود غلامی، رضا عابدینی، علی شفیعی و امیر غفور هم با ۳۰ سال حضور دارند. هرچند حضور معروف، غفور و موسوی باتوجه به میزان سال‌های حضورشان در تیم ملی و استفاده از تجربیاتشان امری ضروری است، اما قطعا نمی‌توان وادی را باتوجه شرایط سنی‌اش گزینه مناسبی برای جانشینی معروف در پست پاسور دانست و قطعا سرمایه‌گذاری روی جواد کریمی که ۲۴ سال دارد و از نظر قدی در شرایط به مراتب بهتری قرار دارد، می‌تواند آینده والیبال ایران در این پست را تضمین کند.

همچنی در پست سرعتی‌زن، موسوی یکی از بهترین‌ها به حساب می‌آید و در حال حاضر جزو برترین مدافعان روی جهان به شمار می‌رود، ولی شفیعی، غلامی و عابدینی از نظر سنی اصلا در وضعیتی نیستند که بتوان از جوانگرایی در این پست سخن گفت و تنها علی اصغر مجرد بازیکنی است که با ۲۴ سال و همچنین کیفیت بالایش می‌تواند ادامه دهنده راه موسوی در روی تور باشد. مطمئنا این اظهارات دلیل بر کیفیت پایین‌تر بازیکنانی مانند شفیعی، غلامی و عابدینی نیست چرا که این بازیکنان با عملکرد درخشان‌شان در لیگ برتر توانستند از زیر سایه نام‌های بزرگ دربیایند و با انگیزه‌ای که داشتند به پیراهن تیم ملی رسیدند و قطعا ذکر نام پدیده به این بازیکنان درست است نه ذکر جوانگرایی.

جدا از هفت بازیکن ۳۰ سال به بالا، میلاد عبادی‌پور، پوریا فیاضی و آرمان صالحی ۳ بازیکن دیگری هستند که در مرز ۳۰ سالگی قرار دارند. مطمئنا عبادی‌پور با ۲۸ سال سن و تجربه ۴ سال حضور در پلاس لیگا در اوج پختگی قرار دارد و با توجه به شرایط سنی و همچنین تجربیات درخشانش در اوج پختگی قرار دارد و می‌توانیم از این ستاره اهل ارومیه به عنوان کاپیتان سال‌های آینده تیم ملی یاد کرد. در این بین با توجه به ترافیک بازیکنان جوان در پست دریافت کننده قدرتی، شاید فیاضی با ۲۹ سال آخرین سال‌های حضورش در تیم ملی را سپری می‌کند؛ چراکه درخشش بازیکنان جوانی مانند میثم صالحی، امیرحسین اسفندیار و مرتضی شریفی عرصه را بر او تنگ خواهد کرد.

آرمان صالحی هم لیبرویی است که پس از درخشش در تیم شهرداری گنبد به اردوی تیم ملی دعوت شد. صالحی اولین بازی‌های ملی خود را پشت سر می‌گذارد، اما وی ۲۹ ساله است و قطعا آلکنو در این پست هم جوانگرایی نکرده و بیشتر از این پدیده لیگ برتری حمایت کرده است.

با کنار گذاشتن این ۱۰ بازیکن باتجربه تنها ۷ بازیکن در لیست تیم ملی حضور دارند که از نظر سنی می‌توان از موضوع جوانگرایی صحبت کرد. مرتضی شریفی و محمدرضا حضرت‌پور با ۲۲ سال، میثم صالحی و امیر حسین اسفندیار با ۲۳ سال، صابر کاظمی و جواد کریمی که به تازگی به اردوی تیم ملی ملحق شده و بردیا سعادت ۱۹ ساله تنها بازیکنانی هستند که از نظر سنی می‌توانند در یک دهه آینده پیراهن تیم ملی را بپوشند، ولی بازهم نکته مهم بررسی صحت ادعایی است که برخی از کارشناسان به جوانگرایی از سوی آلکنو نسبت می‌دهند.

از بین این هفت بازیکن، حضرت‌پور، شریفی، اسفندیار و سعادت به همراه تیم نوجوانان و جوانان سکوی جهانی را تجربه کرده‌اند و قطعا هر مربی دیگری هم که سکان هدایت تیم ملی را برعهده می‌داشت، این بازیکنان را به تیم بزرگسالان تزریق می‌کرد. با تحلیل شرایط سنی بازیکنان کاملا مشهود است که آلکنو بیشتر به بازیکنان باکیفیت و پدیده‌ای که سال‌ها پشت برخی بازیکنان باتجربه مانده بودند، اعتماد کرده است و نه اینکه کاملا هدفش بر جوانگرایی تیم ملی باشد.

آلکنو با توجه به قرارداد ۵ ماهه‌اش با فدراسیون والیبال پس از المپیک نه تنها از والیبال ایران بلکه به صورت کامل از دنیای مربیگری خداحافظی خواهد کرد و همانگونه که این سرمربی روس در نشست خبری اخیر خود گفته بود هدفش تجربه پنجمین حضورش در المپیک است؛ بنابراین شاید حضور مقطعی آلکنو روی نیمکت ایران و تجربیاتش برای ایستادن روی سکوی المپیک بتواند بسیار کارساز باشد، اما باید دید این طرز تفکر پس از المپیک هم می‌تواند به ادامه درخشش والیبال ایران کمک کند یا خیر.